IV / 1:12-20

VAAZLAR

FİLİPİLİLER VAAZLARI

IV / 1:12-20

12 Kardeşlerim benimle ilgili olayların Sevindirici Haber'in ilerlemesine gerçekten yardım ettiğini bilmenizi isterim.[1]

Sevindirici Haber'in ilerlemesi: Pavlus’un tutukluluğu sebebiyle Müjde saray muhafızları ve onların çevresinde yayılmaya başladı (Müjdenin Pavlus’un hayatında ilerlemesi (1:12-26), Müjde’nin Filipi Kilisesinin hayatında ilerlemesi (1:27-2:18).

1:12-18 ayetlerine Romalılar 8:28 ayeti ışığında bakınız.

13 Öyle ki Mesih'e bağlılığımdan ötürü cezaevinde bulunduğumu tüm saray koruyucuları da geriye kalan herkes de biliyor[2].

cezaevinde: Müjde’nin, uğruna tutukluk olsa bile ilerleme gücü vardır (Romalılar 1:16).

geriye kalan herkes: Pavlus’un Mesih adından dolayı tutuklanması yalnızca sarayda görevli askerler değil, imparatorun ev halkı (4:22) tarafından da bilinmektedir. Öyleyse muhtemelen Roma halkının çoğunluğu da bu olayı duymuştur.

14 Ayrıca cezaevinde bulunuşum Rab bağlılığındaki kardeşlerin daha da çok güven beslemesini sağladı. Öyle ki Tanrı Sözünü korkusuzca bildirmek için giderek yürekleniyorlar.

Rab bağlılığındaki: Mesihle Birleşme (4:13).

kardeşlerin: Gözle görünen Kilise ve Gözle görünmeyen Kilise’yi oluşturan kardeşler (I.Petrus4).

İman hayatının bazen içinde bulunduğumuz dünyaya meydan okuduğunu görmek kiliseyi her zaman dua ve hizmet için teşvik etmiştir. Bazen hiçbir sebep yokken bir şeyler kötü gider. Havari (Aziz) Pavlus bu mektubu yazdığı sırada Roma’da tutukludur. Pavlus devlet aleyhine mi konuşmuştur, Sezar'a hakaret mi etmiştir, bölücülük mü yapmıştır? Hayır. Ama beklenmedik bir şekilde bir şeyler kötü gitmiştir. Bir suçu olmadığı halde, İsa Mesih'e imanından ötürü tutuklanmıştır. Bazen bir şeylerin size karşı olduğu böyle zor zamanlarda Tanrı'nın merhametli elini görmek zordur. Gerçekleştiremediğiniz planlar, başarısızlığa uğrayan projeleriniz, hayal kırıklıklarınız, hastalık, ölüm, işinizi kaybetmeniz gibi olaylar sizlerin sıkıntı, üzüntü ve karmaşıklık içinde kalmasına sebep olur. Pavlus'un kendi hayatında tecrübe ettiği şey ise böyle bir durumdur. Haklı bir gerekçe olmasa da tutuklanmıştır. Pavlus daima İncil’i vaaz etmek istemiş her seferde farklı sorunlarla karşılaşmış ve tutuklanmıştır. Onun yerinde sizler olsanız neler hissedersiniz?

Burada gördüğümüz şey şudur: Pavlus olayların görünüşünden ya da gidişinden bağımsız olarak Tanrı’nın amacına odaklanmıştır. Pavlus zincire vurulmuş olmanın sıkıntılarını yaşarken bile kiliseyi sevinmeye, dayanmaya davet etmektedir. Bu olay çarmıha gitmeden önce ruhunda derin bir sıkıntı duyan İsa Mesih’in (Yuhanna 13:21) aynı şekilde havarilere nasıl “yüreğiniz sıkılmasın” (Yuhanna 14:1) dediğini hatırlatmaktadır. Filipililer Mektubu Mesih gibi kendi durumu ile değil başkalarının durumu ile ilgilenen bir Hristiyan karakteri geliştirmek ister (2:4, 20-21).

Pavlus içinde bulunduğu tutukluluk ortamında Müjde’nin yayılmasından bahseder. İlahi strateji eğer aksi olmasaydı Müjde’yi hiç duyamayacak kimselere açmaktadır. Çünkü saray görevlileri Pavlus’un tutukluluğu sebebiyle Müjde hakkında öğrenmeye ve düşünmeye başlamışlardı. Hapishane duvarları bile Müjde’nin yayılmasına bir engel oluşturamıyordu. Çünkü Tanrı başlatmıştı ve O tamamlayacaktı.

1:15-18

15 Kuşkusuz, bazıları çekememezlikle, kavgacılıkla, bazıları ise iyi niyetle Mesih'i yayıyorlar.

16 Bu sonuncular sevgilerinden böyle yapıyorlar. Çünkü Sevindirici Haber'i[3] savunduğum için cezaevinde bulunduğumu biliyorlar.

17 Öncekilere gelince, bunlar Mesih'i pak yürekle değil, bencil[4] bir hırsla bildiriyorlar. Böylelikle cezaevinde bulunmamın acılarını çoğaltacaklarını sanıyorlar.

1:15-17 WESTMİNSTER İNANÇ AÇIKLAMASI XVI/7, WESTMİNSTER UZUN İLMİHAL 159; 174

18 Ne zararı var! Ben bundan sevinç duyuyorum. Çünkü hangi açıdan bakılırsa bakılsın -ister gösteriş için, ister gönülden olsun- Mesih bildiriliyor. Buna seviniyorum, hem de sürekli olarak sevineceğim.

Her iki taraf da Müjde’yi vaaz edip yaydığından bir rekabet durumu yoktur. Ancak bir karşı koyma ya da isyan motivasyonu ve tutumu içinde olan bir taraf vardır. Bir grup iyi niyetle ve Mesih’e olan sevgi ile bunu yapmaktadır. Diğer bir grup ise bencil bir motivasyona sahip olaraktan Müjde yaymaya çalışıyor. 2:1-5 ayetlerini bu konuda uyarı olarak alabiliriz. Yanlış bir motivasyon ile Müjde’yi yayanlar kendilerini önemli görmeye başlarlar ama bu durum Pavlus’un motivasyonundan (1:20-21) çok farklıdır. Çünkü onlar bir şekilde Pavlus’un acılarını çoğaltmayı (1:16) arıyorlar. Ancak Pavlus burada Müjde’yi inançsız bir şekilde kendi çıkarları için kullanmak isteyen (Elçilerin İşleri 19:13) kimselerden dolayı sevinmiyor (WESTMİNSTER İNANÇ AÇIKLAMASI XVI/7). Bu konuda Pavlus’un 3:2 ayetindeki uyarısına dikkat ediniz (II.Korintliler 11:4, Galatyalılar 1:6-9).

Pavlus 1:15-18 ayetlerinde ise böyle sıkıntılı zamanlarda bile Müjde’nin yayılmasından bahsediyor. Yani tüm sorunlu ve sıkıntılı zamanlarda Tanrı çalışmaktadır. Müjde’yi yaymak; Müjde’yi diğer uluslara duyurmak demektir. Müjde’nin yayılması Roma hapishanesindeki gardiyanlar ve hükümet görevlilerini de içermektedir. Bizler genellikle kolay olanı düşünüyoruz ama Tanrı Roma’nın hapishanelerinden bile çağrı yapmamızı istemektedir. Hapishanedeki gardiyanlar ve görevliler Pavlus’un diğer mahkumlardan farklılığını ve Mesih’e bağlılığı için orada olduğunu öğrenecekler ve bu da Müjde’yi paylaşmak için Pavlus’a bir kapı açacaktı.

Diğer yandan Pavlus'un zincire vurulmuş olması yürekten iman edenlerin bir araya gelerek oluşturduğu kiliseyi korkutmuyor. Aksine İsa Mesih için daha büyük bir tutku ve teşvikle Tanrı sözünü cesaretle ilan ediyorlar. Biliyorlar ki, saray muhafızları dahil, pek çok kişi Müjde’yi duymak ihtiyacındadır.

Pavlus’un tecrübe ettiği bu olumsuz gibi görünen durum İsa Mesih için bir tanıklık fırsatı olmuştur. Zincire vurulmak gibi bir olumsuz bir durum Pavlus’un hayatında çalışan Tanrı'nın aracılığı ile bir müjdeleme vesilesi olmaktadır. Aynı şekilde iman, ümit ve sevgi yaşamında adanmışlık ve dua ile gayret eden her bir kişi böyle olumsuz ve negatif tecrübelerde bile başkalarıyla İsa Mesih'i paylaşacaktır. Kilise tarihinden öğreniyoruz ki, 664 yılında Papa Gregory İngiltere’ye bir görevli gönderip oradaki Hristiyanlığı bir gözden geçirmesini ister. Görevli orada çok saf imana sahip kişilerle karşılaşır. İngiltere’ye bu inanç ilk defa nerden gelmiştir? Pavlus’un tanıklıkta bulunduğu kişiler, hapishanedeki gardiyanlar daha sonra İngiltere’ye sürülmüştür.

Bu arada Pavlus’un acılarını çoğaltmak isteyen ve Müjde’yi yanlış bir motivasyonla yayan kimseler de vardır. Ancak bütün bu olumsuz şeyler bile bazılarını Müjde’yi doğru motivasyonla yaymak konusunda teşvik etmektedir. Diğer yandan Pavlus’un her şeye rağmen devam eden sevincinden kendi hizmetimize dair iç görüş kazanmaktayız. Acaba bizler Müjde’ye nasıl bir motivasyon ile hizmet etmekteyiz. Ya da etrafımızda karşılaştığımız kötü örnekler bizleri daha iyi ve doğru olanı yapmak konusunda teşvik ediyor mu? Yoksa ortaya çıkan yanlışlıklarda topluluğu terk etmeye mi meyilliyiz?

Pavlus’un yaralarına tuz serpen bazı kimselere karşılık Pavlus’un tutumu bize gerçek bir Müjde hizmetlisinin hayatının nasıl olması konusunda da fikir vermektedir. Bir Hristiyan için Müjde’ye hizmet etmek sadece vaaz kürsüsüne çıkmakla sınırlı değildir. İsa'ya en iyi ve gerçek şekilde bir tanıklık ancak Mesih’e benzemeye çalışmakla mümkündür. Hristiyan karakteri pak ve kutsal bir yaşayışı gerekli kılar. İnsanlar ne konuştuğunuzdan çok, nasıl yaşadığınızla ilgilenmektedir. Bu anlamda İsa'ya gerçek tanıklık sadece plan, proje yaparak, broşür, kitap dağıtarak olmaz. Öncelikle hayatınız İncil’i vaaz etmelidir. Eğer yaşayışınızda öncelik “ben” değil de “Tanrı Sözü” ise böyle bir tanıklık ürün getirecektir.

Pavlus bu kötü hapishane deneyiminden iki önemli sonuç çıkarmaktadır:

1:19-20

19 Çünkü dualarınızla[5] ve İsa Mesih'in Ruhunun[6] yardımıyla bunun bana kurtuluş getireceğini biliyorum.

kurtuluş: Pavlus hapishaneden çıkabilmeyi umuyor ancak bundan çok emin değildir (1:20-27; 2:24). Ancak insanların dualarına ve Kutsal Ruh’un yardımına güvenmiş ve teslim olmuş bir durumdadır.

İsa Mesih’in Ruhu: Pavlus Kutsal Üçlüğün üçüncü Kişisini tanımlarken bazen Tanrı’nın Ruhu (Romalılar 8:9) bazen Mesih’in Ruhu (Galatyalılar 4:6) ifadesini kullanır

20 Hiçbir şekilde utandırılmayacağımı, yaşasam da ölsem de[7] Mesih'in her zamanki gibi bedenimde[8] yüceltilmesi için tam bir cesaret gösterebileceğimi bekliyor[9] ve umut ediyorum.

yaşasam da ölsem de: Pavlus’un ne yaşamak ne de ölmek için bir tutkusu var ama ne olursa olsun Mesih’i yüceltilmiş olarak görme tutkusu içindedir (2:17).[10]

Pavlus’un bu kötü hapishane deneyiminden çıkarttığı sonuçtan biri kilisenin Pavlus için olan duasıdır ki, onların duası Pavlus için teşvik ve güç olmuştur. Diğer önemli bir olay ise Kutsal Ruh'un gücüdür. Pavlus bu sıkıntılı zamanları yaşadığında Kutsal Ruh'un gücünü de tecrübe etmiş oldu.

Pavlus bu ayet ile kiliseye hayat boyu sürecek bir dua konusu verir. Bir Hristiyan iman ikrarı ile beyan ettiği Rabbini bedeninde ve yaşamında yüceltmelidir. Bu öyle bir yüceltmedir ki, ölüm ya da yaşamda etkin olmalıdır.

Pavlus insanlardan çok Tanrı’nın önünde aklanmış olmaya önem verdiğinden “yaşasamda ölsemde Mesih’in yüceltilmesi için yaşayacağım” şeklindeki ifadesinden İsa Mesih’i hayatının ilk önceliği yapmış olduğunu görmekteyiz. Mesih’in önünde utatnçsız bir yaşam yaşamış olduğu için (1:10) son yargı gününde de utandırılmayacağından emindir (1:20).

Kilisenin ilk şehidi İstefan gibi… Onun öldürülmesi kilise tarihinde bir başlangıç olmuştur. O’nun öldürülmesi ile başlayan baskı dönemi boyunca yaşadıkları yeri, terk etmek zorunda kalan imanlılar göç ettikleri her yerde kiliselerin kurulmasına vesile olmuşlardır. Antakya kilisesi buna en iyi örnektir.

Mesih yaşamlarınızda yüceltiliyor mu? Eviniz, işiniz ve arkadaşlarınız arasında Mesih ilk yeri alıyor mu? Gündelik hayatın her aşamasında, yarın ve sonraki günler için olan planlarınızda Mesih’e ilk önceliği veriyor musunuz? Mesih hayatınızda ne kadar fazla yer alıyorsa aslında sizler O’nu o kadar yüceltiyorsunuz demektir. Pavlus’un, Mesih’in yüceltilmesi olan sözleri Vaftizci Yahya’nın şu sözlerini sizlere hatırlatmıyor mu?

Yuhanna 3:30 O büyümeli, bense küçülmeliyim.

Sizlerin yaşamı Yahya’nın bu itirafını tanımlıyor mu?

[1] Müjdenin İlerlemesi:Pavlus Filipi kilisesinin hayatında ilerlemesi: Filipililer 1:12-26; Müjde’nin gelecekte ilerlemesi: Filipililer 1:19-26

[6] Elçilerin İşleri 16:7, (Kutsal Üçlüğün Üçüncü Kişisi: Romalılar 8:9, Galatyalılar 4:6).

[10] Romalılar 12:1 Bunun için ey kardeşler, Tanrı'nın merhameti uğruna size yalvarırım: kendinizi Tanrı'ya diri, kutsal ve O'nu hoşnut eden bir kurban olarak sunun. Ruhsal tapınmanız budur. 2Bu çağın gidişine uymayın; Tanrı'nın iyi, beğenilir ve yetkin isteğinin ne olduğunu ayırt edebilmek için düşüncenizin yenilenmesiyle değişin.