Vaaz/Kelam Çalışması: Tanrı Bilgisi
Presbiteryen Kilisesi, Reform Seminer Notu
TANRI
DOĞRUDUR (Adildir)
“Tanrı adildir” (doğrudur) dediğimiz zaman O’nun yanlış yapmadığını haksızlık etmediğini söylemiş oluyoruz.[1] Rab adaleti ile ezilen kimselerin haklarını korur.[2]
Tanrı’nın yanlış yapması veya adaleti ihmal etmesi düşünülemez.[3] Tanrı adaletini ve doğruluğunu yanlış kullanmaz.[4] Çünkü adalet ve doğruluk O’nun tahtının temelidir.[5]
Bu yüzden Tanrı halkı ilan eder:
Sen adilsin ya Rab,
Hükümlerin doğrudur.[6]
Tanrı halkı Tanrı’nın hükümlerinin doğru olduğunu bildiği için geriye tek bir gerçek kalır, o da Tanrı’nın adil olan yasasında yargılandığımızda haklı çıkamayacağımızdır.[7] Tanrı bütün çağların kralı olarak adildir ve O’nun bütün yolları doğrudur.[8] Bu yüzden Nehemya kitabı alçakgönüllülükle kabul edilmesi gereken bu gerçeği inanan bir kişinin yürek duası olarak şöyle aktarır: Başımıza gelen bütün olaylarda sen hep adil davrandın, doğru olanı yaptın, bizse kötülük yaptık.[9] Tanrı, kendisinde haksızlık bulunmayan ve bütün yolları doğru olan bir Tanrı’dır.[10]
Tanrımız günahlarımızı örtmek için kendi doğruluğunu bize vermek isteyen bir Tanrı’dır, bu yüzden O’nun adı Yahve Sidkenu yani ‘Rab doğruluğumuz’dur.[11] Tanrı kendi doğruluğunu bizlere Mesih aracılığı ile verir.[12] Mesih’in doğru olmayan kişiler için çarmıha çıkması sonucu bizler Tanrı’nın huzuruna doğru kullar olarak çıkmaktayız.[13]
Adil olan Tanrı günahkar bir halkı nasıl kabul eder? Tanrı’nın adaletinin getirdiği yargının cezası (gazabı) ölümdür. Bu durumda günahların bağışlanması için Mesih’in kurban olması[14] Tanrı’nın adaletini yatıştırdı ve Mesih’in çarmıhtaki kanı bizleri kutsal kıldı.[15] Böylece Tanrı, Mesih’e iman edenleri akladı ve adaletini göstermiş oldu.[16] Tanrı bunu bize olan sevgisinden dolayı yaptı. Öyleyse kurtuluşumuz Mesih’in ölümü kadar gerçektir ve sarsılmazdır.[17]
Öyleyse Tanrı’nın adaletine sığınan bizler daima alçakgönüllülükle günahlı olduğumuzu kabul etmeliyiz.[18]
[1] Tsefanya 3:5
[2] Mezmur 103:6,
[3] Eyüp 34:12
[4] Eyüp 8:3, II.Tarihler 19:7, Romalılar 3:5-6
[5] Mezmur 97:2; 89:14
[6] Mezmur 119:137, Ezra 9:15, Nehemya 9:15
[7] Yeremya 12:1, Ağıtlar 1:18, Daniel 9:7, 14
[8] Vahiy 15:3
[9] Nehemya 9:33
[10] Tesniye 32:4, II.Samuel 22:31, Tesniye 7:9,
[11] Yeremya 23:6; 33:16, İşaya 45:24, I.Korintliler 1:30
[12] II.Korintliler 5:19, 21, Romalılar 3:22, 25-26; 5:17-19
[13] İbraniler 9:12, I.Petrus 3:18
[14] Levililer 16:15, İbraniler 9:3, 7, 12
[15] İbraniler 9:11-14 (İbraniler 10:1-5)
[16] Romalılar 3:25-26; 5:8
[17] Yuhanna 3:16, Romalılar 8:32, İbraniler 9:15
[18] I.Yuhanna 1:9, Süleymanın Meselleri 28:13, Mezmur 51:2