XXIII / 4:8-9
8 Sonuç olarak kardeşlerim, gerçek, saygıdeğer, doğru, pak, sevimli ve hayranlık uyandıran ne varsa, erdemli ve övülmeye değer ne varsa, onu düşünün.
9 Benden öğrendiğiniz, kabul ettiğiniz, işittiğiniz, bende gördüğünüz ne varsa, onu yapın.[1] O zaman esenlik[2] veren Tanrı sizinle olacaktır.[3]
esenlik veren Tanrı: Bu ifade “Tanrı’nın esenliği” (4:7) ifadesinden daha güçlüdür ve bir itaati gerekli kılar.
Burada anlatılan yaşam çok zengin bir yaşamdır. Bu yaşam soylu insanların yaşaması gereken bir yaşam örneğidir. Burada yazıldığı gibi yaşamak aziz hayatı yaşamak demektir. Bugün insanlığın içinde bulunduğu durumu bir general şöyle özetler: “Bizler nükleer devleriz ama ahlaki olarak çocuklarız”. 21.yüzyıla ulaşmış insanlığın hayatı bu kadar kötü ise “bizler asil bir hayatı nasıl yaşarız, asil bir hayat yaşamak içinde neleri barındırır?” sorularını düşünmek durumundayız.
Bu esinlenmiş soylu hayatı yaşamak öncelikle Hristiyanların görevidir. Pavlus kendi yaşadığı hayattan bizlere örnek vermektedir. Pavlus kendi hayatına ilişkin her ne varsa bunları özetledikten sonra kiliseye “Benden öğrendiğiniz, kabul ettiğiniz, işittiğiniz, bende gördüğünüz ne varsa, onu yapın” diye öğütler. Ayet bir Hristiyanın hayatının kiliseye gitmekten ibaret olmadığını, toplumsal hayatta da yaşantınızın İncil’i vaaz etmesi gerekliliğini bu şekilde ortaya koyar.
Filipi kilisesine örnek olarak gösterilen bu esinlenmiş hayata ilişkin değerler (erdemli şeyler) şunlardır:
Gerçek şeyler
Saygıdeğer şeyler
Doğru şeyler
Pak şeyler
Sevimli ve hayranlık uyandıran şeyler
Erdemli ve övülmeye değer şeyler
Bu değerler aynı zamanda Havari Pavlus’un hayatında var olan değerlerdir. Modern dünyamız korkudan, kaygıdan, savaştan, şiddet ve terörden, artan suç oranlarından yorulmuş ama sahip olduğu tüm ileri teknoloji ve bilgi birikimine rağmen aradığı özgürlüğü halen bulamamıştır. Tanrı’nın esenliği ile korunmayan yürekler ve akıllar (4:7) bu erdemleri benimseyip hayata geçiremeyeceklerdir. 4:9 ayeti bu yüzden vardır. Bütün bu erdemlere sahip olup bunlarda yaşamak için yapacağın şey ise Elçisel yaşam örneği ve Elçisel öğretiyi hayatına uygulamaktır. Bunları uyguladıkça Esenlik Tanrı’sı esenliği ile yanınızda olacaktır (4:9).
Pavlus yaşamakla yükümlü olduğumuz altı örnek için 4:8 ayetinde aklınızı yorun (düşünün) derken 9. ayette uygulayın (yapın) der. Önce bunları düşünmelisiniz. Pavlus’un burada düşünün derken kullandığı kelime (logizeste) matematiksel bir hesaplama yapmak anlamını içermektedir. Yani sizler bu erdemleri ciddi şekilde düşünmek durumundasınız. Sizler bütün bunları ezberleyebilirsiniz, anlamlarını bilebilirsiniz fakat bu yeterli değildir. Bu erdemler yalnızca sözde kalmamalıdır.
Bu erdemleri düşünmelisiniz:
Kutsal Kitap’ta esinlenmiş olan bu Aziz hayatını gündelik yaşamda nasıl daha iyi yaşarsınız?
Düşünmelisiniz:
Bu erdemleri sosyal hayat içinde nasıl koruyup devam ettirebilirsiniz?
Düşünmeliyiz: Bu değerleri içeren yaşamı başkalarınında ruhani hayatını olabilecek en yüksek seviyeye çıkarmakta nasıl kullanabiliriz?
Düşünmelisiniz:
Tecavüzün, hırsızlığın, öldürme ve yaralama suçlarının dakikalara varan sürelere göre istatistiğinin tutulduğu çağımızda bu yüksek değerleri kitaplardan ve söylemlerden çıkarıp nasıl hayatınızın bir gerçeği yapabilirsiniz?
Bu erdemleri üzerinde düşünüp bunları hayatınızın bir gerçeği yapmadıkça yaşamlarınızı Tanrısal isteğe göre düzenleyemezsiniz. Bu erdemler yaşamlarınızın bir gerçeği olmadıkça sizler başkalarının hayatı için örnek olamazsınız. Rab’bin önünde kutsallıkla yaşayan doğru kullar olmadıkça dünyaya tuz ve ışık olarak tanıklıkta bulunanlardan olamazsınız.
Bu soylu yaşamın diğer bir özelliği ise esenlikle dolu bir yaşam olmasıdır. Pavlus’un sözlerine dikkat ettiğimiz zaman görüyoruz ki, böyle bir yaşamın sonucu olarak esenlik veren Tanrı bizimle olacaktır. Esenlik veren Tanrı’nın sizinle olduğunu bilmek kadar size ne güven verebilir? Tanrı’nın her durumda sizinle birlikte olacağından ve hayat boyu sizler için olan koruyuculuğundan emin olmak sizlere esenlik ve sevinç verecektir. Tanrımızın hayat boyunca sizler için olan sağlayışının devam edeceğini bilmek sizlere daima esenlik ve sevinç olacaktır.
Esenlik; sorunların olmaması demek değildir.[4] Esenlik; kaygı ve korkunun sizi esir almaması demek değildir. Ya da esenlik; aile içinde görüş ayrılıkları ya da sosyal hayatta görüş farklılıklarının getirdiği tartışmaların olmaması değildir. Esenliği böyle düşünmek onu olumsuz olarak algılamak demektir. Oysa Tanrı’nın esenliği olumlu bir konudur ve hem Tanrı’yla hem insanlık ailesi ile doğru ilişki kurabilmemizi sağlayan şey bu esenliğin kendisidir. Esenlik; her türlü zorluk ve sorunların sizi kuşattığı zamanda bile hikmetle düşünmenizi ve davranmanızı sağlayan şeydir. Hristiyanlar dahil olmak üzere pek çok kişinin hayatında sorunlar vardır. Mutsuzluk, acı, gözyaşı gibi negatif duygular bir Hristiyanın yabancı olduğu konular değildir. Hristiyanları diğer insanlardan farklı kılan şey ise bütün zor zamanlar boyunca insanların anlayışını aşan bir esenlik içinde olmalarıdır.
Hristiyanlar olarak sizlere yaşamanız için kutsal ve soylu bir yaşam esinlenmiştir. Olağanüstü esinlerle dolu Kutsal Kitap boyunca sizlere pek çok iman kahramanlarının hayatları örnek olarak verilmiştir. Bunların hepsi sizlere değişik yollardan İsa Mesih’i işaret etmektedir. Sizleri yönlendiren, sizlere rehber olan ve her durumda güçlendiren Rab’bin size verdiği yaşam örneği başkalarına örnek olabilmeniz için yeterli bir yaşam örneğidir. Sorumlu olduğunuz yaşam örneği gerçek, saygıdeğer, doğru, pak, sevimli ve hayranlık uyandıran, erdemli ve övülmeye değer unsurları içermektedir. Böyle bir hayatı özetleyebileceğimiz tek ifade ise “esenlik veren Tanrı sizinle olacaktır” gerçeğindedir. Tanrı’nın sizinle olmasının anlamı şudur: Mesih’in boyunduruğu altına girmek... Yani O’nunla birlikte yürümek, bunu istemek, böyle olmasına çalışmak... Tanrı sizinle ise size karşı duran engelleri yıkmanız zor değildir.[5]
Hristiyan adına layık olmak ancak böyle bir yaşamla mümkündür.
[1] Filipililer 3:17
[2] Romalılar 15:33
[3] 4:9 ayetinde Pavlus Hristiyan hayatını kendi öğretilerine ve bıraktığı örneğe yaşamalarını istediğinde Pavlus’un Filipi Kilisesine olan sevgisini (1:3-8; 2:12) dikkate almalıyız. Bu çağrı sevgiye dayalı bir yaşam çağrısıdır.
[4] Habakkuk 3:17-18
[5] Mezmur 118:6, Romalılar 8:31 (Mezmur 46:2; 27:3; 23:4; 20:7; 3:6, İşaya 12:2)