Vaaz/Kelam Çalışması: İman Açıklaması Üzerine

Presbiteryen Kilisesi, Reform Seminer Notu

Yazan: Rev. Donald Cobb

Editör: Rev. İlhan Keskinöz

Elçisel İman Açıklaması…

8. “Pontiyus Pilatus zamanında acı çekerek”

(İşaya 53:1-5; İbraniler 7:7-9; I.Petrus 2:21-25)

İsa Mesih’in yaşamı çarmıh için hazırlandığı acı ve itaat dolu bir yaşam idi; suçsuz olan, bizim yerimize mahkum edildi, öyle ki O’nun doğruluğu ve itaati bizim hesabımıza sayılsın.

Heidelberg İlmihali 37.

Heidelberg İlmihali 38.

Heidelberg İlmihali 39.

B-) KULUN ACILARI VE SÖZ DİNLEMESİ

Kutsal Yazılar, satın alma işini yerine getirebilsin diye Mesih’in elemler aracılığıyla söz dinlemekte yetkinliğe eriştiğini vurguluyor:

İbraniler 5: 7 Mesih, yeryüzünde olduğu günlerde kendisini ölümden kurtaracak güçte olan Tanrı'ya büyük feryat ve gözyaşlarıyla dua etti, yakardı ve Tanrı korkusu nedeniyle işitildi. 8 Oğul olduğu halde, çektiği acılarla söz dinlemeyi öğrendi. 9 Yetkin kılınınca, sözünü dinleyen herkes için sonsuz kurtuluş kaynağı oldu. 10 Çünkü Tanrı tarafından Melkisedek düzeni uyarınca başkâhin atanmıştı.

Baba, elemler aracılığıyla kurtuluş öncümüzü yetkin kıldı:

İbraniler 2:10: Birçok oğulu yüceliğe eriştirirken onların kurtuluş öncüsünü acılarla yetkinliğe erdirmesi, her şeyi kendisi için ve kendi aracılığıyla var eden Tanrı'ya uygun düşüyordu.

Tanrı Oğlu’nun acıları, söz dinleme açısından gözetilmezse doğru anlaşılamaz; itaat ve acı çekme konularının ikisi de mutlaka yan yana düşünülmelidir. Mesih İsa, Baba’nın isteğini yerine getirmek için bir kul olarak aramıza geldi. Bizim yapamadığımız bir şekilde tam olarak söz dinleyerek Kutsal Yazılara itaat etti. Böylece Baba’nın O’na verdiği işi yerine getirdi.^{^[1]} Mesih’in söz dinlemesi, sadece resmi ve dıştan değildi; aksine, içten ve derinden Mesih’in tüm varlığını içine alan, kendini çeşitli durumlarda daima yenileyen bir istekti. Böylece öğrencilerini şaşırtarak şunu diyebildi:

Yuhanna 4:34 Benim yemeğim, beni gönderenin isteğini yerine getirmek ve O’nun işini tamamlamaktır”

Kutsal Yazılar, itaat etmenin ilk olarak Tanrı’nın açıklamış olduğu isteğine yani Kutsal Yasa’ya itaat etmek olduğunu vurgulamaktadır. Mesih, Yasanın esas derin anlamını açıklamıştır ve ayrıca bunu mükemmel bir şekilde yaşamına uygulamıştır.^{^[2]}

Mesih’in itaatinin hedefi, çarmıhın acısıydı. Ama O’nun ölümü kabul etmesi gereken Tanrı’nın bir isteği idi. Fakat Mesih bu isteği kaderci bir şekilde karşılamadı. Canını kendi isteği ile kendiliğinden verdi (Yuhanna 10:17-18). Ve Mesih, Baba’nın isteğine tüm ayrıntılarıyla ve yaşamının her durumunda itaat etti. Kendini çarmıhta bizim yerimize bir kurban olarak sundu. Böylece bizlerin itaatsizliği yerine kendi itaatini verdi. Yasanın laneti altında olmayan tek Kişi olarak günahlarımızı taşıdı. Kendi itaati ve kendi doğruluğunu bize vermek üzere günahlarımızın cezasını çekti

Galatyalılar 3: 10 Yasa'nın gereklerini yapmış olmaya güvenenlerin hepsi lanet altındadır. Çünkü şöyle yazılmıştır: "Yasa Kitabı'nda yazılı olan her şeyi sürekli yerine getirmeyen herkes lanetlidir.

13-14 İbrahim'e sağlanan kutsama Mesih İsa aracılığıyla uluslara sağlansın ve bizler vaat edilen Ruh'u imanla alalım diye, Mesih bizim için lanetlenerek bizi Yasa'nın lanetinden kurtardı. Çünkü, "Ağaç üzerine asılan herkes lanetlidir" diye yazılmıştır.

Onunla birleşmemiz sayesinde Mesih bize sadece günahların bağışlanmasını değil, ayrıca kendi mükemmel olan itaatini ve doğruluğu veriyor!

Heidelberg İlhimali satın almamızın bu yönünü güzel bir şekilde vurguluyor:

60. Tanrı’da nasıl doğru olursunuz?

Yalnızca İsa Mesih’teki gerçek iman aracılığı ile.

Vicdanım Tanrı’nın bütün emirlerine karşı ağır günahlar işlediğim ve onlardan hiçbirini asla tutmadığıma dair beni suçlamakla birlikte ve halen kötü olan her şeye meyilli olduğum, yinede bütün bunlara layık olmaksızın ancak yalnızca lütuf ile Mesih’in benim yerime olan itaatinden dolayı sanki hiç günah işlememişim ya da günahlı değilmişim gibi, sanki mükemmel bir şekilde itaat etmişim gibi Tanrı beni kabul eder ve Mesih’in mükemmel bedel ödemesini, doğruluğunu ve kutsallığını bana bağışlar.

C-) SUÇSUZ OLAN SUÇLUNUN YERİNE MAHKUM EDİLİYOR

İsa Mesih’in “Pontiyus Pilatus zamanında” mahkum edilmesi için öne sürülen sebep “küfür” olarak nitelendiriliyordu. Çünkü İsa kendisinin “Tanrı Oğlu”^{^[3]} olduğunu ileri sürüyordu (Yuhanna 19:7). Ancak bu iddia İsa’yı suçlayanların suçluluğuna dikkatimiz çekiyor. Çünkü Pilatus hüküm vermeden önce İsa’nın suçsuz olduğunu üç defa ilan etti.^{^[4]} Bu ilanı reddedip, Tanrı Oğlu’nun ölümü için ısrar ederen dini önderler, Mesih’i suçladıkları küfürden kendilerinin suçlu olduklarını göstermişlerdir. Burada günahın (bizim günahımızın) sapıklığının güçlü bir ifadesini görüyoruz: Tanrı, lütfunu açıklamak için Oğul’da kendisi bize gelmiştir. Ve Tanrısız insanlar O’nu haksız olarak mahkum ettirmiştir. İsa Mesih suçsuzluğuna rağmen ve Tanrı olmasına rağmen değil, suçsuzluğundan ve Tanrı olmasından dolayı Pilatus’a teslim edilmiştir. Bu nedenle İsa’nın mahkum edilmesi aslında şimdiki dünyanın mahkum edilmesidir. O’nun yargılanması ve mahkum edilmesi Tanrı’ya karşı direnmek ve Tanrı Oğlu’nu yok etmeye kalkışmak üzere her şeyi yasalmış gibi göstermeye çalışmaya utanmayan insanın isyanının derinliğini açığa vuruyor! Bu sebepten İsa’nın tutuklandığı zaman kahinlere “Ama bu saat sizindir, karanlığın egemen olduğu saattir” demesi, hiç şaşırtıcı değildir (Luka 22:53).

Ama aynı zamanda Mesih’in mahkum edilmesi O’nun ölümünün kanuni ve hukuki olduğunu gösteriyor. Mesih, beklenilmeyen veya önceden görülmesi mümkün olmayan bir durumda ölmedi. O’nun ölümünde suçu açıkta ilan edildi.^{^[5]}

Romalılar 13:4 Çünkü yönetim, senin iyiliğin için Tanrı'nın hizmetindedir. Ama kötü olanı yaparsan, kork! Yönetim, kılıcı boş yere taşımıyor; kötülük yapanın üzerine Tanrı'nın gazabını salan öç alıcı olarak Tanrı'nın hizmetindedir.

Tanrı’nın “kılıç taşımak” ve “kötülük yapanın üzerine Tanrı’nın gazabını salmak” (adalet etmek) üzere tayin ettiği kişiler ve Yahudi önderlerin işbirliği Mesih’i çarmıha çiviletmiştir.

Mesih İsa –Suçsuz Olan, Tanrı’nın Yasasına tam olarak İtaat Eden– suçlu insanların yerine suçsuz olarak çarmıha gitmiştir:

I.Petrus 2: 21 Nitekim bunun için çağrıldınız. Mesih, kendi izinden gidesiniz diye uğrunuza acı çekerek size örnek oldu. 22 «O, günah işlemedi, ağzından hileli bir söz çıkmadı.» 23 Kendisine sövüldüğü zaman sövgüyle karşılık vermedi. Acı çektiğinde kimseyi tehdit etmedi; davasını, adaletle yargılayan Tanrı'ya bıraktı. 24 Bizler günah karşısında ölelim ve doğruluk uğruna yaşayalım diye, günahlarımızı çarmıhta kendi bedeninde yüklendi. O'nun yaralarıyla şifa buldunuz. 25 Yolunu şaşırmış koyunlar gibiydiniz, şimdiyse canlarınızın Çobanına ve Gözetmenine geri döndünüz.

Koloseliler 2:13 Siz suçlarınız ve benliğinizin sünnetsizliği yüzünden ölüyken, Tanrı sizi Mesih'le birlikte yaşama kavuşturdu. Bütün suçlarımızı O bağışladı. 14 Kurallarıyla bize karşı ve aleyhimizde olan yazılı antlaşmayı sildi, onu çarmıha mıhlayıp ortadan kaldırdı.^{^[6]}

Mesih’in ölümünün sadece Tanrı’nın insanlara olan sevgisinin gösterisi olduğunu söylemek, bu olayı tamamen çarmıhı yanlış anlamak demektir. Çarmıh, tarihin en merkezi noktasıdır. Tanrı’nın bizlerinin günahını ve kendi adaletini, tam kutsallığını ve sınırsız şefkatini aynı anda gösterdiği noktadır. İsa’nın mahkûmiyetinde “doğruluk ve barış birbirini öpüyor” (Mezmur 85:11). Mesih günahın cezasını yüklendiği için iman aracılığıyla ona ait olan bizler, yükü altında olduğumuz günahın mahkumiyetinin kaldırıldığını biliyoruz. O’nun mükemmel bağışının ve doğruluğunun bize verildiğini bilerek, gerçek bir sevinç içinde yaşayabiliriz. Bizi o kadar sevene, sevgimizin ifadesi olarak, şükrederek söz dinlemeye çalışabiliriz ve çalışmalıyız da!

[1] Yuhanna 5:19, 30; 6:38; 8:29, 42; 17:4; Filipililer 2:7,8; İbraniler 10:9-10

[2] Galatyalılar 4:4-5; İbraniler 10:5-10; Yuhanna 8:46; Matta 3:15

[4] Yuhanna 18:38; 19:4, 6, 12; Matta 27:19, 23-27; Luka 23:4, 13-15, 22

[5] 38 Başının üzerinde şu yafta vardı: YAHUDİLER'İN KRALI BUDUR

[6] Romalılar 5:6-11; 8:31-34; II.Korintliler 5:21; Markos 10:45. Cenevre İlhimali (58. Soru) bunu güzel açıklıyor: “Yargıç, kendi suçları için değil bizimkiler için elem çektiğini kanıtlamak üzere Mesih’in suçsuzluğuna şahittir ve aynı yargıç, bizi suçluluktan kurtarmak üzere kefilimiz olarak hak ettiğimiz idamımıza katlandığını açığa getirmek için, Mesih’i resmi olarak suçlu çıkarıyor.”