12 Öyleyse sevgili kardeşlerim, her zaman söz dinlediğiniz gibi, yalnız ben aranızdayken değil, ama şimdi yokluğumda da saygı ve korkuyla kurtuluşunuzu sonuca götürmek için daha çok gayret edin. 13 Çünkü kendisini hoşnut eden şeyi hem istemeniz, hem de yapmanız için sizde etkin olan Tanrı'dır.
14-16 Her şeyi söylenmeden ve çekişmeden yapın ki[1], yaşam sözüne[2] sımsıkı sarılarak aralarında evrendeki yıldızlar gibi parladığınız bu eğri ve sapık[3] kuşağın ortasında kusursuz ve saf, Tanrı'nın lekesiz çocukları[4] olasınız. Öyle ki, boş[5] yere koşmadığımı ve boş yere emek vermediğimi görerek Mesih'in gününde övünecek bir nedene sahip olayım.
söylenmeden ve çekişmeden:[6] Filipililer eski İsrail’i taklit etmemelidir (Çıkış 15:24; 16:7-9).[7] Filipi kilisesi cemaatinden bazıları İsraillilerin Musa’ya karşı söylendiği gibi kilisenin önderlerine karşı söyleniyor olabilirdi.[8]
yaşam sözüne sımsıkı sarıl: Pavlus kilisenin Mesih’in Müjde’sine olması gereken bağlılığı ile ilgileniyor (2:1-5).[9] İnananların Müjde’ye sımsıkı sarılması birbirlerine olan sevgiyle birlikte dünyaya güçlü bir tanıklık verecektir (Yuhanna 13:34-35).
Kusursuz, saf, lekesiz: Burada birbirini tamamlayan bu üç ifade Tanrı çocuklarının yaşaması gereken niteliklerini tanımlamaktadır. Böyle kişiler dünyada ışık gibi parlayacaklardır. Hristiyanlar kötü huylulukla tanınan, bu dünyadan olan kimseler gibi olmamalıdır.[10]
olasınız: Bütün bir cemaat olarak birleşmiş ve işbirliği içinde dünyaya verilen tanıklık etkili bir manzaradır.
Övünecek bir nedene sahip olayım: Mesih’in gününde (1:6, 10), o gün gelene kadar Pavlus Filipi cemaatinin ruhsal olgunluğunun şu ankinden daha da ileride olmasını (hatta kendisininkinden de fazla) istiyor (1:9-11).
Bunca iyi teşvik ve doğru önerilerden sonra Pavlus olumsuz bir emir veriyor. Açıktır ki, azizler homurdanmaya ve çekişmeye başladığında -zaten böyle bir davranış aziz ünvanına yakışmamaktadır- bu Tanrı’yı hoşnut etmemektedir. Böyle yaptığımızda Tanrı’nın bizlere olan sağlayışına ve sevgisine karşılık başkalarına kötü ve gururlu bir şekilde davranmış olmaktayız. Pavlus Tanrı’nın amacının onlarda tamamlandığını görmek istiyor ve bunu görmek onun için bir övünç kaynağı olacaktır. Pavlus’un bu sevinci yalnızca yaşadığı o gün için değil, İsa Mesih kilisesini ödüllendirmek üzere döndüğü zamanı da kapsamaktadır. Bu ayetler Tanrı’nın bizim varlığımızda çalıştığını ifade eden 2:13 ayetiyle birlikte değerlendirildiğinde Tanrı’ya vereceğimiz cevabın farkında olmamızı sağlamaktadır.
Rab’bin kendisini nasıl alçalttığını (2:6-8) okuduğumuzda Rab’bin alçakgönüllü hizmetçileri olmamız gerektiği, söylenme ve çekişmenin Kurtuluş almış kimselere yakışmadığı açıktır. Negatif şeyler üzerinde sağlıklı bir yaşam yaşayamayacağımız kesindir. Ancak Hristiyanları sıklıkla düştükleri homurdanma ve şikayet etme tuzağına karşı Pavlus şiddetle uyarır. Hristiyanlar böyle günahlı yaşam örneklerini bir kenara bırakıp Mesih benzerliğinde büyümeye çalışmalıdır.
Tanrı iç varlığımızda işliyor:
Bu ayetler Tanrı’nın İYİ HABER’ini Mesih’in bedenini oluşturan her bir kişinin kalplerine taşıyor. Azizler homurdanıp çekişen kimseler değil, yumuşak huylulukla hizmet eden kimselerdir. Çünkü Müjde size Tanrı’nın durgun ve ilgisiz bir yaratıcı olmadığını öğretiyor. Tanrı, Kutsal Ruh kişiliğinde size gelen, sizde (içinizde) kalan ve içinizde iyi iş yapan bir Tanrı’dır. Tanrı bu iyi işini gelecekte, bilemeyeceğimiz bir tarihte tamamlayacaktır (3:20-21). Tanrı’nın içimizdeki etkin işleyişi günahla bozulmuş iç varlığımızı içinde yaşadığımız bu eğri ve sapık kuşaktan korumak ve kurtarmak içindir.
- Tanrı’nın bu iyi işleyişi doğru olanı seçmenize yardımcı olmaktadır (2:13).
- Tanrı’nın varlığınızdaki etkinliği iyi ve doğru olanı yapmaya güç bulmanız içindir (2:13).
- Çünkü Tanrı günahlı dünyanın ortasında utançsız olmanızı istemektedir. Tanrı’nın isteği dünyanın yaşadığının tersine, pak bir yaşam sergilemenizdir. Böylelikle sizler açık bir şekilde yaşadığınız çağa gösteriyorsunuz ki, sizler Tanrı’ya ait çocuklarsınız. Tanrı’nın çocukları olduğunuzu gösteren şey de kusursuz ve saf olarak (utançsız) yaşamaktır (2:15). Tanrı’nın benzerliğini yansıtmaya çalışmak için de O’nu hoşnut eden pak bir yaşam yaşamamız gerekmektedir.
- Tanrı karanlığın içinde parlamanızı ister. Sizin ışığınız uluslara gerçek Tanrı’yı işaret edecektir (2:15). Hristiyanlar dünyanın ışığıdır, öyle olmaya çağrılmışlardır. Hristiyan tanıklığı kim olduğunuzu söylemekten ibaret değildir. Kurtuluşun yaşamlarında çalıştığı kimseler dünyaya ışık gibi parlarlar.
- Işığınız ruhsal karanlıkta olanlara parlamalıdır. Tanrı sizleri sadece cehennemden kurtarıp cennete bir bilet vermekten daha fazlasını yapmak istemektedir. O’nun isteği sizin şimdiki zamanda Göksel Krallığın vatandaşları olduğunuzu kanıtlayan bir yaşam sürmenizdir. Bu da Mesih’in dağdaki vaazında (Matta 5:13-16) kendisine bağlı olanlara tuz ve ışıksınız dediği zaman anlatmak istediği şey ile aynıdır.
Tanrı’nın sizdeki etkin işleyişine vereceğiniz cevap:
2:12 ayetinde itaatkar olmamız istenmektedir. Eğer İsa Mesih’in emirlerine itaat edersek O’nun gerçek öğrencileri olduğumuza dair dünyaya kanıt vermiş olmaktayız (Yuhanna 13:34-35). Aynı zamanda O’na itaat ederek (emirlerini tutarak) O’nun dostluğunu kazanmış oluyoruz (Yuhanna 15:14). Tanrı’nın içinizde olan iyi işleyişine vereceğiniz cevap itaatkar olmanızdır ve itaatin yerine koyabileceğimiz başka bir şey yoktur. Tanrı’yı sevmek ve sevinçle O’na itaat etmekten başka verebileceğiniz daha iyi bir cevap yoktur.
Sizin içinizde çalışan Tanrı’yla işbirliği içinde olmaya istekli olmalısınız. Sevinç ve bağlılıkla O’nun emirlerini yerine getirmeniz gereklidir. Tanrı’nın emirlerine olan bağılılığınız ve itaatiniz yaşamlarınıza hatalardan uzak bir şekilde tanıklık getirecektir.
Pavlus şikayet edip söylenmekten kaçınmamız gerektiğini özellikle hatırlatır. Bu uyarı İsrail halkının Mısır’dan vaat edilen topraklara doğru olan yolculuğu sırasındaki şikayetlerini, söylenmelerini bize hatırlatır. Bu da Tanrı’nın hoşnut olmadığı bir davranış biçimidir. İsrail halkının Musa ve Harun’dan yakınmaları, Mısır’ı özlemeleri Tanrı’nın gözünde kötüydü. Bu Tanrı’ya isyan demekti. Yani böyle bir davranış içinde olmak Kutsal Kitap’ın size öğretmek istediği ahlaki gerçeklerden uzaklaşmak anlamına gelmektedir. Bu durum kanayan bir yara olarak devam ettiği takdirde sizi Tanrı sevgisinden ve imandan uzaklaşmaya götürecektir. Böyle söylenme, kıskançlık, çekişme sizleri bilgelikten de uzaklaştıracaktır. Evde ya da işte söylenmek ve çekişmek hiçbir zaman işleri iyi bir şekilde sonuçlandırmaz. Bu tür davranışı alışkanlık edinmek başkalarına ve onların sorunlarına olan yapıcı ilginizi soğutacaktır.
Neticede sürekli söylenmek ve sürekli hata bulmaya çalışma alışkanlığının sizi götüreceği yol başarısızlığın yoludur. Söylenmek, çekişmek, şikayet etmekten kaçınmadığınız ve bu davranışları alışkanlık olarak devam ettirdiğiniz sürece kendinizi Mesih’te olmanız gereken noktaya getiremezsiniz. Kişiliğinizdeki gelişecek güzel noktalara aşındırıcı etki yapan alışkanlıkları bırakmadıkça Mesih’in karakterindeki güzel şeylerin sizde olgunlaşması da söz konusu olmayacaktır.
[1] I.Korintliler 10:10, I.Petrus 4:9
[2] Yaşam Sözü: Doktrinsel ve ahlaki yönüyle, her yönüyle Müjdenin öğretisi (1:27; 4:8-9).
[3] Elçilerin İşleri 2:40
[4] Matta 5:45,48, Efesliler 5:1
[5] I.Selanikliler 2:19
[6] (2:15 ayetinin Tesniye 32:5 ayetini nasıl çağrıştırdığına dikkat edin) Filipililer 2:15 Öyle ki, kusursuz ve aldatısız olasınız. Bu eğri ve sapmış kuşağın içinde, dünyaya ışık saçan yıldızlar gibi Tanrı'nın suçsuz çocukları durumunda olun. Tesniye 32:.5 Bu eğri ve sapık kuşak, O'na bağlı kalmadı. O'nun çocukları değiller. Bu onların utancıdır.
[7] I.Korintliler 10:10 Onlardan bazılarının söylendiği gibi, siz de söylenmeyin. Bu olayda onlar yok edici tarafından yok edildiler.
[8] Filipililer 2:29 Rab bağlılığında onu büyük bir sevinçle kabul edin. Onun gibilerin tümüne de saygı gösterin. I.Selanikliler 5: 12Kardeşler, aranızda çalışanların, Rab'bin yolunda size önderlik edip öğüt verenlerin değerini bilmenizi rica ederiz. 13Yaptıkları işten ötürü onlara sonsuz saygı ve sevgi gösterin. Birbirinizle barış içinde yaşayın.
[9] Filipililer 1.27 Önemli olan, yaşam yönteminin Mesih'in Sevindirici Haberi'ne yaraşır olmasıdır. Öyle ki gelip sizi görebilsem de, göremesem de aynı ortak amaçla dimdik durduğunuzu öğreneyim ve Sevindirici Haber'e iman için tek canla, hep birlikte yarıştığınızı bileyim.
[10] Matta 5:14-16, Elçilerin İşleri 2:40