KURTULUŞ BİLİMİNE GİRİŞ

(SOTERİOLOJİ)

II.-KURTULUŞ VE İYİ İŞLER

I. Bölümün tamamında Kurtulmuşluğumuzun kesinliğini gördüğümüze göre İYİ İŞLERİMİZİ nasıl değerlendireceğiz? İyi işler olmadan da Tanrı’nın önünde “aklanmış” olmuyor muyuz?

Öncelikler yaptığımız tüm iyi işlerin Tanrı’nın yargılamasından geçmeye hak kazanacak şekilde tamamıyla mükemmel olduğunu iddia edemeyiz. Tanrı mükemmel olduğuna göre, “düşmüş ve mükemmel olmayan insan yaptığı İYİ İŞLER ile Tanrı’nın adaletini tatmin edebilir mi?” sorusunu sormak durumundayız. Çünkü Tanrı her şeyin kutsal yasaya uygun olmasını talep eder.

Romalılar 3:20 Bu nedenle Yasa'nın gereklerini yapmakla hiç kimse Tanrı katında aklanmayacaktır. Çünkü Yasa sayesinde günahın bilincine varılır.

Galatyalılar 3:10 Yasa'nın gereklerini yapmış olmaya güvenenlerin hepsi lanet altındadır. Çünkü şöyle yazılmıştır: «Yasa kitabında yazılı olan her şeyi sürekli yerine getirmeyen her insan lanetlidir.»

Ancak açık bir şey var ki bu yaşamda düşmüş bir irade, düşmüş bir beden ile yaptığımız ve düşmüş olan dünyaya ait şeyler mükemmel olan Tanrı’yı hoşnut etmekte yetersiz ve O’nun adaletini tatmin etmekte kusurludur:

İşaya 64: 6 Hepimiz murdar olana benzedik,

Bütün doğru işlerimiz kirli âdet bezi gibi.

Yaprak gibi soluyoruz,

Suçlarımız rüzgar gibi sürükleyip götürüyor bizi.

İnsan olarak genelde İYİ İŞLER ile kurtuluşumuz ya da Tanrısallık arasında bir bağlantı kurarız. Bu bir noktaya kadar da doğrudur. Bizleri böyle düşünmeye sevk eden diğer bir şey de Tanrı’nın iyi işlerimizi ödüllendireceğini söylemesidir. Böylece “ödüllendirilme” vaadini günahlarımın affı için bir çeşit kefaret olduğunu düşünürüz. Ancak Kutsal Kitap’ın lütuf öğretisini dikkatlice incelediğimizde ödülün iyi işlerle kazılmadığını ve Tanrı’nın lütfunun bir sonucu olarak ödülün bize bir armağan olarak verildiğini görürüz.

Luka 17:10 Siz de böylece, size verilen buyrukların hepsini yerine getirdikten sonra, `Biz değersiz kullarız; sadece yapmamız gerekeni yaptık' deyin.»

II.Timoteyus 4:7 Yüce mücadeleyi sürdürdüm, yarışı bitirdim, imanı korudum. 8 Bundan böyle, doğruluk tacı benim için hazır duruyor. Adil yargıç olan Rab, o gün bu tacı bana, ve yalnız bana değil, O'nun gelişini özlemle beklemiş olanların hepsine verecektir.

Romalılar 4:4 Çalışana verilen ücret lütuf değil, hak sayılır. 5 Oysa çalışmayan, ama tanrısızı aklayana iman eden kişi imanı sayesinde aklanmış sayılır (Romalılar 4:6-5:4).

Bu durumda iyi işlerimiz TANRI’NIN BİZDE YAPTIĞI İYİ İŞE (kurtuluşumuza) şükranın bir ifadesidir. Kurtulmuş olan kimse MESİH’TEDİR. Mesih’te olan kimse de iyi meyve verir (Mezmur 1). Çünkü Mesih “iyi ağaç” gibidir. Mesih’te olduğumuz için iyi meyve veririz.

Luka 6:43 «İyi ağaç kötü meyve vermez. Kötü ağaç da iyi meyve vermez. 44 Her ağaç meyvesinden tanınır. Dikenli bitkilerden incir toplanmaz, çalılardan üzüm devşirilmez.

Yuhanna 15:5 Ben asmayım, siz çubuklarsınız. Bende kalan ve benim kendisinde kaldığım kişi çok meyve verir. Bensiz hiçbir şey yapamazsınız.

Kurtulmuş olduğumuzun bilincinde olarak iyi işler yaptığımızda bu olay “kurtulmak için iyi işler yapmaktan” farklıdır. Mesih’te kurtulmuş kimseler olarak artık Mesih’in bizim için gerekli olan fidyeyi ödediğini biliyoruz. Böylece iyi işlerimiz Tanrı’ya bizler için yaptığı iyi iş için şükran sunusu oluyor. Böylece de aracılığımızla Mesih İsa yaşamımızda övülsün diye iyi işler yapıyoruz. Yani kurtulduğumuzun bilincinde olarak SADECE TANRI’NIN GÖRKEMİ İÇİN iyi işler yapıyoruz; bu durum “kurtulmak için çabalamaktan [kurtulmak için iyi işler yapmaktan]” çok farklı bir motivasyondur:

Romalılar 12:1 Bunun için ey kardeşler, Tanrı'nın merhameti uğruna size yalvarırım: kendinizi Tanrı'ya diri, kutsal ve O'nu hoşnut eden bir kurban olarak sunun. Ruhsal tapınmanız budur. 2 Bu çağın gidişine uymayın; Tanrı'nın iyi, beğenilir ve yetkin isteğinin ne olduğunu ayırt edebilmek için düşüncenizin yenilenmesiyle değişin.

[I.Petrus 2:5-10] Böylece iyi işler bizlerin Mesih’teki ruhsal tapınakta bina edilişinin bir işaretidir. İyi işlerimiz “bizi” değil, bizleri “seçilmiş bir soy, Kral'ın kâhinleri, kutsal bir ulus, Tanrı'nın öz halkı” yapan Tanrı’ya, buna layık gören Tanrı’nın lütfuna bir teşekkür sunusudur. Mühürlendiğimiz kurtuluş bizleri aynı zamanda “Tanrı'nın erdemlerini ilan etmeye” çağırır. İyi İşlerimiz de buradan kaynaklanır.

Öyleyse iyi işlerimizi şu şekilde özetleyebiliriz:

- İyi İşler imandan kaynaklanır

[Yuhanna 15:5, (Romalılar 14:23), İbraniler 11:6]

- İyi İşler Kutsal Yasaya uygundur

[Levililer 18:4, I.Samuel 15:22, Efesliler 2:10]

- İyi İşler Tanrı’nın sözünde buyurduğu gibidir ve insan merkezli ya da dünyanın felsefesine dayalı işler değildir

[Tesniye 12:32, İşaya 29:13, Hezekiel 20:18-19, Matta 15:7-9]