Çarmıhta ölümü yenerek dirilen Mesih göğe yükselmeden önce şöyle dedi: “Gidin, bütün ulusları öğrencilerim olarak yetiştirin. Onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh adıyla vaftiz edin.” Dirilmiş Mesih’in kendisi, vaftizi, Tanrı lütfunun bir işareti olarak vermiştir.

 

Vaftiz, esas olarak imanımızı ikrar etmek için kendimizin yaptığı bir şey değildir. Bundan ziyade, Tanrı’nın vaatlerini bizlere onaylamak için yine Kendisinin vermiş olduğu bir işarettir. Vaftiz, bizim Tanrı’ya sunduğumuz bir şey değil, O’nun bizlere verdiği bir şeydir.

 

Kutsal Yazılar, günah nedeniyle tüm insanların yargı altında olduğunu öğretiyor bizlere. Ancak Tanrı, ebedi iyiliğinde ilk adımı atıyor ve insanları Kendisine çağırıyor. Onlarla bir ilişki kuruyor ve İsa Mesih’e iman edilmesi aracılığıyla onlara kurtuluş vaat ediyor. Rab, İbrahim’e şöyle diyor: “Ve sana, ve senden sonra soyuna, Tanrı olmak için seninle ve senden sonra soyunla benim aramda antlaşmamı, nesillerince ebedi antlaşma olarak sabit kılacağım.

 

Tanrı, antlaşma ilişkisinin görsel işareti ve kanıtı olarak sünneti vermiştir. Sünnet, Tanrı’ya ait olduklarını ve Tanrı’nın vaatlerinin onlar için olduğunu anlatmak için İsrail’e verilmişti. Bu işaret aracılığıyla inanlılar ve çocukları, Tanrı’nın lütfunu, halkına olan baba sevgisini ve O’nun vaatlerini kabul edip O’nun arzusunda yürümelerini sürekli olarak hatırlarında tutmaya çağrılmışlardı.

 

Mesih’in ölümü ve dirilişinden sonra, Tanrı halkına ait olmayı simgeleyen sünnet, vaftiz ile değiştirilmişti. Vaftiz, bizlere Mesih’in bedeninin üyeleri olduğumuzu ve antlaşma vaatlerinin bizler için olduğunu göstermektedir. Vaftiz aracılığıyla İsa Mesih çarmıhta elde etmiş olduğu kurtuluşu bizlere sunmaktadır ve iman ile tövbe aracılığıyla her gün bizleri O’nun lütfunda yürümeye çağırmıştır.

 

Çocuklar neden vaftizi almalıdırlar? Çünkü Yeni Antlaşma’ya göre, inanlıların çocukları da Tanrı’nın antlaşmasının ve Tanrı halkının bir parçası olmaya devam ederler. Elçi Petrus şöyle demektedir, “Bu vaat size, çocuklarınıza… yöneliktir.” Tanrı’nın yaptığı antlaşma nedeniyle inanlıların çocuklarının kutsal olduğunu söyler Pavlus; çocuklar Kilisenin bir parçası olarak Tanrı için ayrılmıştır ve O’na itaat edip O’nu sevmeye çağrılmışlardır. Bu nedenle eğer Tanrı’nın halkı iseler çocuklar ve bu antlaşmanın bereket ve sorumluluklarını alıyorlarsa, o zaman bu antlaşmanın işaretini de almalılar.

 

Yetişkin bir kişinin sadece vaftiz olması kendisini nasıl kurtarmıyorsa, bir çocuğun vaftiz edilmesi de onun kurtulması anlamına gelmez. Vaftiz hiçbir zaman kurtuluşun teminatı değildir. Hem yetişkinler hem de bebekler için vaftiz, Tanrı’nın lütfunun vaftiz olan kişiye sunulduğunun ve bu nedenle o kişinin Tanrı önünde itaat, iman ve güven içerisinde yaşamaya çağırıldığının bir işaretidir. Vaftiz, Mesih’in bedeninin üyesi ve İsa Mesih’e ait olduğumuzun ve yaşamımızın her gününü O’ndaki doğruluğa, kutsallığa ve kurtuluşa sımsıkı sarılarak geçirmeye çağrıldığımızın ebedi işaretidir.

 

Aileler, çocuklarınız Tanrı halkının üyeleri olduklarından:

Onları Rab’be itaatte yetiştirmek; Mesih’in bedenine ait olduklarından sahip oldukları lütfu onlara tanıtmak;Antlaşmanın üyeleri olarak sorumluluklarını onlara öğretmek; Kurtuluşları için yalnızca İsa Mesih’e güvenmeye, O’nu tüm yüreği, canı ve aklıyla sevip vaatlerine göre yaşamaya teşvik etmek sizlerin sorumluluğudur.

 

Çocuklarınızın vaftizi, onlarla düzenli olarak dua etme; üyesi oldukları Mesih’in Kilisesi’ni sevmeyi öğretme; ve onlara tanrısallık, alçakgönüllülük ve sevgiyi örnekleme yükümlülüğü altına sokmaktadır sizleri.

 

Vaftizli kardeşler, bu çocukların vaftizi sizleri kendi vaftizinizi ve onun aracılığıyla Tanrı’nın size vermiş olduğu vaatleri hatırlamaya davet eder. Tanrı burada bulunan herkesi: kendi antlaşmasına karşı işlediğimiz günahlardan tövbe etmeye; iman ve itaat yolunda yürüme arzumuzu yenilemeye; ve bizleri kendisine getirip oğullar ve kızlar yapanı daha doluca sevmeye, ciddi bir şekilde çağırmaktadır.

 

Tanrı’nın antlaşmasının vaatleri budur:

“Bu vaat size, çocuklarınıza ve uzakta olanların hepsine, Tanrımız olan Rab’bin kendine çağıracağı herkese yöneliktir (Elçilerin İşleri 2:39).

Ve sana, ve senden sonra soyuna, Tanrı’n olmak için seninle ve senden sonra soyunla benim aramda antlaşmamı, nesillerince ebedi antlaşma olarak sabit kılacağım (Tekvin 17:7).

Rab İsa’ya iman et, sen ve ev halkın da kurtulursunuz (Elçilerin İşleri 16:31).

 

(Çocuğun Ailesinin Tanıklığı)

___, çocuğunuzun İsa Mesih’in kanının temizlemesine ve Kutsal Ruh’un yenileyen lütfuna ihtiyacı olduğunu kabul ediyor musunuz?

 

Tanrı’nın antlaşma vaatlerini onun adına kabul ediyor ve kendinizin olduğu kadar onun kurtuluşu için de imanla Rab İsa Mesih’e bakıyor musunuz?

 

Şimdi, hiçbir şüpheniz olmaksızın çocuğunuzu Tanrı’ya adıyor, ve tanrısal lütfa alçakgönüllülükle güvenerek, onun önünde tanrısal bir örnek sergileyeceğinize, onunla beraber ve onun için dua edeceğinize, kutsal inancımızın değerlerini ona öğreteceğinize, ve Tanrı’nın sağlamış olduğu tüm yollarla onu Rab’bin terbiye ve öğüdüyle büyütmek için çabalayacağınıza söz veriyor musunuz?

 

İşaya 43:1 Ey Yakup soyu, seni yaratan,

Ey İsrail, sana biçim veren RAB şimdi şöyle diyor:

"Korkma, çünkü seni kurtardım,

Seni adınla çağırdım, sen benimsin.

 

“Baba, Oğul, Kutsal Ruh” adında vaftiz yapılır.

 

 

Rev. D. Cobb / Rev. T. Nachtergaele

İstanbul; Haziran 2000