Vaaz/Kelam Çalışması: Tanrı Bilgisi
Presbiteryen Kilisesi, Reform Seminer Notu
SEVİNÇ
TANRISI
Tanrı hiçbir şekilde yıldırılamaz, hayal kırıklığına uğratılamaz (çünkü her şeyi, geçmişi ve geleceği bilir) fakat O’nun tutumunda daima sevinç vardır.
O sevgi, sevinç ve teselli Tanrı’sı olduğu için aynı şekilde kendi halkından sevinç duymak ve halkının da kendisinden dolayı sevinç duymasını istemektedir.[1] Tanrı bizlere sevinci verirken göz yaşlarımızı da silmek ister.[2] Gerçek sevinç Tanrı’sının halkını kurtarışında da bu dünyadaki gibi değil gerçek ve ebedi olan sevinç vardır.[3] Bu anlamda Tanrı’nın bize vermek istediği dünya[4] ta yaratılışın başından beri içinde sevincin olduğu bir dünyadır.[5] Bu yüzden günahın lekesiyle gölgelenen sevinç dünyası şu an yeryüzünde yaşayan Tanrı halkı için sonsuz yaşamda saklıdır.[6]
Tanrın RAB, o güçlü Kurtarıcı seninle. Alabildiğine sevinecek senin için, sevgisiyle seni yenileyecek, ezgilerle coşacak[7] diye yazan ayette olduğu gibi Tanrı’nın bu sevinçli tutumu ve vaat ettiği sevinç dolu dünya bir Hristiyan’da saklı olan içsel gücün kaynağıdır: Rab sevinci, kuvvetiniz odur.[8]
Bir Hristiyanın sevincinin örneği Mesih’in kendisi olduğu gibi, sevincin kaynağı da Kutsal Ruh’un doluluğudur.[9] İçsel gücümüzün kaynağı olan sevinç Mesih’in çarmıhta tamamlamış olduğu bir sevinçtir. Çünkü imanımız Mesih’te tamamlanmıştır.[10] Ve Mesih’in isteği O’nun tamamladığı bu sevinci daima hayatlarımızda tecrübe etmemizdir.[11]
Mesih’e imanla katıldığımız Tanrısal Krallık; doğruluk, esenlik ve Kutsal Ruh’ta sevinçtir.[12] Bu sevinç dünyasal bir sevinç değil, Kutsal Ruh’tan gelen bir sevinçtir.[13] Çünkü sevinç Kutsal Ruh’un bir meyvesidir.[14]
Diğer yandan yeryüzünde tövbe eden tek bir günahkar için Tanrı’nın melekleri sevinç duyarlar.[15] Yani Tanrı’nın merkez olduğu sonsuz yaşam sevinç dolu bir yaşamdır.[16] Tanrı’nın sonsuz vaatleri içindeki gelecek olan sonsuz yaşam sevinçle haykıran insanların bir araya geldiği bir yaşamdır: orada inilti ve üzüntü olmayacak aksine sonsuz bir sevinç olacaktır (Aslında bu vaat bile tek başına bir Hristiyana her durumda dayanma ve sevinçli olma için gerekli gücü vermeye yeterlidir).[17]
Bu yüzden bu sevinç ilk yüzyılda Mesih’i yüzyüze görmemiş olan kilise topluluklarında o dönemin tüm baskı ve sıkıntılarına rağmen etkindi.[18] Tanrısal bir bereket olan sevinç[19] aynı zamanda bütün denenme ve sıkıntılarda bile Hristiyan kişinin hayatında etkindir.[20] Tanrı’nın sevinci Kutsal Ruh kaynaklı olduğu için, dünyasal kaynaklı sevinçten farklı olan bir ümidin sevincidir.[21]
[1] İşaya 62:5
[2] İşaya 65:19, Yeremya 31:12
[3] İşaya 25:8-9
[4] Tesniye 12:7; 16:11
[5] İşaya 55:12; 35:10; 51:11; 60:20, Luka 10:20
[6] İşaya 35:2, Vahiy 7:17; 21:4 (Romalılar 5:2)
[7] Tsefanya 3:14, 17, Zekeriya 9:9
[8] Nehemya 8:10, Mezmur 5:11-12; 32:11
[9] Luka 10:21
[10] İbraniler 12:2
[11] Yuhanna 15:11; 17:13
[12] Romalılar 14:17
[13] I.Selanikliler 1:6, Elçilerin İşleri 13:52
[14] Galatyalılar 5:22
[15] Luka 15:7, 10
[16] Mezmur 16:11
[17] İşaya 35:10
[18] I.Petrus 1:8, Yuhanna 20:29, I.Petrus 4:12-13
[19] I.Samuel 2:1, 5, 10 (Matta 2:10), Luka 1:46-47 [48-55], Elçilerin İşleri 8:39
[20] Habakuk 3:17-18, Matta 5:12, Luka 6:23, Elçilerin İşleri 5:41; 16:23-25, II.Korintliler 6:10
[21] Romalılar 15:13