Vaaz/Kelam Çalışması: İman
Açıklaması Üzerine
Presbiteryen Kilisesi,
Reform Seminer Notu
Yazan: Rev. Donald Cobb
Editör: Rev. İlhan Keskinöz
Elçisel
İman Açıklaması…
17. “Günahların affına”
(Elçilerin İşleri 5:29-32, I.Yuhanna 3:14-24,
Romalılar 8:29-39)
İmanlı yaşamımız, Tanrı’nın
affıyla belirleniyor. Bu yaşam, kendini somut olarak iman ve tövbe eden bir
tutumla gösteriyor ve güvenen bir tutumla belirlenmesi gerek, çünkü Tanrı’mız
affeden Tanrı’dır.
Heidelberg İlmihali 56.
‘Günahların affı’ ile ilgili olarak neye inanıyorsunuz?
Mesih’in kefaretinden dolayı
her hangi bir günahım10 ya da hayatım boyunca savaşmak zorunda
olduğum günahlı doğam için11 Tanrı’nın bana karşı durmayacağına
inanıyorum.
Lütfu ile Mesih’in doğruluğunu
bana sayan Tanrı, beni sonsuzluğa dek yargıdan özgür kılar.12
10 Mezmur 103:3-4, 10, 12, Mika 7:18-19,
II.Korintliler 5:18-21, I.Yuhanna 1:7; 2:2
11 Romalılar 7:21-25.
12 Yuhanna 3:17, 18; 5:24; Romalılar 8:1, 2
A-)
GÜNAHLARIN AFFI VE İMANLI YAŞAMI
İman Açıklaması, Kutsal Ruh’un
Mesih’in işini uyguladığı yerden söz edince ilk önce bireyleri değil, İmanlılar Topluluğu olan KİLİSEyi belirtiyor; bu gerçek,
bireylerin iman ile yaşamı için Kilisenin merkez bir konu olduğunu görmemize
sebep olmalıdır. Bu demek değil ki, birey önemsizdir. Veya “KİLİSE onu oluşturan üyeler olmadan mevcut olabilir” demek
değildir (çünkü İmanlılar Topluluğu olan KİLİSE, Rab’bin topladığı bireylerin oluşturduğu beden (Rabbin bedeni)[1] olarak tarif ediliyor.[2]
Koloseliler 1:18 Bedenin, yani
kilisenin başı O'dur. Her şeyde ilk yeri alsın
diye başlangıç olan ve ölüler arasından ilk doğan O'dur.
Koloseliler 2: 18-19 Sözde
alçakgönüllülükte ve meleklere tapınmakta direnen, gördüğü düşlerin üzerinde
durarak benliğin düşünceleriyle boş yere böbürlenen, Baş'a tutunmayan hiç kimse
sizi ödülünüzden yoksun bırakmasın. Bütün beden eklemler ve bağlar yardımıyla bu
Baş'tan beslenip bütünlenmekte, Tanrı'nın sağladığı büyümeyle gelişmektedir.
Ama Kutsal Yazılara uyarak
İman Açıklaması, İmanlı Topluluğunun
yapısında ve onun üyeleri olarak kurtuluşu tattığımızı vurguluyor. Mesih’in
bedeninde, yani kutsalların paydaşlığında, Tanrı’nın affını keşfeder, imanlı
yaşamımızı uyguluyoruz. Martin Luther’in söylediği gibi, Tanrı, KİLİSE aracılığıyla:
...bizi bir araya getiriyor. Topluluğu
Söz’ü öğretmek ve yaymak üzere kullanıyor. Topluluk aracılığıyla kutsallaşmayı
yapıp arttırıyor; günlük büyümesi, iman ve Ruh’un işlerinde güçlenmesine sebep
oluyor (...)TANRI’NIN KİLİSESİNDE günahların affı var.[3]
Ama İman Açıklaması bize
Hristiyan yaşamın açıldığı çevreyi hatırlatarak, bu yaşamın en temel
karakterini de gösteriyor. Hristiyan yaşamının karakterini “günahların affı” şekillendirir. Mesih’teki varlığımızın temeli
günlük hareketlerimizle yaratabildiğimiz veya başlatabildiğimiz bir program, bir
ahlak veya davranışlar üzerinde temel bulmaz. Yani Hristiyan Yaşamı bunlarla
bakılarak ölçülemez. Mesih’in Bedeninin satın alınan üyeleri olarak
varlığımızın özü, Tanrı’nın Mesih’te
günahlarımızı affetmesine dayanıyor. Yani Hristiyan Yaşamının temelinde
olan şey Mesih’in KİLİSE için yaptığı şeydir, bizim yaptığımız işler ya da
şeyler değildir:
Elçilerin
İşleri 5: 31 İsrail'e,
günahlarından tövbe etme ve bağışlanma vermek için Tanrı O'nu Önder ve
Kurtarıcı olarak kendi sağına yükseltti.[4]
Müjde, bu affın Tanrı’nın
Egemenliğinin ana öğesi olduğunu vurguluyor (Markos 2:7-12). Af, imanla Mesih’i
elinde tutan herkes hak edilmeyen bir armağan olarak veriliyor. Bu affı
keşfederek, kurtulduğumuzun bilincine varıyoruz (Luka 1:77). Böylece Yeni Ahit,
Müjde’yi –onun aracılığıyla yaşadığımız Müjde’yi–
günahların affına dair iyi haber olarak sunarak, bize yaşamımızın kökünden Üçlübir Tanrı’nın merhametli işine yönelmiş
olduğunu ve öyle olmaya devam edeceğini hatırlatıyor.
[1] Heidelberg İlmihali 32. Niçin sana Hristiyan deniliyor?
Çünkü Mesih’in bedeninin iman ile bir üyesiyim ve O’nun mesh edilişini paylaşıyorum. Onun
ismini açıklamaya, kendimi yaşayan bir şükran kurbanı olarak O’na sunmaya, bu
hayatta iyi bir düşünceyle günaha ve şeytana karşı durmaya, ve bundan sonrakinde,
bütün yaratılış üzerinde sonsuzluk boyunca Mesih’le hüküm sürmeye mesh edildim.
Heidelberg İlmihali 70. ...Kutsal Ruh’un beni yeniledi ve Mesih’in [bedeninin] bir üyesi olarak
ayırdı.
[2] Koloseliler 3:15, Efesliler 1:23; 2:14-16;
3:6; 4:4-6, 12, 15-16, 25; 5:23
[3] Luther’s Larger
Catechism, part 2, lines 53 and 54
[4] Luka 24:47 Elçilerin İşleri 10:43; 13:38,39;
26:17-18