Vaaz/Kelam Çalışması: İman Açıklaması Üzerine

Presbiteryen Kilisesi, Reform Seminer Notu

Yazan: Rev. Donald Cobb

Editör: Rev. İlhan Keskinöz

Elçisel İman Açıklaması…

9. “çarmıha gerildi, öldü ve gömüldü, ölüler diyarına indi”

(Galatyalılar 3:13-14; Matta 27:45-50; Romalılar 6:1-14)

Mesih İsa üzerimizdeki laneti taşımak için öldü, bizim hak ettiğimiz Baba’dan ayrı kalmayı O tattı ve cezamızı O çektiği için günahın yaşamlarımızdaki gücünden bizi kurtardı.

Heidelberg İlmihali 39. Başka bir ölüm şekliyle ölmek yerine ‘Çarmıha gerilmek’ önemli mi?

Evet. Çarmıh ölümü Tanrı tarafından lanetlendiğinden bu ölüm benim üzerimde olan laneti O’nun yüklendiğine beni ikna eder.⁷

⁷ Galatyalılar 3:10-13, Tesniye 21:23

Heidelberg İlmihali 40. Mesih neden ölmek zorundaydı?

Çünkü Tanrı’nın adaleti ve doğruluğu bunu talep etti,¹ yalnızca Tanrı Oğlu günahlarımızın bedelini ödeyebilirdi²

¹ Tekvin 2:17

² Romalılar 8:3, Filipililer 2:8, İbraniler 2:9, (İbraniler 2.14-15)

Heidelberg İlmihali 41. Neden O (Mesih) ‘gömüldü’ ?

O’nun gömülmesi ölümünü doğrulamaktadır.²

² İşaya 53:9, Yuhanna 19:38-42, Elçilerin İşleri 13:29, I.Korintliler 15:3-4

Heidelberg İlmihali 42. Mesih bizler için öldüğüne göre neden bizler halen ölmek zorundayız?

Bizlerin ölümü günahlarımızın bedelini ödemiyor³ bunun yerine günah işlememize bir nokta koyuyor ve bizim sonsuz hayata girişimiz oluyor.⁴

³ Mezmur 49.7

⁴ Yuhanna 5:24, Filipililer 1:21-23, I.Selanikliler 5:9-10

Heidelberg İlmihali 43. Mesih’in çarmıhta kurban olması ve ölmesinden daha ne menfaatimiz var?

Bedenin kötü arzuları bizi yönetmesin,⁵ bunun yerine kendimizi Onu hoşnut eden bir şükran takdimesi olarak adayabilelim diye⁶ Mesih’in ölümüyle eski benliğimiz O’nunla birlikte çarmıha gerildi, öldü ve gömüldü⁷

⁵ Romalılar 6:12-14

⁶ Romalılar 12:1, Efesliler 5:1-2

⁷ Romalılar 6:5-11; Koloseliler 2:11-12

Heidelberg İlmihali 44. İnanç Açıklamasına ‘ölüler diyarına indi’ ifadesi niçin eklenmiştir?

Kişisel sıkıntılar ve denenme zamanlarında Mesih’in benim Rab’bim olduğundan, özellikle çarmıhta ve daha öncesinde sözle anlatılamayan şiddetli elem, acı ve dehşet altında canının acı çekmesiyle beni cehennemin şiddetli elem ve eziyetinden kurtardığına emin kılar.⁸

⁸ İşaya 53, Matta 26:36-46; 27:45, 46 Luka 22.11, İbraniler 5:7-10,

(Mezmur 18:5-6; 116:3)

A-) ÇARMIHIN LANETİ

İman Açıklamasındaki bu ifadeler Mesih’in ölümünü daha iyi anlamamızı sağlıyor. İsa Mesih, çarmıha gerildi. Bu ölüm keyfi değildi. İsa’yı çarmıha gerenler böylece O’nun Mesih olduğuna dair olan iddialarının yanlış olduğunu gösterdiklerini düşünüyorlardı; çünkü Kutsal Yazılarda çarmıha gerilmek, Tanrı’nın laneti altında olmakla eş anlamlıydı: “çünkü ağaç üzerine asılan herkes lanetlidir” (Tesniye 21:23, Yuhanna 19:6-7).

Ama insani günahın zirvesi olan bu olayda Tanrı’nın planı bizim başımıza gelmesi gereken lanetin yükünü Mesih’e yüklemekti.^{^[1]} Günahsız olan, bizim yerimize, Tanrı’nın Yasasına karşı itaatsizliğimizin sonucu olan laneti çekti. Böylece çarmıh bizlere barış getirdi, çünkü Golgota’da Tanrı, Mesih’i en derin bir şekilde günahla yaklaştırdı:

II.Korintliler 5: 21 Tanrı, günahı bilmeyen Mesih'i bizim için günah sunusu yaptı. Öyle ki, Mesih sayesinde Tanrı'nın doğruluğu olalım.^{^[2]}

Baba Tanrı bizim günahımıza davranırmışçasına –her açıdan ve aynı şiddetle– O’na davrandı. Mesih sadece ceza çekmedi, ayrıca Tanrı’nın isyankarlığımız için olan gazabını tüm ağırılığıyla üzerine aldı. Bu nedenle O’na ait olan bizler kesin olarak eminiz ki, günah ve isyanımıza karşılık olan hak ettiğimiz ceza tamamıyla ödenmiştir, artık borcumuz tam olarak ödenmiştir! Tanrı’nın bize karşı olan gazabı artık yatışmıştır! Mesih’e ait isek, Tanrı artık bizi suçlu olarak saymıyor. Mesih, Tanrı’nın gazabını yüklendiği için artık Baba’nın kutsaması bizim olmuştur:

Galatyalılar 3:13-14 İbrahim'e sağlanan kutsama Mesih İsa aracılığıyla uluslara sağlansın ve bizler vaat edilen Ruh'u imanla alalım diye, Mesih bizim için lanetlenerek bizi Yasa'nın lanetinden kurtardı. Çünkü, "Ağaç üzerine asılan herkes lanetlidir" diye yazılmıştır.

Böylece çarmıh, en açık şekilde Tanrı’nın değiştirilmesi mümkün olmayan doğruluğunu açıklıyor: kutsal Tanrı, varlığını inkar etmeden, günahlı insanı temize çıkaramaz. Tanrı kendi istediği için ya da öyle karar verdiği için varlığına zıt olan şeylere göz yumamaz. Mükemmel iyiliği ve mutlak doğruluğu günahın gazapla karşılanarak yok edilmesini emreder. Tanrı, çarmıhta günahı ne kadar ciddiye aldığını gösteriyor:

Romalılar 8:32 Öz Oğlu'nu bile esirgemeyip O'nu hepimiz için ölüme teslim eden Tanrı, O'nunla birlikte bize her şeyi bağışlamayacak mı?

Çarmıh, asıl tabiatımızı gösteriyor. Bizler “az çok” iyi, “az çok” günahlı değiliz! Günahımız o derecede önemliydi ki, Tanrı Oğlu üzerimizdeki sonsuz laneti kendi ölümüyle kaldırmak için insan olmak zorundaydı: günahımız bunu gerektirecek kadar kötüydü!

Aynı zamanda çarmıh, Tanrı’nın bize olan sonsuz sevgisini açığa vuruyor,^{^[3]} çünkü kendi Oğlunu göndermiştir! Tanrı’nın gazabı altında çarmıha çivilenen İsa, hem bizim derin inatçılığımızın kanıtı hem Tanrı’nın şefkatinin en açık gösterisidir. Çarmıh bizi sevenin kavranılması mümkün olmayan iyiliğini açığa vuruyor. Ancak şunu unutmayılm: Tanrı bizi “sevilmeye layık” olduğumuz için değil, sadece bize lütuf göstermek için bizi sevdi.

[1] Elçilerin İşleri 2:23; 4:27-28, II.Korintliler 5:18-19