VII / 1:27-30 (A)
27-28 Ancak yaşayışınız Mesih'in müjdesine layık[1] olsun. Öyle ki, gelip sizi görsem de, uzakta kalsam da, sizinle ilgili haberleri, tek bir ruhta dimdik durduğunuzu[2], Müjde'de açıklanan inanç uğruna tek bir can halinde birlikte mücadele ettiğinizi[3], size karşı duranlardan hiçbir şekilde yılmadığınızı duyayım. Böyle davranmanız onlar için bir belirtidir kendilerinin mahvolacağını, sizlerin ise kurtulacağını gösteren bir belirti. Ve bu Tanrı'nın işidir.
yaşayışınız Mesih’in Müjdesine layık olsun: Hiç kimse Müjde’yi almaya layık değildir –Müjde, bir lütuf olarak yaşamlara Tanrı tarafından verilir. Hiç kimse Müjde’ye layık bir yaşam sergileyemese bile, Mesih’teki kurtaran imanın amacı budur. Ancak Mesih’in Müjdesine layık yaşamaya çalışmak kendisini değişik şekillerde gösterir. (a-) Bu da inananların Mesih’teki birliği arama ve bu birlikte yaşama gayretidir (Romalılar 15:5, Efesliler 4:3, 13). (b-) Aynı şekilde “Müjde'de açıklanan inanç uğruna tek bir can halinde olamaya çalışmak” Hristiyan olmayan dünyanın, Müjde’ye karşıt olan dünyanın Kilise’de gördükleri Mesih’teki birlik ve Mesih’teki birlik aracılığı ile korku ve baskılara rağmen “yılmadan” devam etmek Mesih’in Müjdesine layık bir yaşam çalışmaya devam etmektir.[4]
tek bir ruhta: İnanalar arasındaki birliğin çekiciliğine dikkat edin.
birlikte mücadele: Pavlus karşıt kimselerin baskısına rağmen birliğin bozulmamasına dikkat ve çaba harcamak için teşvik eder. Bunun da anlamı şudur: vaaz ettikleri Müjde’ye inandıklarını[5] ve onu her yönüyle yaşamaya değer bulduklarını dünyaya göstermek için birlik içinde olmalıdırlar.
Onlar için bir belirtidir: Müjde’ye karşı duranlar önünde birlik içinde gösterilen cesaret zulmeden kimselerin uğrayacağı ilahi yargının işareti olacaktır.[6]
sizlerin ise kurtulacağı: Filipi kilisesinin cesareti aynı zamanda bedellerinin ödenmesinin ve kurtuluşlarının tamlığının işaretidir.[7]
29-30 Çünkü Mesih uğruna size[8] yalnız Mesih'e iman etmek değil, ama daha önce bende gördüğünüz[9] ve hâlâ sürdürdüğümü duyduğunuz zorlu çabanın[10] aynısına sahip olarak Mesih uğruna acı[11] çekmek ayrıcalığı da verildi.
ayrıcalığı da verildi: İnananlara pek çok ayrıcalık verilmiştir –Tanrı tarafından. Burada ayet Mesih’e inanma ve Mesih uğruna acı çekme ayrıcalığına dikkat çeker. Ayrıca Mesih’in adından ve Müjdesinden dolayı acı çekmek Tanrı’yı onurlandırır (3:10-11, Romalılar 8:17-18).
1:7-26 ayetleri arasında Pavlus kendi savaşımını paylaşmaktadır.[12] Onun verdiği yaşam örneği de samimi Hristiyanları (Kardeşler, 1:14) teşvik etmektedir.
1:27-2:30 ayetlerinde Elçi, Müjde’nin Filipi Kilisesinde ilerlemesi için Müjde ile kendi hayatının ilişkisini vurgulayarak Filipi kilisesinin aynı şeyi kendi hayatında gerçekleştirmesini ister. 1:27-2:5 ayetlerinde birliğe çağrı yapar, bu çağrısına Mesih’i örnek gösterir (2:6-11) ve böylece geriye kalan diğerlerini de birliğe çağırır (2:12-18).
1:27-30: Müjdenin Elçinin hayatında ilerlemesi konusunun Filipi Kilisesinin yaşamında da aynı şekilde ilerlemesi 1:27-2:5 ayetlerindeki birliğe çağrı esasında değerlendirilir. Böylece “yüceliğinden soyunan Mesih” örneği (2:6-11) ile kilise başkalarının yaşamını da Mesih’teki birliğe çağırır.
Pavlus kendisinin kim olduğunu çok iyi biliyor ve kendi kimliğini “benim için yaşamak Mesih’tir” diye özetlemişti. Pavlus Filipi kilisesine böylelikle Mesih’te sahip oldukları kimliği hatırlatmıştı.
Bu ayetlerle Pavlus açıkça kiliseye ‘Kim olduğunuzu unutmayın’ diye öğretmektedir. Bizler İsa Mesih’te Göksel Kudüs vatandaşlarıyız. O halde Hristiyanlar olarak kimliğimizin bize yüklediği sorumlulukları iyi bilmek ve buna yakışır biçimde yaşamak durumundayız.
Bir Hristiyanın önemli karakter özelliklerinden biri tutarlı olmaktır. Kişi düşüncesiyle, sözüyle ve yaşayışıyla İsa Mesih’in Müjde’siyle tutarlı bir hayat yaşamalıdır. Bir Hristiyanın hayatı Rab’bin kurtarış Müjde’siyle çelişmemelidir. Böyle bir yaşam Tanrı’yla barışıklığımızın dünyaya ilanı için de gereklidir. Çünkü insanlara ne kadar güzel ve doğru şeyler söylerseniz söyleyin, insanlar ne söylediğinizden çok nasıl yaşadığınızla ilgilenmektedirler.
Pavlus bu mektubu yazdığı sıralarda Filipi Roma kolonisiydi. Roma’nın bir parçası olarak Roma tarafından yönetilmekteydi. Latin dili ve Roma kültürü Filipi halkının yaşamının bir parçasıydı. İnsanlar giyimleriyle ve yaşayışlarıyla bir Romalı olmaya özen gösterirlerdi. Roma vatandaşı olmak bir ayrıcalıktı. Bu yüzden imparatorluk içindeki halklar Roma vatandaşı olmaktan gurur duyarlardı (Elçilerin İşleri 16:20-21). Pavlus ta Filipi’de yaşayan Tanrı halkına Hristiyanlar olarak yeryüzünde diğer kimliklerden en yüksek kimliğe sahip olduklarını hatırlatmaktadır. Hristiyanlar da Göksel Kudüs vatandaşları (3:20) olaraktan yeryüzü kolonisinde yaşayan kimselerdir. Bu sebepten yaşamımız İsa Mesih’in Müjde’sindeki prensiplerle tutarlı olmalıdır. Öyleyse yaşantımız Müjde’nin gücünü yansıtmalıdır. Tanrı’nın yaşamlarımıza dokunan lütfu bizde Tanrı’ya şükran ve insanlara alçakgönüllü bir sevgi üretir. Ancak bu şekilde ait olduğumuz göksel ülkeye uygun bir şekilde göksel hayatlar yaşayabiliriz. Bu sebepten yaşamımız Müjde’yi yansıtmalıdır.[13]
Pavlus “yaşayışınız Mesih'in müjdesine layık olsun” diye kiliseyi uyarır, dayanmalarını ister. 2:14-16 ayetlerinde Yaşam sözüne sarılan, öfke ve çekişmeden uzakta, her şeyi söylenmeden, esenlik içinde yapan, esenlik içinde yaşayanlardan olarak kusursuz ve saf olarak kalmak ve öylece yaşamak yolundaki sözler bu ayeti daha da görülebilir kılmaktadır. Çünkü bu eğri ve sapık kuşağın ortasında parlamak, aydınlatmak; bu dünyaya tuz ve ışık olmak[14] sorumluluğumuz vardır. Bu sözler ‘Hristiyan adına yakışır davranış ve yaşayış biçimine ne kadar yakınız, ne kadar yakınım?’ sorusunu aklımıza getirmektedir.
Olması gereken tutarlılığı sağlayacak şey ise birliktir. Tutarlı olmak için tek bir Ruh’ta birleşmek, tek bir amaçta birleşmek, birlik olmak gereklidir. Mesih’te tutarlı olmak bizi tek bir can halinde mücadele etmeye yönlendirmelidir. Çünkü ‘ben Hristiyanım’ diyen herkesin müşterek bir hedefi vardır. Bu müşterek hedef için takım çalışması içinde olmak gerekir. Ekip ruhuyla, birlikte emek vermek gerekir. İnananlar birlik içinde olmaya gayret ettiklerinde kendilerine karşı duranlardan hiçbir şekilde yılmayacak ve korkmayacaklardır. Diğer yandan bu ayetler kiliseyi zorlu denenmelere hazırlamaktadır. Öyleyse acılar ve denenmeler geldiğinde eğer kilisede birlik varsa panik olacak bir durum da olmayacaktır.
Ancak birlik olmak, panik olmamak ve korkmamak her zaman zaferin sizinle olacağı anlamına gelmez. Pavlus’un istediği şey sonuç aleyhinize gibi gözükse bile Müjde uğruna dayanmaktır. Sizler birlik içinde oldukça Mesih’in Müjde’si dünyada güçlenecektir. Bu da sizlerin kurtulacağının ama Müjde’ye direnenlerin ise sonunda mahvolacağının dünyaya ilanı demektir.
1:29-30 ayetleri ise bize bunu nasıl daha iyi yapacağımızı açıklıyorlar. Çünkü Hristiyanların elem ve acılarla yüzleşecek cesareti olmalıdır. İmanlılar cesaret gösterdikçe Mesih düşmanları dağılacaktır. Eğer size Müjde uğruna saldırılar geliyorsa bunun anlamı şudur: Sizler Mesih’e aitsiniz (Matta 5:11). Müjde’ye karşı çıkan şeylerin varlığına rağmen cesaretini yitirmemek Mesih’e olan hizmetinizin zayıflamasına engel olacaktır. Bu da lütfun yaşamlarınızda açıkça görülmesini sağlayacaktır. Böylece Mesih’in sizi kullanması ile tanıklığınız güçlü bir şekilde büyüyecektir. Neticede Pavlus Hristiyan hayatının kolay olacağını öğretmiyor; ama inanmanızı istediği şey ise sonucun parlak olacağı, sizden yana olacağıdır.
[1] Efesliler 4:1, Koloseliler 1.10, I.Selanikliler 2.2, II.Selanikliler 1.5
[2] I.Korintliler 16:13
[3] Yahuda 3
[4] WESTMİNSTER UZUN İLMİHAL 112
[5] Efesliler 1:13 Gerçeğin ilanını, kurtuluşunuzun müjdesini duyup O'na iman ettiğinizde, siz de vaat edilen Kutsal Ruh'la O'nda mühürlendiniz.
[6] II.Selanikliler 1:5Bunları ben daha yanınızdayken size söylediğimi hatırlamıyor musunuz? 6Zamanı gelince ortaya çıkarılacak olan bu adamı şimdilik neyin engellediğini biliyorsunuz. 7Evet, yasa tanımazlığın gizli gücü şu anda bile etkindir; ama bu gücü şimdilik engelleyen ortadan kaldırılıncaya dek görevini sürdürecektir. 8Bundan sonra Rab İsa'nın, ağzından çıkan solukla öldüreceği, gelişinin görkemiyle yok edeceği o yasa tanımaz adam ortaya çıkacak. 9‑10O, her türlü mucizede, yanıltıcı belirtilerle harikalarda ve mahvolanları aldatan her türlü kötülükte sergilenen Şeytan'ın etkinliğiyle gelecek. Mahvolanlar, gerçeği sevmeye ve böylece kurtulmaya yanaşmadıklarından mahvoluyorlar.
[7] Romalılar 1:16 Çünkü ben Müjde'den utanmıyorum. Müjde, önce Yahudilerin, sonra da Yahudi olmayanların olmak üzere, iman eden herkesin kurtuluşu için Tanrı'nın gücüdür. Romalılar 13:11 Bunu, yaşadığınız zamanın bilincinde olarak yapın. Artık sizin için uykudan uyanma saati gelmiştir. Çünkü şimdi kurtuluşumuz, ilk iman ettiğimiz zamandan daha yakındır.
[8] Matta 5:11-12
[9] Elçilerin İşleri 16:19-40
[10] Koloseliler 2:1, I.Selanikliler 2:2
[11] Elçilerin İşleri 14:22
[12] Elçilerin İşleri 16:19-24, I.Selanikliler 2:2
[13] I.Petrus 2: 11Sevgili kardeşler, size yalvarırım, cana karşı savaşan bedensel tutkulardan kaçının. Çünkü bu dünyada yabancılar ve konuklarsınız. 12İnanmayanlar önünde olumlu bir yaşam sürün. Öyle ki, kötülük yapanlarmışsınız gibi size iftira etseler de, iyi işlerinizi görerek Tanrı'yı, kendilerine yaklaştığı gün yüceltsinler.
[14] Matta 5:13-14