Vaaz/Kelam Çalışması: İman
Açıklaması Üzerine
Presbiteryen Kilisesi,
Reform Seminer Notu
Yazan: Rev. Donald Cobb
Editör: Rev. İlhan Keskinöz
Elçisel
İman Açıklaması…
9. “çarmıha gerildi, öldü ve gömüldü, ölüler diyarına
indi”
(Galatyalılar 3:13-14; Matta
27:45-50; Romalılar 6:1-14)
Mesih
İsa üzerimizdeki laneti taşımak için öldü, bizim hak ettiğimiz Baba’dan ayrı
kalmayı O tattı ve cezamızı O çektiği için günahın yaşamlarımızdaki gücünden
bizi kurtardı.
Heidelberg İlmihali 39.
Heidelberg İlmihali
40.
Heidelberg İlmihali 41.
Heidelberg İlmihali 42.
Heidelberg İlmihali 43.
Heidelberg İlmihali 44.
C-) “ESKİ İNSANIN” ÖLDÜRÜLMESİ
Mesih’in
işi, kahinsel bir iş olduğundan bizim
Başkahinimiz, günahımızı kaldırmak ve Tanrı’nın gazabını üzerine almak üzere
almak için kendini kurban olarak sundu. Kutsal Yazılar, Mesih’in bizleri
günahın suçluluğundan kurtardığında günahın
yaşamlarımızdaki gücünü de kırdığına dikkat çekiyor.
Romalılar
6. bölüm Mesih’le gerçekten birleşmiş
olan birinin günaha köle olmasının imkansızlığını vurguluyor. Hristiyanlar
olarak kimliğimiz, Mesih’le birleşmemizden kaynaklanıyor; ama bu birleşme O’nun
ölümünü ve dirilişini kapsıyor:
Romalılar 6: 3 Mesih İsa'ya
vaftiz edildiğimizde, hepimizin O'nun ölümüne vaftiz edildiğimizi bilmez misiniz?
4 Baba'nın yüceliği sayesinde Mesih nasıl ölümden dirildiyse, biz de yeni bir
yaşam sürmek üzere vaftiz yoluyla O'nunla birlikte ölüme gömüldük.
Mesih’in
ölümü sadece “biyolojik” bir gerçek değil ayrıca günaha ölümdü:
Romalılar 6: 10 O'nun ölümü günaha karşılık ilk ve son ölüm
olmuştur. Sürmekte olduğu yaşamı ise
Tanrı için sürmektedir.
Mesih
çarmıhta günahın egemenliğine girip zaferle çıktığı için, artık günah O’nun
üzerinde egemenlik süremez. Çünkü Mesih günaha karşı ilk ve son kez ölmüştür.
Kendini ölüme teslim ettiği için, artık ölüm kendini Mesih’e kabul ettiremez,
artık ölüm Mesihten bir şey talep edemez. Ve biz imanla O’nunla birleştiğimiz
için, bu günaha ölüm, kendisini bizim
yaşamlarımızın da bir gerçeği olarak belli eder:
Romalılar 6: 11 Siz de böylece
kendinizi günah karşısında ölü, Mesih İsa'da Tanrı karşısında diri sayın.
Günaha
köle olmamız ve bizi Tanrı’ya karşı isyankarlık içinde yaşamaya zorlayan[1] içimizdeki “Adem”
Mesih’te öldürülmüştür. Çarmıhta Tanrı, Mesih’e, O bizim günahımızmış gibi
davrandığı için, günahın karşı konulamaz gücü artık kırılmıştır. Çünkü artık
günahın tutsaklığındaki beden ortadan kaldırılsın, bundan böyle günaha
tutsaklık etmeyelim diye eski insan benliğimizin (günahlı varlığımızın) O’nunla
birlikte çarmıha gerildiğini biliyoruz:
Romalılar 6: 6 Artık günaha
kölelik etmeyelim diye, günahlı varlığımızın ortadan kaldırılması için eski
yaradılışımızın Mesih'le birlikte çarmıha gerildiğini biliriz.
Mesih
bizim uğrumuza lanetlendiği için, Kutsal Ruh’un gücüyle günaha karşı mücadelede
zaferli olabiliriz:
Romalılar 6: 12 Bu nedenle
bedenin tutkularına uymamak için günahın ölümlü bedenlerinizde egemenlik
sürmesine izin vermeyin. 13 Bedeninizin üyelerini haksızlığa araç ederek günaha
sunmayın. Ölümden dirilenler gibi kendinizi Tanrı'ya adayın; bedeninizin
üyelerini doğruluk araçları olarak Tanrı'ya sunun. 14 Günah size egemen
olmayacaktır. Çünkü Kutsal Yasa'nın yönetimi altında değil, Tanrı'nın lütfu
altındasınız.
Bu
yaşamdaki mükemmellik hedefine ulaşamayız! Ama daha önce günaha karşı hiç
direnmezken, artık kendimizi bir mücadele sahnesinin içinde buluyoruz: günaha
karşı, şeytana karşı, dünyaya ve benliğe karşı bir savaşım içine giriyoruz… Ve
yavaş yavaş Mesih’in ölümü ve dirilişi yaşam verici huzurunu hissettiriyor
(Romalılar 6:10-11). Mesih’in ölümünün ve dirilişinin getirdiği yeni yaşamının
yararları O’nun mükemmel bir doğruluk sağladığı kişilerin yaşamlarında şimdiden
bile kökleşmeye başlıyor.