VAAZLAR

 

FİLİPİLİLER VAAZLARI

 

XXIV / 4.10-14

 

10 Bana[1] olan ilginizi sonunda tazelemiş olmanızdan dolayı Rab'de çok sevindim.[2] Aslında ilgi duyuyordunuz, ama bunu göstermeye fırsatınız olmadı.[3]

11 Bunları, herhangi bir ihtiyacım olduğu için söylemiyorum. Çünkü ben bulunduğum her durumda eldekiyle yetinmeyi[4] öğrendim.

12 Yoksulluk çekmeyi de bilirim, bollukta yaşamayı da. İster tok ister aç[5] olayım, ister bollukta ister ihtiyaçta[6] olayım, her durumda ve her koşulda yaşamanın sırrını öğrendim.

13 Beni güçlendirenin[7] aracılığıyla her şeyi yapabilirim.[8]

4:10-13 ayetleri Pavlus’un ihtiyaç içinde olduğu gerçeğini göz ardı etmiyor. Fakat hizmet hayatında her durumda, varlıkta ve yoklukta esenlik içinde olmanın memnuniyeti hakkında tanıklık vermektedir.

 

her şeyi yapabilirim: Mesih’in gücüne güvenmek ve Mesih’i izlemekle her durumda hoşnutluk içinde olaraktan hayatın her zorluğu ile yüzleşeceğiz. Pavlus bu gerçeği Filipi kilisesinin kafasına yerleştirmek ister (4.6-7, 19). WESTMİNSTER İNANÇ AÇIKLAMASI XVI/3,

 

14 Yine de sıkıntılarıma ortak[9] olmakla iyi ettiniz.

 

Filipililere yazılan mektubun merkezindeki öğretinin Mesih’in düşüncesini açıklama olduğunu söyleyebiliriz. Pavlus hem bu paragrafta hem de mektubun genelinde sadakatle yaşayabilmeleri için kiliseye Hristiyan gibi düşünmeyi, Hristiyan gibi yaşamayı öğretmeye çalışır. Çünkü sizlerin İsa Mesih hakkındaki düşünüşü başkalarına bakış açınızı etkiler, İsa Mesih hakkındaki düşünüşünüz karşılaştığınız değişik durumlarda verdiğiniz kararları ve davranışınızı etkiler. Pavlus 4:10 ayetinde kiliseyi sevinmeye teşvik ediyor. Bu sevincin sebebi ise Pavlus’un kendisidir. Kilise Pavlus’a olan ilgisini yeniden göstermiş ve Pavlus buna Rab’de çok sevinmiştir.

 

Çünkü Tanrı’nın kilisesi ihtiyaç içinde olan bir kimseye duyarsız kalamaz. Tanrı’nın kilisesi hayatını Kutsal Kitap’a ve Kutsal Üçlük’e adamış, sözün yayılması için çalışan bir vaiz ya da öğretmenin ihtiyaçlarına ilgisiz kalamaz. Kilise yaşadığı toplumdan habersiz, izole edilmiş bir hayat yaşamamalıdır. İncil’in öğrettiği kilise, içinde manevi değerler yanında aynı zamanda maddi paydaşlığın da olduğu kilisedir. Çünkü Tanrı’nın yüreğindeki kilise böyledir. Diğer yandan Mesih’in hizmetçileri için maddi armağanlar istemek kolay değildir. Çünkü para konusu kolaylıkla hoş olmayan söylentiye dönüşebilecek bir konudur. Bir Hristiyan kulağını ve ağzını böyle hoş olmayan söylentilere karşı kapalı tutmaya dikkat etmelidir. Diğer yandan her hristiyan cömert kimseleri cömertliklerini devam ettirmeleri konusunda teşvik etmeli, kendisi de başkalarının cömertliğinden öğrenmelidir. Unutmamak lazım ki, her Hristiyan vermenin bir bereket olduğunu keşfetmeye çağrılmıştır (Elçilerin İşleri 20:35).

 

Pavlus içinde bulunduğu durumda bizleri şaşırtan bir ifade kullanır: “Bunları, herhangi bir ihtiyacım olduğu için söylemiyorum.” Pavlus bütün ihtiyaçları karşılanmış rahat ve zenginlik içinde bir kişi midir? Aslında hayır! Konu maddiyat ise Pavlus’un ilk öncelikli ihtiyacı para değildir. Eğer Pavlus gerçekte paraya çok ihtiyacı olmuş olsaydı bile bundan hoşnutsuzluk duymayacaktı. Pavlus’un sevinci Epafrodit ile gelen maddi yardımdan dolayı değildir. Çünkü “her durumda eldekiyle yetinmeyi” öğrenmiş durumdadır. Pavlus’u hoşnut eden şey kilisenin görevi olan şeyi unutmayıp yerine getirmesidir. Pavlus çok sıkıntılar çekmiş biri olaraktan her durumda ve her koşulda yaşamayı bilen (4:12) biridir:

II.Korintliler 11: 23... Ben daha çok emek verdim, hapse daha çok girdim, sayısız kere dayak yedim, çok kez ölümle burun buruna geldim. 24Yahudilerden beş kez otuz dokuzar kırbaç yedim. 25Üç kez değnekle dövüldüm, bir kez taşlandım, üç kez deniz kazasına uğradım. Bir gün bir gece açık denizde kaldım. 26Sık sık yolculuk ettim. Irmaklarda ve haydutlar arasında, gerek soydaşlarım gerekse de diğer uluslar arasında tehlikelere uğradım. şehirde, çölde, denizde ve sahte kardeşler arasında tehlikelere düştüm. 27Emek verdim, sıkıntı çektim, çok kez uykusuz kaldım. Açlık ve susuzluğu tattım. Çok kez yiyeceksiz ve soğukta çıplak kaldım. 28Bütün diğer sorunların yanısıra, tüm inanlı toplulukları için her gün çekmekte olduğum kaygının baskısı var üzerimde.

 

Pavlus hizmetine devam etmek için para dilenen biri değildir. Aksine açlık susuzlukta bile bu hizmetini devam ettirme adanmışlığı içindedir. Bir Hristiyan yaşamın tek sahibinin Rab olduğunu bilerek, kendisine Rab tarafından sonsuz yaşam verildiğini bilerek Tanrı’nın kutsal kilisesi için olan hizmetinde ölümü bile bir tehdit olarak görmez. Burada Pavlus’u sevinçli kılan şey kendisine bir yardım gönderilmiş olmasından çok kilisenin olgun bir karakter sergilemesidir. Pavlus’u memnun eden şey kilisenin merhamet hizmetlerini unutmamış veya göz ardı etmemiş olmasıdır. Pavlus, Filipi Kilisesinin Vermenin almaktan daha büyük mutluluk olduğunu (Elçilerin İşleri 20:35) iyi anlamış olmasından dolayı memnundur. Bu memnuniyetini “sıkıntılarıma ortak olmakla iyi ettiniz” diyerek dile getirir.

 

Ama bir gerçek var ki; hiç kimse Pavlus’u hatırlamayıp, hizmet için onu desteklemese de Pavlus hizmetini devam ettirecektir. Bu gerçeği Pavlus 4:13 ayetinde Beni güçlendirenin aracılığıyla her şeyi yapabilirim” diyerek açıklamaktadır. Bu sözler gerek Pavlus’un hayata olağanüstü bağlılığını, gerekse bizleri şaşırtan sevincini anlamamıza daha fazla yardım etmektedir. Pavlus kendine has anlatım biçimiyle Tanrı’ya olan güvenini bu sözlerle ifade eder. Bu ayet önceki ayetleri (4:10-12) anlamamıza daha fazla yardım etmektedir. İhtiyacı olmadığını ima eden ayet (4:10) neyi ifade etmektedir diye düşündüğümüzde ya da her koşulda yaşamayı öğrenmek ne demektir diye düşündüğümüzde bu ayet bizlere Pavlus’un hayatındaki bir sırrı açıklamaktadır: Rab’de, Rab ile her şey yapabilirim... Bu sır Mesih’te her durumda esenlikli olunacağı gerçeğidir. Bu sır Tanrı’nın lütfuyla her durumda kendine yeterli ve hoşnut olunabileceği gerçeğidir. Pavlus’un hayatındaki sır bugün yeryüzünde yaşayan Tanrı halkı için de gerçektir. Sizler de her türlü denenme ve zorluklarla karşılaştığınızda Tanrı’nın büyük lütfuyla hiç kaygılanmadan (4:6) ama esenlikte olarak Tanrı’da olan sevincinizi koruyabilirsiniz. Pavlus’un bu sözleri Tanrı ile olan düzeyli bir ilişkinin sonucudur. Pavlus için yaşamda veya ölümde ait olduğu Tanrı’nın varlığının bilmek yeterli bir güvencedir. Onun bu ifadesi aynı zamanda Tanrı’yla olan kişisel tecrübelerinden kaynaklanmaktadır. Pavlus’un bu sırrı onun hiçbir şeye ihtiyacı yokmuş gibi konuştuğu ayeti (4:11) daha iyi anlamamıza yardım ediyor. Eğer ruhsal tatmin yoksa, fiziksel ihtiyaçlarınızın karşılanmış olması yeterli olmayacaktır. Çok zengin ve her türlü dünyasal ihtiyaçlarını karşılamış kişilerin buna rağmen mutsuzluk içindeki yaşamları ya da intiharları bu gerçeği daha iyi anlamamıza yardım etmektedir. Pavlus Tanrı ile yaşadığı tecrübelerden ve Kutsal Ruh’la olan ilişkisinden dolayı o kadar esenlik içindedir ve kurtulmuş olmaktan, kazanan tarafta olmaktan o kadar emindir ki, Korint kilisesine yazdığı üzere kaç kez hapse atılması, dayak yemesi, kırbaç yemesi, taşlanması, açlık, susuzluk ve ölüm tehdidi altında olmak, soğukta çıplak kalmak gibi tüm olumsuz şeyler Pavlus’u hizmetinden veya Hristiyan olmanın sorumluluğundan alıkoymuyor. Pavlus ruhsal anlamda tatmin bulmuş biri olarak fiziksel ihtiyaçların ikinci önem arz ettiğini görüyor. Bu sebepten bu ayet ile Pavlus adeta materyalist dünya görüşüne meydan okumaktadır. Dünya kendi gücüyle, kendi servetleri, kendi varlıkları ve ünleriyle her şeyi yapabileceğini sanan, bunlara güvenen insanlarla doluyken Pavlus kayıp dünyaya diyor ki: ben yalnız beni güçlendiren aracılığı ile yaşayabilirim, ben yalnızca beni güçlendiren, bana yaşam nefesini veren Rab aracılığı ile varım, ben her şeyi ancak Rab ile yaparım (II.Korintliler 12:9-10)...

 

Özet olarak Beni güçlendirenin aracılığıyla her şeyi yapabilirim sözü üzerine düşündüğümüzde Hristiyan özgürlüğünün, Tanrı’nın halkı olmanın getirdiği ayrıcalığın sınırlarının düşündüğümüzden çok daha fazla geniş olduğunu görebiliriz.

 

Yuhanna 4: 34İsa, «Benim yemeğim, beni gönderenin isteğini yerine getirmek ve O'nun işini tamamlamaktır» dedi.

Mesih’in kendisi Baba’nın işini yapmaktan her durumda duyduğu hoşnutluk, O’nun Ruhu’nun ikamet ettiği kimselerde de benzeri hoşnutluğu üretecektir. Bizler de Mesih’i tanımanın üstün bilgisi yanında her şeyi zarar ve süprüntü sayabilir yalnızca Mesih’le kazanılan doğruluğa umut bağlayabilirsek (3:8-10) Pavlus gibi “Mesih’le her şeyi yapabilirim” diyebiliriz.

 

Çağımızın insanları hoşnutsuzluğun, telaşın koşuşturmanın dünyasında yaşıyorlar. Açgözlülük onların minnettarlığını yok etmiş, vermek yerine biriktirmek ve çoğaltmak için yaşıyorlar. Bireyci bir hayat içinde “benim planım” “benim hayatım” “benim mutluluğum” gibi hedefler için yaşayıp, kendi kendine yeterli olmanın peşinde koşarak “kimseye ihtiyacım yok” diyebilmenin gururu içinde yollarını her geçen gün kaybediyorlar. Daha fazlasını istemenin ruhuyla hep ileri gitmekten yavaşlayıp etrafına bakmayı ve ihtiyaçları görebilmeyi çoktan unutmuşlar. Kendinizi bu ifadelerin içinde bir yerlerde görebiliyorsanız bir an durup “Mesih’te hoşnut muyum, esenlikli miyim, Mesih’le her şeyi yapabilirim diyebilir miyim?” sorusu üzerinde düşünmeniz gereklidir. Belki de “vermenin almaktan daha büyük mutluluk” olduğunu unutmuş olabilirsiniz.

 

Pavlus’un sıkıntılarına ortak olan ve onu destekleyen Filipi kilisesinin cömertlik dolu yönünden bugünün Hristiyanlarının öğreneceği çok şey vardır. İlk yüzyıl dönemi Hristiyanları tüm toplumsal baskı ve fakirliklerine rağmen eğer kendi kiliselerinin ihtiyaçlarını karşılayabildilerse, kendi kilise önderlerini destekleyebildilerse günümüz Hristiyanları ondalık ve sunu hakkındaki bilgilerini gözden geçirmelidir. 

 



[1] II.Korintliler 11:9; 6:4-10

[2] Pavlus Filipi topluluğunu çok seviyor (1:8; 4:1), onlar için dua ediyor, onları özlüyor. Filipi kilisesinden tekrar haber almak onun sevinme sebebi oluyor. 1:4 Ne zaman dua etsem hepiniz için sevinçle dilekte bulunuyorum.

[3] 1:5 ayetindeki işbirliği: Çünkü Sevindirici Haber'le ilgili hizmette ilk günden şu ana dek benimle ruhsal paydaşlık ediyorsunuz.

[4] I.Timoteyus 6:6,8

[5] I.Korintliler 4:11-13

[6] II.Korintliler 11:9

[7] II.Korintliler 12:9

[8] Yuhanna 15:5, 7

[9] Filipililer 1:7