Vaaz/Kelam Çalışması: İman Açıklaması Üzerine

Presbiteryen Kilisesi, Reform Seminer Notu

Yazan: Rev. Donald Cobb

Editör: Rev. İlhan Keskinöz

Elçisel İman Açıklaması…

18. “Ölülerin dirilişine ve sonsuz yaşama inanıyorum. Amin”

(Filipililer 3:20-21, Romalılar 8:18-22, Vahiy 21:1-8)

Dirilen Mesih ‘tekrar geldiği’ zaman yargılama aracılığıyla zaferini kabul ettirecektir. O zaman yenilenmiş yaratılışa yeni ve dirimiş bedenlerle girecek, Tanrı’nın sonsuz egemenliğinin sevincinde sonsuz sept gününde dinlemeyi tadacağız.

Heidelberg İlmihali 57

Heidelberg İlmihali 58

B-) ŞİMDİKİ YERYÜZÜ VE GELECEK OLAN YERYÜZÜ

Kutsal Yazıların beden hakkında söylediği şeyler yaratılışın tümü için de geçerlidir: bu şimdiki yeryüzü yok edilmeyecek, değiştirilecek ve yenilenecektir. Tanrı’nın bu düşmüş yaratılışı tamamen ve kesin olarak yargılayacağını vurgulamak üzere Kutsal Yazılar “mahvetme, yıkım”^{^[1]} gibi deyimleri sıklıkla kullanıyor:

İşaya 34: 4 Bütün gök cisimleri küçülecek,

Gökler bir tomar gibi dürülecek;

Gök cisimleri, asma yaprağı,

İncir yaprağı gibi dökülecek.

İşaya 51: 6 Başınızı kaldırıp göklere bakın,

Aşağıya, yeryüzüne bakın.

Çünkü bu gökler duman gibi dağılacak,

Giysi gibi eskiyecek yeryüzü;

Üzerinde yaşayanlar sinek gibi ölecek.

Ama benim kurtarışım sonsuz olacak,

Ardı kesilmeyecek zaferimin.

II.Petrus 3:10 Ama Rab'bin günü hırsız gibi gelecek. O gün gökler büyük bir gürültüyle ortadan kalkacak, maddesel öğeler yanarak yok olacak, yer ve yeryüzünde yapılmış olan her şey yanıp tükenecek

Bu nedenle Mesih’in tekrar gelmesi ve O’nun getireceği yargılamayla şimdiki yaratılışın tam olarak mahvedileceğini, şimdiki gök ve yeryüzünün yerine tamamen yeni bir yaratılışın başlangıcını belireceğini düşünebiliriz.

Ama Kutsal Yazılar bu ‘mahvolma’yı başka bir olaya benzetiyor: işte “O zamanki dünya yine suyla, tufanla mahvolmuştu” diyen II.Petrus 3:6 ayeti bu “mahvolma” ifadesini kullanırken tam olarak yok edilmeyi kast etmiyor. Fakat “tufanla mahvolma” ifadesi ile çok şiddetli ve derin bir yargılamanın getirdiği şeyi vurguluyor. Kutsal Yazılar günahımızdan dolayı yozlaşmaya mahkum olan yaratılışın (Romalılar 8:20) yok edileceğini değil, yargı aracılığıyla pak kılınacağını öğretiyor. Böylece yaratılış “Tanrı çocuklarının ortaya çıkmasını büyük özlemle bekliyor” (Romalılar 8:19). Çünkü yaratılış Tanrı’nın yargısına teslim edilmesine rağmen, ona yine de ümit verilmiştir: Yaratılış “yozlaşmaya olan köleliğinden kurtarılıp Tanrı çocuklarının yüce özgürlüğüne” kavuşacaktır (Romalılar 8:21). Bu nedenle bundan sonra gelen ayet yaratılışın “inlemesini” ölen bir adamın inlemelerine değil, doğum ağrılarına benzetiyor (22).

Aslında şimdiki yaratılışın yok edilmesi Şeytan için bir zafer olacaktı, çünkü ilk iyiliğine rağmen, yaratılış şimdi Tanrı’nın baştan başlamasını gerekli kılacak kadar yozlaşmış olacaktı. Kutsal Yazılar bu dünyanın Tanrı’nın yaratılışı olmaya devam ettiğini, Mesih’in işinin ise “barıştırma” olduğunu vurguluyor:

Koloseliler 1:20 Mesih'in çarmıhta akıtılan kanı aracılığıyla esenliği sağlamış olarak yerdeki ve gökteki her şeyi O'nun aracılığıyla kendisiyle barıştırmaya razı oldu.

Tanrımız, kurtaran Tanrı’dır! Sonsuz Krallık maddi dünyanın zincirlerinden özgür kılınmak zorunda bırakılmış bir varoluş olmayacak; daha doğrusu Tanrı’nın Krallığı, cennet yeryüzüne indiği zaman tamamlanacak, öyle ki, bizler “doğruluğun barınacağı yeni göklerde ve yeni yeryüzünde Tanrı’yla birlikte yaşayalım” (II.Petrus 3:13; Esinleme 21:1-4).^{^[2]} Aynı zamanda bu yaratılış bedenlerimiz gibi yüceltilecek ve yenilenecektir.

Efesliler 3: 16-19 Baba'nın kendi yüceliğinin zenginliği uyarınca Ruhu'yla sizi iç varlığınızda kudretle güçlendirmesini ve Mesih'in iman yoluyla yüreklerinizde yaşamasını dilerim. Öyle ki, Tanrı'nın bütün doluluğuyla dolmanız için, sevgide köklenmiş ve temellenmiş olarak bütün kutsallarla birlikte Mesih'in sevgisinin ne denli geniş ve uzun, yüksek ve derin olduğunu anlamaya, bilgiyi çok aşan bu sevgiyi kavramaya gücünüz yetsin. 20 Tanrı, bizde etkin olan kudretiyle, dilediğimiz ya da düşündüğümüz her şeyden çok daha fazlasını yapabilecek güçtedir.

Kutsal Yazılar “ne denli geniş ve uzun, yüksek ve derin” ifadeleriyle yaratılışın son durumunun kavrayabildiğimiz şeyleri sınırsızca aşacağını gösteriyor. Çünkü bu durumda “Tanrı her şeyde her şey” olacaktır (I.Korintliler 15:28).

[2] “Tanrı’nın şerefi şundan kaynaklanıyor: günah tarafında yozlaşan ve pisletilen aynı insanlığı ve dünyayı, aynı gökleri ve yeryüzünü kurtarıp yeniliyor. Nasıl Mesih’te olan bir kimse yeni yaratıksa; eski şeyler geçmiş her şey yeni olmuşsa (II.Korintliler 5:17), aynı şekilde bu dünyanın şimdiki hali geçicidir, Tanrı’nın güçlü sözüyle yeni bir dünya doğarak meydana gelecektir. İnsanlara olduğu gibi, zamanın sonunda dünya yeniden doğacak (...). Bu, fiziksel bir yaratılış değil, ruhsal bir yenilemedir” H. Bavinck, The Last Things, Hope for This World and the Next, s. 157.