Vaaz/Kelam Çalışması: İman
Açıklaması Üzerine
Presbiteryen Kilisesi,
Reform Seminer Notu
Yazan: Rev. Donald Cobb
Editör: Rev. İlhan Keskinöz
Elçisel
İman Açıklaması…
11. “Göğe çıktı”
(Elçilerin İşleri 2:33-36;
Mattta 28:16-20; Koloseliler 3:1-4)
Mesih’in
göğe çıkmasıyla kurtuluşumuz bizde gerçekleşmeye başlıyor; Mesih’in göğe
çıkması ile Tanrının Egemenliğinin ilerleme çağı resmen başlamış oluyor.
Baba’nın sağına yükselen Mesih’te insanlığımızın yüceltilmesi açıklanmış
oluyor.
Heidelberg İlmihali 46. ‘O (İsa) Göğe çıktı’ demenin anlamı nedir?
Havarilerin gözü önünde yerden göğe yükselen Mesih,1 dirileri
ve ölüleri yargılamak üzere tekrar geleceği güne kadar2 bizim
iyiliğimiz için orada kalacaktır.3
1 Markos 16:19; Luka 24:50-51; Elçilerin İşleri 1:9-11
2 Matta 24:30; Elçilerin İşleri 1:11.
3 Romalılar 8:34; İbraniler 4:14; 7:23-25; 9:24
Heidelberg İlmihali 47.
Fakat vaat ettiği gibi dünyanın sonuna kadar Mesih bizimle değil midir?4
Mesih tamamen insan ve tamamen Tanrı’dır. O insansal doğasında şu anda
yeryüzünde değildir.5 Fakat O’ndaki Tanrısallık, görkem, lütuf ve
Ruh’ta şu anda bizden uzakta (ayrı) değildir.6
4 Matta 28:20
5 Elçilerin İşleri
1:9-11, 3:19-21,
(Matta 26:11; Yuhanna
16:28; 17:11, İbraniler 8:4)
6 Matta 28:18-20; Yuhanna 14:16-19; (Yuhanna 16:13)
Heidelberg İlmihali 48. Eğer O’nun insansal yönü Tanrısal yönünün olduğu yerde değilse öyleyse Mesih’in iki doğası birbirinden ayrı değil mi?
Elbette değil. O’nun Tanrısallığı sınırlı olmayıp ve O şimdi her yerde
olduğundan7 açıktır ki, Mesih’in Tanrısal doğası O’nun yüklenmiş
olduğu insansal sınırlılığın çok ötesindedir fakat aynı zamanda O’nun Tanrısal
kişiliği O’nun insansal doğasına birleşmiş olarak durur (aynı zamanda Tanrısal
kişiliği O’nun insansal doğasındadır).8
7 Yeremya. 23:23-24; Elçilerin İşleri 7:48-49, İşaya 66.1
8 Yuhanna 1:14; 3:13; Koloseliler 2:9
Heidelberg İlmihali 49. Mesih’in göğe yükselişinin bize yararı nedir?
İlk önce, bizim için gökte Babasının önünde yakarır.9
İkinci olarak, bedenimizin cennette oluşu bizim başımız olan Mesih’in
bizi kendi üyeleri olarak, cennetteki yanına alacağının garantisidir.10
Üçüncü olarak, O Ruhunu yeryüzüne ilerisi için teminat olarak gönderir.11
Ruh’un gücüyle bizler hayatlarımız için, yalnızca dünyasal şeyler değil,
Mesih’in olduğu yerde, Tanrı’nın sağında oturduğu,12 yukarıdaki
şeyleri hedef olarak belirleriz.
9 Romalılar 8:34, I.Yuhanna 2:1
10 Yuhanna 14:2, 17:24; Efesliler 2:4-6
11 Yuhanna 14:16, (Elçilerin İşleri 2:33), II.Korintliler 1:21-22; 5:5
12 Koloseliler 3:1-4
B-) MESİH’İN GÖĞE ÇIKMASI VE KİLİSENİN GÖREVİ
Tanrı’nın
Krallığı Söz’ün, yani Kurtuluşun
Mesih’te olup O’nun Rab olmasının ilanı
aracılığıyla yayılacaktır.[1] Böylece Söz,
Kudüs’te, Yahudiye’de, Samiriye’de ve bütün dünyada ilan edilerek yayılacaktır
(Eçilerin İşleri 1:8). Tanrı’nın Krallığı askeri bir zaferin parıltısıyla
değil, imanın kararını gerektiren bir bildiri şeklinde ilerleyerek gelecekti.
Bu, Mesih’in yaşamında geçerliydi, çünkü ilk yüzyıldaki Yahudilerin
bekleyişlerinin aksine, Mesih, savaşçı bir komutan olarak değil, Tanrı
Krallığına ait Sözü eken “ekinci”
olarak geldi.[2] Mesih’in ölümü ve dirilişi bu konuya hiç bir
değişiklik getirmedi; aksine dirilen Mesih, havarilere ulusları yasalarını
değiştirerek değil, (Mesih’in) buyurduğu
her şeye uymayı onlara öğreterek onları öğrencileri olarak yetiştirmelerini
söyledi:
Matta 28: 18
İsa yanlarına gelip kendilerine şunları söyledi: "Gökte ve yeryüzünde bütün yetki bana verildi.
19 Bu nedenle gidin, bütün ulusları öğrencilerim olarak yetiştirin; onları
Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz edin; 20 size buyurduğum her şeye
uymayı onlara öğretin. İşte ben,
dünyanın sonuna dek her an sizinle birlikteyim."
Çünkü
Müjde’nin vaaz edilmesiyle O’nun getirdiği kurtuluş uluslar tarafından
bilinecek ve kabul edilecekti ve böylece Tanrı’nın Krallığı bütün dünyaya
yayılacaktı.[3]
Tanrı’nın
Krallığı kilise tarafından ilan edilip imanla kabul edilmesinin gereğinden
dolayı, Mesih’in göğe çıkmasının başlattığı çağ önemlidir. Mesih’in göğe çıkması, Tanrı’nın Krallığının ilan edilme ve büyüme
çağına işaret ediyor. Çarmıhta sağlanan kurtuluşun yeryüzünün bütün
uluslarına yayılması, İbrahim’e vaadedilen bereketlerin dünyadaki tüm ailelere
verilmesi, yani “kurtuluş çağı” Mesih’in göğe çıkmasıyla başlıyor. Ve aynı mantıkla
Mesih’in göğe çıkması kiliseyi şimdiki
çağda belirli bir görev ile sorumlu kılıyor: Kilise bu dünyada Tanrı’nın
Krallığının ve kurtarışının habercisi olarak yetkili kılınmıştır. Kilise,
gelecek olan ve şimdi bile onun içinde etkin olan Tanrı Krallığının yaşayan bir
sureti ve yeryüzündeki diri bir benzerliği olmalıdır. Kilise, insanların
kurtuluşu için önlerine yerleştirilen Tanrı Krallığının bir “vitrini” olarak mevcuttur!
Kilisenin belirlenmiş olan görevi de sözleri ve yaşamıyla Mesih’te gösterilen
Tanrı’nın Krallığını, lütfunu ve şefkatini ilan
etmektir![4] Kilise vaazı ve hizmetiyle, sakramentler ve
disiplinle inananları bu krallığın gelişi için hazırlar. İnananlar da bu
çağrıya dua, tövbe ve havarilerin öğretisine itaat ederek cevap verirler.
Mesih’in
göğe çıkması, kilisenin şimdiki çağda durgun ve dış dünyaya kendisini kapatmış
bir varlık olarak kavranılamayacağını açıklıyor. Kilise sadece kendisi için
yaşayamaz. Tanrı Krallığının ölçülemez lütfuna eriştiği için (Matta 13:44-46),
ayrıca büyük bir sorumluluğu da vardır –kiliseyi kapsayan ve dolduran Tanrı
Krallığının bu dünyada ilerleyip büyümesi için Kilisenin bir araç olma sorumluluğu!–
Öyleyse bunu unutan kiliseler ve imanlı bireyler aslında varlıklarının sebebine
aykırı bir şekilde yaşıyorlar!