KİLİSEDE AYİN DÜZENİ-2

KİLİSE TAKVİMİ - LİTURJİ

[zaman zaman Hristiyan kimselerden ya da başka inançtan kimselerin Kilise Takvimi ve Liturji üzerine sordukları sorulardan yola çıkılarak bu açıklama yazısı düzenlenmiştir]

- Baba Tanrı yarattığı dünyayı –dünya ve içindekiler- İsa Mesih’te kutsamıştır. İnsanın da buna vereceği cevap [iman ve itaatin sonu olarak] dua ve tapınmadır. Kilise bu cevabı verirken, Kutsal Kitap’ın en başından en sonuna kadar bir düzen içinde olarak kendisini ifade eder [cevabını düzenler]. Kutsal Kitap içindeki her bir bölüme bir sıra düzeni içinde bakarak övgü, tövbe, yakarış duaları ile hem Tanrı’nın kutsamasına cevap verir hem de kutsanmışlığını dünyaya ilan eder –bütün bunları bir kutlama düzeni içinde yapar; çünkü Tanrı iyi bir iş yapmıştır. Çünkü ilk günah ile gelen düşüş ve lanet bütün insanlara ölüme doğru gittiğini, bir gün herkesin öleceğini bildiriyorsa da, kilise diğer yandan da Mesih’teki kutsanmayı, Mesih’in bedenine iman ile aşılanmışların alacağı dirilişi ilan eder.

- böylece kilise “iman, ümit ve sevgi” içinde Tanrı’nın armağanını –kutsanma; kurtuluş- överken ve bunu dünyaya ilan ederken geçmişte Tanrı’nın ve O’nun Mesihinin yaptıklarını daha görünür bir şekilde tapınma ve tanıklığının içine yerleştirir. Yani kilise, Tanrı’nın geçmişte yaptığı, şimdide yaptığı ve gelecekte tamamlayacağı işi Mesih aracılığı ile ilan eder ve kutlar.

- diğer yandan Kilise Takvimi ve Liturji tapınmanın merkezinde Mesih olduğunu güçlü bir şekilde yansıtır. “Sünnet ve Fısıh Kurbanı” gizi Sakramentlerin kutlanması ile gerçek anlamı Mesih’te olan Tanrı’nın antlaşmasına işaret eder. Mesih’in alçarak aramıza gelmesi, ölümü, gömülmesi ve dirilişi uğruna doğmuş olan kilise “ölülerin dirilişi ve sonsuz yaşamı” Mesih’te ilan eder; tarihin anlamını Mesih’te ilan eder ve kutlar; böylece şimdiki zamana Mesih’in tamamlayacağı sonsuz zaman açısından bakar.

- Mesih İsa’nın zamanından beri elçilerin bildirdiği Müjde, elçisel bir rol üstlenmiş olan kilise tarafından ilan edilmeye devam eder. Kilise Takvimi (Liturjik Yıl) Mesih ve O’nun yaptığı kurbanın nasıl tüm zamanları kapsadığını yansıtmaya çalışır.

- Elçilerden bu yan kilise Mesihsel yaşam ve tanıklık ile Müjde’yi bütün yaratılışa ilan etmeye çağrılmıştır. Böylece kilise Mesihsel kutsamaların yeri olarak yılın her bir döneminde Müjde’yi farklı bir açıdan yansıtarak Mesih’i ilan eder.

- tarihe Tanrı’nın tarihi olarak Mesih merkezli bir bakış açısı ile bakarken, kilisede dua, ilahi [ve mezmurlar], Kutsal Yazılar’dan okumalar, ondalık-sunu-sadaka, vaaz, sakramentler yoluyla yaratan ve kurtaran Tanrı övülürken, Mesih aracılığı ile gelen bütün bereketler tekrar açılır; kilise Mesih İsa’yı karşılamaya yürekleri ve yaşamları ile hazırlanmaya güç bulur.

- yeryüzünde “yabancılar ve konuklar” olarak bulunan Tanrı halkının Göksel Yeruşalim’e doğru gittiği hac yolculuğu aynı zamanda göksel kilisenin tapınmasına yaklaşmaya [onu taklit etmeye] çalıştığı bir yolculuktur. Tanrı halkı Mesih’in İsa’nın tekrar gelmesiyle gerçekleşecek olan “mübarek ümide” her ayinde yeniden bakar; ve dünyadan dinlenerek teşvik bulur.

- yıl boyunca kilise takvimi ile açılan Tanrı tarihi inananları yaşamlarını düzenleme konusunda yönlendirir; geçmişin mutlu ve acılı olaylarından ders çıkartılarak Tanrı’nın bereketleri aranır, azarlamaları dikkate alınır, bağışlayıcılığına sığınılır; dünyasal yaşamda dua ve tapınmanın ihmal edilmiş zamanları yeniden kişilerin yaşamlarına sokulmaya çalışılır.