ÖZEL DUALARIMIZ

 

Alçalış Dönemi-Lent / Günlük Dua Takvimi-IV

Kül Çarşambası - Sabah

Mezmur 102: Ya RAB, duamı işit,

Yakarışım sana erişsin.

2 Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme,

Kulak ver sesime,

Seslenince yanıt ver bana hemen.

11 Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte,

Ot gibi sararmaktayım.

12 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB,

Ünün kuşaklar boyu sürer.

Mezmur 51: Ey Tanrı, lütfet bana,

Sevgin uğruna;

Sil isyanlarımı,

Sınırsız merhametin uğruna.

2 Tümüyle yıka beni suçumdan,

Arıt beni günahımdan.

9 Bakma günahlarıma,

Sil bütün suçlarımı.

10 Ey Tanrı, temiz bir yürek yarat,

Yeniden kararlı bir ruh var et içimde.

17 Senin kabul ettiğin kurban alçakgönüllü bir ruhtur,

Alçakgönüllü ve pişman bir yüreği hor görmezsin, ey Tanrı.

 

Kül Çarşambası-Gündüz

Mezmur 38: Ya RAB, öfkelenip azarlama beni,

Gazapla yola getirme!

3 Öfken yüzünden sağlığım bozuldu,

Günahım yüzünden rahatım kaçtı.

4 Çünkü suçlarım başımdan aştı,

Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.

5 Akılsızlığım yüzünden

Yaralarım iğrenç, irinli.

6 Eğildim, iki büklüm oldum,

Gün boyu yaslı dolaşıyorum.

7 Çünkü belim ateş içinde,

Sağlığım bozuk.

8 Tükendim, ezildim alabildiğine,

İnliyorum yüreğimin acısından.

15 Umudum sende, ya RAB,

Sen yanıt vereceksin, ya Rab, Tanrım benim!

16 Çünkü dua ediyorum: "Halime sevinmesinler,

Ayağım kayınca böbürlenmesinler!"

18 Suçumu itiraf ediyorum,

Günahım yüzünden kaygılanıyorum.

21 Beni terk etme, ya RAB!

Ey Tanrım, benden uzak durma!

22 Yardımıma koş,

Ya Rab, kurtuluşum benim!

 

Mezmur 51: Ey Tanrı, lütfet bana,

Sevgin uğruna;

Sil isyanlarımı,

Sınırsız merhametin uğruna.

2 Tümüyle yıka beni suçumdan,

Arıt beni günahımdan.

3 Çünkü biliyorum isyanlarımı,

Günahım sürekli karşımda.

7 Beni mercanköşkotuyla arıt, paklanayım,

Yıka beni, kardan beyaz olayım.

 

Kül Çarşambası-Akşam

Mezmur 57 Acı bana, ey Tanrı, acı,

Çünkü sana sığınıyorum;

Felaket geçinceye kadar,

Kanatlarının gölgesine sığınacağım.

2 Yüce Tanrı'ya,

Benim için her şeyi yapan Tanrı'ya sesleniyorum.

4 Aslanların arasındayım,

Alev kusan insanlar arasında yatarım,

Mızrak gibi, ok gibi dişleri,

Keskin kılıç gibi dilleri.

5 Yüceliğini göster göklerin üstünde, ey Tanrı,

Görkemin bütün yeryüzünü kaplasın!

10 Çünkü sevgin göklere erişir,

Sadakatin gökyüzüne ulaşır.

Mezmur 51: Ey Tanrı, lütfet bana,

Sevgin uğruna;

Sil isyanlarımı,

Sınırsız merhametin uğruna.

2 Tümüyle yıka beni suçumdan,

Arıt beni günahımdan.

3 Çünkü biliyorum isyanlarımı,

Günahım sürekli karşımda.

4 Sana karşı, yalnız sana karşı günah işledim,

Senin gözünde kötü olanı yaptım.

 

Kül Çarşambasından Sonra / Perşembe-Sabah

Mezmur 31 Ya RAB, sana sığınıyorum.

Utandırma beni hiçbir zaman!

Adaletinle kurtar beni!

14 Ama ben sana güveniyorum, ya RAB,

"Tanrım sensin!" diyorum.

15 Hayatım senin elinde,

Kurtar beni düşmanlarımın pençesinden,

Ardıma düşenlerden.

16 Yüzün kulunu aydınlatsın,

Sevgi göster, kurtar beni!

19 İyiliğin ne büyüktür, ya RAB,

Onu senden korkanlar için saklarsın,

Herkesin gözü önünde,

Sana sığınanlara iyi davranırsın.

20 İnsanların düzenlerine karşı,

Koruyucu huzurunla üzerlerine kanat gerersin;

Saldırgan dillere karşı

Onları çardağında gizlersin.

Mezmur 51: Ey Tanrı, lütfet bana,

Sevgin uğruna;

Sil isyanlarımı,

Sınırsız merhametin uğruna.

2 Tümüyle yıka beni suçumdan,

Arıt beni günahımdan.

9 Bakma günahlarıma,

Sil bütün suçlarımı.

10 Ey Tanrı, temiz bir yürek yarat,

Yeniden kararlı bir ruh var et içimde.

17 Senin kabul ettiğin kurban alçakgönüllü bir ruhtur,

Alçakgönüllü ve pişman bir yüreği hor görmezsin, ey Tanrı.

 

Kül Çarşambasından Sonra / Perşembe-Gündüz

1: Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez,

Günahkârların yolunda durmaz,

Alaycıların arasında oturmaz.

2 Ancak zevkini RAB'bin Yasası'ndan alır

Ve gece gündüz onun üzerinde derin derin düşünür.

3 Böylesi akarsu kıyılarına dikilmiş ağaca benzer,

Meyvesini mevsiminde verir,

Yaprağı hiç solmaz.

Yaptığı her işi başarır.

4 Kötüler böyle değil,

Rüzgarın savurduğu saman çöpüne benzerler.

5 Bu yüzden yargılanınca aklanamaz,

Doğrular topluluğunda yer bulamaz günahkârlar.

6 Çünkü RAB doğruların yolunu gözetir,

Kötülerin yolu ise ölüme götürür.

 

Kül Çarşambasından Sonra / Perşembe-Akşam

41: Ne mutlu güçsüzü düşünene!

RAB kurtarır onu kötü günde.

2 Korur RAB, yaşatır onu,

Ülkede mutlu kılar,

Terk etmez düşmanlarının eline.

3 Destek olur RAB ona

Yatağa düşünce;

Hastalandığında sağlığa kavuşturur onu.

4 "Acı bana, ya RAB!" dedim,

"Şifa ver bana, çünkü sana karşı günah işledim!"

5 Kötü konuşuyor düşmanlarım ardımdan:

"Ne zaman ölecek adı batası?" diyorlar.

6 Biri beni görmeye geldi mi, boş laf ediyor,

Fesat topluyor içinde,

Sonra dışarı çıkıp fesadı yayıyor.

7 Benden nefret edenlerin hepsi

Fısıldaşıyor aralarında bana karşı,

Zararımı düşünüyorlar,

8 "Başına öyle kötü bir şey geldi ki" diyorlar,

"Yatağından kalkamaz artık."

9 Ekmeğimi paylaştığım, güvendiğim yakın dostum bile

İhanet etti bana.

10 Bari sen acı bana, ya RAB, kaldır beni.

Bunların hakkından geleyim.

11 Düşmanım zafer çığlığı atmazsa,

O zaman anlarım benden hoşnut kaldığını.

12 Dürüstlüğümden ötürü bana destek olur,

Sonsuza dek beni huzurunda tutarsın.

13 Öncesizlikten sonsuza dek,

Övgüler olsun İsrail'in Tanrısı RAB'be!

Amin! Amin!

 

Kül Çarşambasından Sonra / Cuma-Sabah

42: Geyik akarsuları nasıl özlerse,

Canım da seni öyle özler, ey Tanrı!

2 Canım Tanrı'ya, yaşayan Tanrı'ya susadı;

Ne zaman görmeye gideceğim Tanrı'nın yüzünü?

3 Gözyaşlarım ekmeğim oldu gece gündüz,

Gün boyu, "Nerede senin Tanrın?" dedikleri için.

4 Anımsayınca içim içimi yiyor,

Nasıl toplulukla birlikte yürür,

Tanrı'nın evine kadar alaya öncülük ederdim,

Sevinç ve şükran sesleri arasında,

Bayram eden bir kalabalıkla birlikte.

5 Neden üzgünsün, ey gönlüm,

Neden içim huzursuz?

Tanrı'ya umut bağla,

Çünkü O'na yine övgüler sunacağım;

O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.

6-7 Gönlüm üzgün,

Bu yüzden seni anımsıyorum, ey Tanrım.

Şeria yöresinde, Hermon ve Misar dağlarında

Çağlayanların gümbürdeyince,

Enginler birbirine sesleniyor,

Bütün dalgaların, sellerin üzerimden geçiyor.

8 Gündüz RAB sevgisini gösterir,

Gece ilahi söyler, dua ederim

Yaşamımın Tanrısı'na.

9 Kayam olan Tanrım'a diyorum ki:

"Neden beni unuttun?

Niçin düşmanlarımın baskısı altında

Yaslı gezeyim?"

10 Gün boyu hasımlarım: "Nerede senin Tanrın?" diyerek

Bana sataştıkça,

Kemiklerim kırılıyor sanki.

11 Neden üzgünsün, ey gönlüm,

Neden içim huzursuz?

Tanrı'ya umut bağla,

Çünkü O'na yine övgüler sunacağım;

O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.

 

Kül Çarşambasından Sonra / Cuma-Gündüz

Mezmur 31 Ya RAB, sana sığınıyorum.

Utandırma beni hiçbir zaman!

Adaletinle kurtar beni!

14 Ama ben sana güveniyorum, ya RAB,

"Tanrım sensin!" diyorum.

15 Hayatım senin elinde,

Kurtar beni düşmanlarımın pençesinden,

Ardıma düşenlerden.

16 Yüzün kulunu aydınlatsın,

Sevgi göster, kurtar beni!

19 İyiliğin ne büyüktür, ya RAB,

Onu senden korkanlar için saklarsın,

Herkesin gözü önünde,

Sana sığınanlara iyi davranırsın.

20 İnsanların düzenlerine karşı,

Koruyucu huzurunla üzerlerine kanat gerersin;

Saldırgan dillere karşı

Onları çardağında gizlersin.

 

Kül Çarşambasından Sonra Cuma-Akşam

44: Ey Tanrı, kulaklarımızla duyduk,

Atalarımız anlattı bize,

Neler yaptığını onların gününde, eski günlerde.

2 Elinle ulusları kovdun,

Ama atalarımıza yer verdin;

Halkları kırdın,

Ama atalarımızın yayılmasını sağladın.

3 Onlar ülkeyi kılıçla kazanmadılar,

Kendi bilekleriyle zafere ulaşmadılar.

Senin sağ elin, bileğin, yüzünün ışığı sayesinde oldu bu;

Çünkü sen onları sevdin.

4 Ey Tanrı, kralım sensin,

Buyruk ver de Yakup kazansın!

5 Senin sayende düşmanlarımızı püskürteceğiz,

Senin adınla karşıtlarımızı ezeceğiz.

6 Çünkü ben yayıma güvenmem,

Kılıcım da beni kurtarmaz;

7 Ancak sensin bizi düşmanlarımızdan kurtaran,

Bizden nefret edenleri utanca boğan.

8 Her gün Tanrı'yla övünür,

Sonsuza dek adına şükran sunarız.

9 Ne var ki, reddettin bizi, aşağıladın,

Artık ordularımızla savaşa çıkmıyorsun.

10 Düşman karşısında bizi gerilettin,

Bizden tiksinenler bizi soydu.

11 Kasaplık koyuna çevirdin bizi,

Ulusların arasına dağıttın.

12 Yok pahasına sattın halkını,

Üstelik satıştan hiçbir şey kazanmadan.

13 Bizi komşularımızın yüzkarası,

Çevremizdekilerin eğlencesi, alay konusu ettin.

14 Ulusların diline düşürdün bizi,

Gülüyor halklar halimize.

15 Rezilliğim gün boyu karşımda,

Utancımdan yerin dibine geçtim

16 Hakaret ve sövgü duya duya,

Öç almak isteyen düşman karşısında.

17 Bütün bunlar başımıza geldi,

Yine de seni unutmadık,

Antlaşmana ihanet etmedik,

18 Döneklik etmedik,

Adımlarımız senin yolundan sapmadı.

19 Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakalların uğrağı ettin,

Üstümüzü koyu karanlıkla örttün.

20 Eğer Tanrımız'ın adını unutsaydık,

Yabancı bir ilaha ellerimizi açsaydık,

21 Tanrı bunu ortaya çıkarmaz mıydı?

Çünkü O yürekteki gizleri bilir.

22 Senin uğruna her gün boğazlanıyoruz,

Kasaplık koyun sayılıyoruz.

23 Uyan, ya Rab! Niçin uyuyorsun?

Kalk! Sonsuza dek terk etme bizi!

24 Niçin yüzünü gizliyorsun?

Neden mazlum halimizi, üzerimizdeki baskıyı unutuyorsun?

25 Çünkü yere serildik,

Bedenimiz toprağa yapıştı.

26 Kalk, yardım et bize!

Fidyeyle kurtar bizi sevgin uğruna!

 

Kül Çarşambasından Sonra / Cumartesi-Sabah

46: Tanrı sığınağımız ve gücümüzdür,

Sıkıntıda hep yardıma hazırdır.

2 Bu yüzden korkmayız yeryüzü altüst olsa,

Dağlar denizlerin bağrına devrilse,

3 Sular kükreyip köpürse,

Kabaran deniz dağları titretse bile.

4 Bir ırmak var ki, suları sevinç getirir Tanrı kentine,

Yüceler Yücesi'nin kutsal konutuna.

5 Tanrı onun ortasındadır,

Sarsılmaz o kent.

Gün doğarken Tanrı ona yardım eder.

6 Uluslar kükrüyor, krallıklar sarsılıyor,

Tanrı gürleyince yeryüzü eriyip gidiyor.

7 Her Şeye Egemen RAB bizimledir,

Yakup'un Tanrısı kalemizdir.

8 Gelin, görün RAB'bin yaptıklarını,

Yeryüzüne getirdiği yıkımları.

9 Savaşları durdurur yeryüzünün dört bucağında,

Yayları kırar, mızrakları parçalar,

Kalkanları yakar.

10 "Sakin olun, bilin ki, Tanrı benim!

Uluslar arasında yüceleceğim,

Yeryüzünde yüceleceğim!"

11 Her Şeye Egemen RAB bizimledir,

Yakup'un Tanrısı kalemizdir.

 

Kül Çarşambasından Sonra / Cumartesi-Gündüz

48: RAB büyüktür ve yalnız O övülmeye değer

Tanrımız'ın kentinde, kutsal dağında.

2 Yükselir zarafetle,

Bütün yeryüzünün sevinci Siyon Dağı,

Safon'un doruğu, ulu Kral'ın kenti.

3 Tanrı onun kalelerinde

Sağlam kule olarak gösterdi kendini.

4 Krallar toplandı,

Birlikte Siyon'un üzerine yürüdüler.

5 Ama onu görünce şaşkına döndüler,

Dehşete düşüp kaçtılar.

6 Doğum sancısı tutan kadın gibi,

Bir titreme aldı onları orada.

7 Doğu rüzgarının parçaladığı Tarşiş gemileri gibi

Yok ettin onları.

8 Her Şeye Egemen RAB'bin kentinde,

Tanrımız'ın kentinde,

Nasıl duyduksa, öyle gördük.

Tanrı onu sonsuza dek güvenlik içinde tutacak.

9 Ey Tanrı, tapınağında,

Ne kadar vefalı olduğunu düşünüyoruz.

10 Adın gibi, ey Tanrı, övgün de

Dünyanın dört bucağına varıyor.

Sağ elin doğruluk dolu.

11 Sevinsin Siyon Dağı,

Coşsun Yahuda beldeleri

Senin yargılarınla!

12 Siyon'un çevresini gezip dolanın,

Kulelerini sayın,

13 Surlarına dikkatle bakın,

Kalelerini yoklayın ki,

Gelecek kuşağa anlatasınız:

14 Bu Tanrı sonsuza dek bizim Tanrımız olacak,

Bize hep yol gösterecektir.

 

Kül Çarşambasından Sonra / Cumartesi-Akşam

Mezmur 31 Ya RAB, sana sığınıyorum.

Utandırma beni hiçbir zaman!

Adaletinle kurtar beni!

14 Ama ben sana güveniyorum, ya RAB,

"Tanrım sensin!" diyorum.

15 Hayatım senin elinde,

Kurtar beni düşmanlarımın pençesinden,

Ardıma düşenlerden.

16 Yüzün kulunu aydınlatsın,

Sevgi göster, kurtar beni!

19 İyiliğin ne büyüktür, ya RAB,

Onu senden korkanlar için saklarsın,

Herkesin gözü önünde,

Sana sığınanlara iyi davranırsın.

20 İnsanların düzenlerine karşı,

Koruyucu huzurunla üzerlerine kanat gerersin;

Saldırgan dillere karşı

Onları çardağında gizlersin.

 

Alçalış Dönemi-I / Pazar

Mezmur 19: 7 RAB'bin yasası yetkindir, cana can katar,

RAB'bin buyrukları güvenilirdir,

Saf adama bilgelik verir,

11 Uyarırlar kulunu,

Onlara uyanların ödülü büyüktür.

12 Kim yanlışlarını görebilir?

Bağışla göremediğim kusurlarımı,

13 Bilerek işlenen günahlardan koru kulunu,

İzin verme bana egemen olmalarına!

O zaman büyük isyandan uzak,

Kusursuz olurum.

14 Ağzımdan çıkan sözler,

Yüreğimdeki düşünceler,

Kabul görsün senin önünde,

Ya RAB, kayam, kurtarıcım benim

 

Alçalış Dönemi-II / Pazar

Mezmur 34: 4 RAB'be yöneldim, yanıt verdi bana,

Bütün korkularımdan kurtardı beni.

5 O'na bakanların yüzü ışıl ışıl parlar,

Yüzleri utançtan kızarmaz.

6 Bu mazlum yakardı, RAB duydu,

Bütün sıkıntılarından kurtardı onu.

15 RAB'bin gözleri doğru insanların üzerindedir,

Kulakları onların yakarışına açıktır.

16 RAB'bin yüzü kötülere karşıdır,

Onların anısını yeryüzünden siler.

17 Doğrular yakarır, RAB duyar;

Bütün sıkıntılarından kurtarır onları.

18 RAB gönlü kırıklara yakındır,

Ruhu ezginleri kurtarır.

19 Doğrunun dertleri çoktur,

Ama RAB hepsinden kurtarır onu.

21 Kötü insanın sonu kötülükle biter,

Cezasını bulur doğrulardan nefret edenler.

 

Alçalış Dönemi-III / Pazar

Mezmur 130: Derinliklerden sana sesleniyorum, ya RAB,

2 Sesimi işit, ya Rab,

Yalvarışıma iyi kulak ver!

3 Ya RAB, sen suçların hesabını tutsan,

Kim ayakta kalabilir, ya Rab?

4 Ama sen bağışlayıcısın,

Öyle ki senden korkulsun.

Mezmur 138: 6 RAB yüksekse de,

Alçakgönüllüleri gözetir,

Küstahları uzaktan tanır.

7 Sıkıntıya düşersem, canımı korur,

Düşmanlarımın öfkesine karşı el kaldırırsın,

Sağ elin beni kurtarır.

 

Alçalış Dönemi-IV / Pazar

Mezmur 138: 1 Bütün yüreğimle sana şükrederim, ya RAB,

İlahlar önünde seni ilahilerle överim.

2 Kutsal tapınağına doğru eğilir,

Adına şükrederim,

Sevgin, sadakatin için.

Çünkü adını ve sözünü her şeyden üstün tuttun.

3 Seslendiğim gün bana yanıt verdin,

İçime güç koydun, beni yüreklendirdin.

Mezmur 119: 1 Ne mutlu yolları temiz olanlara,

RAB'bin yasasına göre yaşayanlara!

2 Ne mutlu O'nun öğütlerine uyanlara,

Bütün yüreğiyle O'na yönelenlere!

6 Hiç utanmayacağım,

Bütün buyruklarını izledikçe.

7 Şükredeceğim sana temiz yürekle,

Adil hükümlerini öğrendikçe.

8 Kurallarını yerine getireceğim,

Bırakma beni hiçbir zaman!

 

Alçalış Dönemi-V / Pazar

Mezmur 79: 8 Atalarımızın suçlarını artık önümüze sürme,

Sevecenliğini hemen göster bize,

Çünkü tükendikçe tükendik.

9 Yardım et bize yüce adın uğruna, ey bizi kurtaran Tanrı,

Kurtar bizi adın uğruna, bağışla günahlarımızı!

11 Tutsakların iniltisi senin katına erişsin,

Koru büyük gücünle ölüme mahkûm olanları.

13 Bizler, kendi halkın, otlağının koyunları

Sonsuza dek şükredeceğiz sana,

Kuşaklar boyunca övgülerini dilimizden düşürmeyeceğiz.

Mezmur 73: 24 Öğütlerinle yol gösterir,

Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.

25 Senden başka kimim var göklerde?

İstemem senden başkasını yeryüzünde.

26 Bedenim ve yüreğim tükenebilir,

Ama Tanrı yüreğimde güç,

Bana düşen paydır sonsuza dek.

27 Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar,

Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.

28 Ama benim için en iyisi Tanrı'ya yakın olmaktır;

Bütün işlerini duyurayım diye

Sığınak yaptım Rab Yahve'yi kendime.

 

I/II/III/IV/V Haftalar Boyunca

 

Pazartesi / Sabah: Mezmur 119:73-80

73 Senin ellerin beni yarattı, biçimlendirdi.

Anlamamı sağla ki buyruklarını öğreneyim.

74 Senden korkanlar beni görünce sevinsin,

Çünkü senin sözüne umut bağladım.

75 Biliyorum, ya RAB, hükümlerin adildir;

Bana acı çektirirken bile sadıksın.

76 Ben kuluna verdiğin söz uyarınca,

Sevgin beni avutsun.

77 Sevecenlik göster bana, yaşayayım,

Çünkü yasandan zevk alıyorum.

78 Utansın küstahlar beni yalan yere suçladıkları için.

Bense senin koşullarını düşünüyorum.

79 Bana dönsün senden korkanlar,

Öğütlerini bilenler.

80 Yüreğim kusursuz uysun kurallarına,

Öyle ki, utanç duymayayım.

 

Pazartesi / Gündüz:

Mezmur 145: Ey Tanrım, ey Kral, seni yücelteceğim,

Adını sonsuza dek öveceğim.

2 Seni her gün övecek,

Adını sonsuza dek yücelteceğim.

3 RAB büyüktür, yalnız O övgüye yaraşıktır,

Akıl ermez büyüklüğüne.

4 Yaptıkların kuşaktan kuşağa şükranla anılacak,

Güçlü işlerin duyurulacak.

5 Düşüneceğim harika işlerini,

İnsanlar büyüklüğünü, yüce görkemini konuşacak.

6 Yaptığın müthiş işlerin gücünden söz edecekler,

Ben de senin büyüklüğünü duyuracağım.

7 Eşsiz iyiliğinin anılarını kutlayacak,

Sevinç ezgileriyle övecekler doğruluğunu.

8 RAB lütufkar ve sevecendir,

Tez öfkelenmez, sevgisi engindir.

9 RAB herkese iyi davranır,

Sevecenliği bütün yapıtlarını kapsar.

 

Pazartesi / Akşam:

Mezmur 121 [6]

Gözlerimi dağlara kaldırıyorum,

Nereden yardım gelecek bana?

2 Yeri göğü yaratan

RAB'den gelecek yardımım.

3 O ayaklarının kaymasına izin vermez,

Seni koruyan uyuklamaz.

4 İsrail'in koruyucusu ne uyur ne uyuklar.

5 Senin koruyucun RAB'dir,

O sağ yanında sana gölgedir.

6 Gündüz güneş,

Gece ay sana zarar vermez.

7 RAB her kötülükten seni korur,

Esirger canını.

8 Şimdiden sonsuza dek

RAB koruyacak gidişini, gelişini.

 

Salı / Sabah:

Mezmur 34: Her zaman RAB'be övgüler sunacağım,

Övgüsü dilimden düşmeyecek.

2 RAB'le övünürüm,

Mazlumlar işitip sevinsin!

3 Benimle birlikte RAB'bin büyüklüğünü duyurun,

Adını birlikte yüceltelim.

4 RAB'be yöneldim, yanıt verdi bana,

Bütün korkularımdan kurtardı beni.

5 O'na bakanların yüzü ışıl ışıl parlar,

Yüzleri utançtan kızarmaz.

6 Bu mazlum yakardı, RAB duydu,

Bütün sıkıntılarından kurtardı onu.

7 RAB'bin meleği O'ndan korkanların çevresine ordugah kurar,

Kurtarır onları.

8 Tadın da görün, RAB ne iyidir,

Ne mutlu O'na sığınan adama!

9 RAB'den korkun, ey O'nun kutsalları,

Çünkü O'ndan korkanın eksiği olmaz.

10 Genç aslanlar bile aç ve muhtaç olur;

Ama RAB'be yönelenlerden hiçbir iyilik esirgenmez.

 

Salı / Gündüz

Mezmur 146: RAB'be övgüler sunun!

Ey gönlüm, RAB'be övgüler sun.

2 Yaşadıkça RAB'be övgüler sunacak,

Var oldukça Tanrım'a ilahiler dizeceğim.

3 Önderlere,

Sizi kurtaramayacak insanlara güvenmeyin.

4 O son soluğunu verince toprağa döner,

O gün tasarıları da biter.

5 Ne mutlu yardımcısı Yakup'un Tanrısı olan insana,

Umudu Tanrısı RAB'de olana!

6 Yeri göğü,

Denizi ve içindeki her şeyi yaratan,

Sonsuza dek sadık kalan,

7 Ezilenlerin hakkını alan,

Açlara yiyecek sağlayan O'dur.

RAB tutsakları özgür kılar,

8 Körlerin gözünü açar,

İki büklüm olanları doğrultur,

Doğruları sever.

9 RAB garipleri korur,

Öksüze, dul kadına yardım eder,

Kötülerin yolunuysa saptırır.

10 RAB Tanrın sonsuza dek, ey Siyon,

Kuşaklar boyunca egemenlik sürecek.

RAB'be övgüler sunun!

 

Salı / Akşam:

Mezmur 25:Ya RAB, bütün varlığımla sana yaklaşıyorum,

2 Ey Tanrım, sana güveniyorum, utandırma beni,

Düşmanlarım zafer kahkahası atmasın!

3 Sana umut bağlayan hiç kimse utanca düşmesin;

Nedensiz hainlik edenler utansın.

4 Ya RAB, yollarını bana öğret,

Yönlerini bildir.

5 Bana gerçek yolunda öncülük et, eğit beni;

Çünkü beni kurtaran Tanrı sensin.

Bütün gün umudum sende.

6 Ya RAB, sevecenliğini ve sevgini anımsa;

Çünkü onlar öncesizlikten beri aynıdır.

7 Gençlik günahlarımı, isyanlarımı anımsama,

Sevgine göre anımsa beni,

Çünkü sen iyisin, ya RAB.

8 RAB iyi ve doğrudur,

Onun için günahkârlara yol gösterir.

9 Alçakgönüllülere adalet yolunda öncülük eder,

Kendi yolunu öğretir onlara.

10 RAB'bin bütün yolları sevgi ve gerçeğe dayanır

Antlaşmasındaki buyruklara uyanlar için.

 

Çarşamba / Sabah

Mezmur 5: Sözlerime kulak ver, ya RAB,

İniltilerimi işit.

2 Feryadımı dinle, ey Kralım ve Tanrım!

Duam sanadır.

3 Sabah sesimi duyarsın, ya RAB,

Her sabah sana duamı sunar, umutla beklerim.

4 Çünkü sen kötülükten hoşlanan Tanrı değilsin,

Kötülük senin yanında barınmaz.

5 Böbürlenenler önünde duramaz,

Bütün suç işleyenlerden nefret duyar,

6 Yalan söyleyenleri yok edersin;

Ya RAB, sen eli kanlılardan,

Aldatıcılardan tiksinirsin.

7 Bense bol sevgin sayesinde

Kutsal tapınağına gireceğim;

Oraya doğru saygıyla eğileceğim.

8 Yol göster bana doğruluğunla, ya RAB,

Düşmanlarıma karşı!

Yolunu önümde düzle.

9 Çünkü onların sözüne güvenilmez,

Yürekleri yıkım dolu.

Yaltaklanır dururlar,

Boğazları açık birer mezar.

10 Ey Tanrı, onları suçlu çıkar!

Kurdukları düzen yıkımlarına yol açsın.

Kov onları sayısız isyanları yüzünden.

Çünkü sana karşı ayaklandılar.

11 Sevinsin sana sığınan herkes,

Sevinç çığlıkları atsın sürekli,

Kanat ger üzerlerine;

Sevinçle coşsun adını sevenler sende.

12 Çünkü sen doğru kişiyi kutsarsın, ya RAB,

Çevresini kalkan gibi lütfunla sararsın.

 

Çarşamba / Gündüz

Mezmur 147.1-11

RAB'be övgüler sunun!

Ne güzel, ne hoş Tanrımız'ı ilahilerle övmek!

O'na övgü yaraşır.

2 RAB yeniden kuruyor Yeruşalim'i,

Bir araya topluyor İsrail'in sürgünlerini.

3 O kırık kalplileri iyileştirir,

Yaralarını sarar.

4 Yıldızların sayısını belirler,

Her birini adıyla çağırır.

5 Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür,

Sınırsızdır anlayışı.

6 RAB mazlumlara yardım eder,

Kötüleri yere çalar.

7 RAB'be şükran ezgileri okuyun,

Tanrımız'ı lirle, ilahilerle övün.

8 O'dur gökleri bulutlarla kaplayan,

Yeryüzüne yağmur sağlayan,

Dağlarda ot bitiren.

9 O yiyecek sağlar hayvanlara,

Bağrışan kuzgun yavrularına.

10 Ne atın gücünden zevk alır,

Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.

11 RAB kendisinden korkanlardan,

Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.

 

Çarşamba / Akşam

Mezmur 27: RAB benim ışığım, kurtuluşumdur,

Kimseden korkmam.

RAB yaşamımın kalesidir,

Kimseden yılmam.

2 Hasımlarım, düşmanlarım olan kötüler,

Beni yutmak için üzerime gelirken

Tökezleyip düşerler.

3 Karşımda bir ordu konaklasa,

Kılım kıpırdamaz,

Bana karşı savaş açılsa,

Yine güvenimi yitirmem.

4 RAB'den tek dileğim, tek isteğim şu:

RAB'bin güzelliğini seyretmek,

Tapınağında O'na hayran olmak için

Ömrümün bütün günlerini O'nun evinde geçirmek.

5 Çünkü O kötü günde beni çardağında gizleyecek,

Çadırının emin yerinde saklayacak,

Yüksek bir kaya üzerine çıkaracak beni.

6 O zaman çevremi saran düşmanlarıma karşı başım yukarı kalkacak,

Sevinçle haykırarak kurbanlar sunacağım O'nun çadırında,

O'nu ezgilerle, ilahilerle öveceğim.

 

Perşembe / Sabah

Mezmur 102: Ya RAB, duamı işit,

Yakarışım sana erişsin.

2 Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme,

Kulak ver sesime,

Seslenince yanıt ver bana hemen.

3 Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor,

Kemiklerim ateş gibi yanıyor.

4 Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu,

Ekmek yemeyi bile unuttum.

5 Bir deri bir kemiğe döndüm

Acı acı inlemekten.

6 Issız yerlerdeki baykuşu andırıyorum,

Viranelerdeki kukumav kuşu gibiyim.

7 Gözüme uyku girmiyor,

Damda garip bir kuş gibiyim.

8 Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor,

Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.

9-10 Kızıp öfkelendiğin için

Külü ekmek gibi yiyor,

İçeceğime gözyaşı katıyorum.

Beni kaldırıp bir yana attın.

11 Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte,

Ot gibi sararmaktayım.

12 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB,

Ünün kuşaklar boyu sürer.

13 Kalkıp Siyon'a sevecenlik göstereceksin,

Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.

14 Kulların onun taşlarından hoşlanır,

Tozunu bile severler.

 

Perşembe / Gündüz

Mezmur 147.12 RAB'bi yücelt, ey Yeruşalim!

Tanrın'a övgüler sun, ey Siyon!

13 Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar,

İçindeki halkı kutsar.

14 Sınırlarını esenlik içinde tutar,

Seni en iyi buğdayla doyurur.

15 Yeryüzüne buyruğunu gönderir,

Sözü çarçabuk yayılır.

16 Yapağı gibi kar yağdırır,

Kırağıyı kül gibi saçar.

17 Aşağıya iri iri dolu savurur,

Kim dayanabilir soğuğuna?

18 Buyruk verir, eritir buzları,

Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.

19 Sözünü Yakup'a,

Kurallarını, ilkelerini İsrail'e bildirir.

20 Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu,

Onlar O'nun ilkelerini bilmezler.

RAB'be övgüler sunun!

 

Perşembe / Akşam

Mezmur 126: RAB sürgünleri Siyon'a geri getirince,

Rüya gibi geldi bize.

2 Ağzımız gülüşlerle,

Dilimiz sevinç ezgileriyle doldu.

"RAB onlar için büyük işler yaptı"

Diye konuşuldu uluslar arasında.

3 RAB bizim için büyük işler yaptı,

Sevinç doldu içimiz.

4 Ya RAB, eski halimize kavuştur bizi,

Negev'deki dereler gibi.

5 Gözyaşları içinde ekenler,

Sevinç ezgileriyle biçecek;

6 Ağlayarak tohum çuvalını taşıyıp dolaşan,

Sevinç ezgileri söyleyerek demetlerle dönecek.

 

Cuma / Sabah

Mezmur 130: Derinliklerden sana sesleniyorum, ya RAB,

2 Sesimi işit, ya Rab,

Yalvarışıma iyi kulak ver!

3 Ya RAB, sen suçların hesabını tutsan,

Kim ayakta kalabilir, ya Rab?

4 Ama sen bağışlayıcısın,

Öyle ki senden korkulsun.

5 RAB'bi gözlüyorum,

Canım RAB'bi gözlüyor,

Umut bağlıyorum O'nun sözüne.

6 Sabahı gözleyenlerden,

Evet, sabahı gözleyenlerden daha çok,

Canım Rab'bi gözlüyor.

7 Ey İsrail, RAB'be umut bağla!

Çünkü RAB'de sevgi,

Tam kurtuluş vardır.

8 İsrail'i bütün suçlarından

O fidyeyle kurtaracaktır.

 

Cuma / Gündüz

Mezmur 148

RAB'be övgüler sunun!

Göklerden RAB'be övgüler sunun,

Yücelerde O'na övgüler sunun!

2 Ey bütün melekleri, O'na övgüler sunun,

Övgüler sunun O'na, ey bütün göksel orduları!

3 Ey güneş, ay, O'na övgüler sunun,

Övgüler sunun O'na, ey ışıldayan bütün yıldızlar!

4 Ey göklerin en yüce katı

Ve göklerin üstündeki sular,

O'na övgüler sunun!

5 RAB'bin adına övgüler sunsunlar,

Çünkü O buyruk verince, var oldular;

6 Bozulmayacak bir kural koyarak,

Onları sonsuza dek yerlerine oturttu.

7 Yeryüzünden RAB'be övgüler sunun,

Ey deniz canavarları, bütün enginler,

8 Şimşek, dolu, kar, bulutlar,

O'nun buyruğuna uyan fırtınalar,

9 Dağlar, bütün tepeler,

Meyve ağaçları, sedir ağaçları,

10 Yabanıl ve evcil hayvanlar,

Sürüngenler, uçan kuşlar,

11 Yeryüzünün kralları, bütün halklar,

Önderler, yeryüzünün bütün yöneticileri,

12 Delikanlılar, genç kızlar,

Yaşlılar, çocuklar!

13 RAB'bin adına övgüler sunsunlar,

Çünkü yalnız O'nun adı yücedir.

O'nun yüceliği yerin göğün üstündedir.

14 RAB kendi halkını güçlü kıldı,

Bütün sadık kullarına,

Kendisine yakın olan halka,

İsrailoğulları'na ün kazandırdı.

RAB'be övgüler sunun!

 

Cuma / Akşam

Mezmur 105: RAB'be şükredin, O'na yakarın,

Halklara duyurun yaptıklarını!

2 O'nu ezgilerle, ilahilerle övün,

Bütün harikalarını anlatın!

3 Kutsal adıyla övünün,

Sevinsin RAB'be yönelenler!

4 RAB'be ve O'nun gücüne bakın,

Durmadan O'nun yüzünü arayın!

5-6 Ey sizler, kulu İbrahim'in soyu,

Seçtiği Yakupoğulları,

O'nun yaptığı harikaları,

Olağanüstü işlerini

Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!

7 Tanrımız RAB O'dur,

Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.

8-9 O antlaşmasını,

Bin kuşak için verdiği sözü,

İbrahim'le yaptığı antlaşmayı,

İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsar.

 

Cumartesi / Sabah

Mezmur 43

Hakkımı ara, ey Tanrı,

Savun beni vefasız ulusa karşı,

Kurtar hileci, haksız insandan.

2 Çünkü sen Tanrım, kalemsin;

Neden beni reddettin?

Niçin düşmanlarımın baskısı altında

Yaslı gezeyim?

3 Gönder ışığını, gerçeğini,

Yol göstersinler bana,

Senin kutsal dağına, konutuna götürsünler beni.

4 O zaman Tanrı'nın sunağına,

Neşe, sevinç kaynağım Tanrı'ya gideceğim

Ve sana, ey Tanrı, Tanrım benim,

Lirle şükredeceğim.

5 Neden üzgünsün, ey gönlüm,

Neden içim huzursuz?

Tanrı'ya umut bağla,

Çünkü O'na yine övgüler sunacağım;

O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.

 

Cumartesi / Gündüz

Mezmur 149: RAB'be övgüler sunun!

RAB'be yeni bir ezgi söyleyin,

Sadık kullarının toplantısında

O'na övgüler yükseltin!

2 İsrail Yaratıcısı'nda sevinç bulsun,

Siyon halkı Kralları'yla coşsun!

3 Dans ederek övgüler sunsunlar O'nun adına,

Tef ve lir çalarak O'nu ilahilerle övsünler!

4 Çünkü RAB halkından hoşlanır,

Alçakgönüllüleri zafer tacıyla süsler.

5 Bu onurla mutlu olsun sadık kulları,

Sevinç ezgileri okusunlar yataklarında!

6 Ağızlarında Tanrı'ya yüce övgüler,

Ellerinde iki ağızlı kılıçla

7 Uluslardan öç alsınlar,

Halkları cezalandırsınlar,

8 Krallarını zincire,

Soylularını prangaya vursunlar!

9 Yazılan kararı onlara uygulasınlar!

Bütün sadık kulları için onurdur bu.

RAB'be övgüler sunun!

 

Cumartesi / Akşam

Mezmur 31: Ya RAB, sana sığınıyorum.

Utandırma beni hiçbir zaman!

Adaletinle kurtar beni!

2 Kulak ver bana,

Çabuk yetiş, kurtar beni;

Bir kaya ol bana sığınmam için,

Güçlü bir kale ol kurtulmam için!

3 Madem kayam ve kalem sensin,

Öncülük et, yol göster bana

Kendi adın uğruna.

4 Bana kurdukları tuzaktan uzak tut beni,

Çünkü sığınağım sensin.

5 Ruhumu ellerine bırakıyorum,

Ya RAB, sadık Tanrı, fidyeyle kurtar beni.

6 Değersiz putlara bel bağlayanlardan tiksinirim,

RAB'be güvenirim ben.

7 Çok vefalısın, bu yüzden sevinip coşacağım,

Çünkü düşkün halimi görüyor,

Çektiğim sıkıntıları biliyorsun,

8 Beni düşman eline düşürmedin,

Bastığım yerleri genişlettin.

9 Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım,

Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.

10 Ömrüm acıyla,

Yıllarım iniltiyle tükeniyor,

Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor,

Kemiklerim eriyor.

11 Düşmanlarım yüzünden rezil oldum,

Özellikle komşularıma.

Tanıdıklarıma dehşet salar oldum;

Beni sokakta görenler benden kaçar oldu.

12 Gönülden çıkmış bir ölü gibi unutuldum,

Kırılmış bir çömleğe döndüm.

13 Birçoğunun iftirasını duyuyorum,

Her taraf dehşet içinde,

Bana karşı anlaştılar,

Canımı almak için düzen kurdular.

 

(alternatif:Alçalış Dönemi/Karşılama Pazarı/Elem Haftası)

Mezmur 50: Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor;

Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar

Yeryüzünün tümüne sesleniyor.

7 "Ey halkım, dinle de konuşayım,

Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim:

Ben Tanrı'yım, senin Tanrın'ım!

8 Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum,

Yakmalık sunuların sürekli önümde.

14 Tanrı'ya şükran kurbanı sun,

Yüceler Yücesi'ne adadığın adakları yerine getir.

15 Sıkıntılı gününde seslen bana,

Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.

16 Ama Tanrı kötüye şöyle diyor:

"Kurallarımı ezbere okumaya

Ya da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?

17 Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor,

Sözlerimi arkana atıyorsun.

18 Bir hırsız görünce onunla dost oluyorsun,

Zina edenlere ortak oluyorsun.

19 Ağzını kötülük için kullanıyor,

Dilini yalana koşuyorsun.

20 Oturup kardeşine karşı konuşur,

Ananın oğluna kara çalarsın.

21 Sen bunları yaptın, ben sustum,

Beni kendin gibi sandın.

Seni azarlıyorum,

Suçlarını gözünün önüne seriyorum.

22 Dikkate alın bunu, ey Tanrı'yı unutan sizler!

Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz.

23 Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir;

Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim."

 

Karşılama Pazarı (sabah)

Mezmur 73:1 Tanrı gerçekten İsrail'e,

Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.

Mezmur 31: 1Ya RAB, sana sığınıyorum.

Utandırma beni hiçbir zaman!

Adaletinle kurtar beni!

2 Kulak ver bana,

Çabuk yetiş, kurtar beni;

Bir kaya ol bana sığınmam için,

Güçlü bir kale ol kurtulmam için!

3 Madem kayam ve kalem sensin,

Öncülük et, yol göster bana

Kendi adın uğruna.

7 Çok vefalısın, bu yüzden sevinip coşacağım,

Çünkü düşkün halimi görüyor,

Çektiğim sıkıntıları biliyorsun,

8 Beni düşman eline düşürmedin,

Bastığım yerleri genişlettin.

16 Yüzün kulunu aydınlatsın,

Sevgi göster, kurtar beni!

18 Sussun o yalancı dudaklar;

Doğru insana karşı

Gururla, tepeden bakarak,

Küçümseyerek konuşan dudaklar.

19 İyiliğin ne büyüktür, ya RAB,

Onu senden korkanlar için saklarsın,

Herkesin gözü önünde,

Sana sığınanlara iyi davranırsın.

20 İnsanların düzenlerine karşı,

Koruyucu huzurunla üzerlerine kanat gerersin;

Saldırgan dillere karşı

Onları çardağında gizlersin.

21 RAB'be övgüler olsun,

Kuşatılmış bir kentte

Sevgisini bana harika biçimde gösterdi.

23 RAB'bi sevin, ey O'nun sadık kulları!

RAB kendisine bağlı olanları korur,

Büyüklenenlerin ise tümüyle hakkından gelir.

24 Ey RAB'be umut bağlayanlar,

Güçlü ve yürekli olun!

 

Karşılama Pazarı (gündüz)

Mezmur 73:1 Tanrı gerçekten İsrail'e,

Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.

Mezmur 61: Ey Tanrı, yakarışımı işit,

Duama kulak ver!

2 Sana seslenirim yeryüzünün öbür ucundan,

Yüreğime hüzün çökünce.

Erişemeyeceğim yüksek bir kayaya çıkar beni,

3 Çünkü sen benim için sığınak,

Düşmana karşı güçlü bir kule oldun.

4 Çadırında sonsuza dek oturmak

Ve kanatlarının gölgesine sığınmak isterim.

5 Çünkü sen, ey Tanrı, adaklarımı duydun,

Adından korkanların mirasını bana verdin.

Mezmur 62: 5 Ey canım, yalnız Tanrı'da huzur bul,

Çünkü umudum O'ndadır.

6 Tek kayam, kurtuluşum,

Kalem O'dur, sarsılmam.

7 Kurtuluşum ve onurum Tanrı'ya bağlıdır,

Güçlü kayam, sığınağım O'dur.

8 Ey halkım, her zaman O'na güven,

İçini dök O'na,

Çünkü Tanrı sığınağımızdır.

9 Sıradan insan ancak bir soluk,

Soylu insansa bir yalandır.

Tartıya konduğunda ikisi birlikte soluktan hafiftir.

10 Zorbalığa güvenmeyin, yağma malla övünmeyin;

Varlığınız artsa bile, ona gönül bağlamayın.

 

Karşılama Pazarı (akşam)

Mezmur 73:1 Tanrı gerçekten İsrail'e,

Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.

Mezmur 62: 1Canım yalnız Tanrı'da huzur bulur,

Kurtuluşum O'ndan gelir.

2 Tek kayam, kurtuluşum,

Kalem O'dur, asla sarsılmam.

Mezmur 69: 1Kurtar beni, ey Tanrı,

Sular boyuma ulaştı.

2 Dipsiz batağa gömülüyorum,

Basacak yer yok.

Derin sulara battım,

Sellere kapıldım.

3 Tükendim feryat etmekten,

Boğazım kurudu;

Gözlerimin feri sönüyor

Tanrım'ı beklemekten.

4 Yok yere benden nefret edenler

Saçlarımdan daha çok.

Kalabalıktır canıma kasteden haksız düşmanlarım.

Çalmadığım malı nasıl geri verebilirim?

6 Ya Rab, Her Şeye Egemen RAB,

Utanmasın sana umut bağlayanlar benim yüzümden!

Ey İsrail'in Tanrısı,

Benim yüzümden sana yönelenler rezil

olmasın!

10 Oruç tutup ağlayınca,

Yine hakarete uğradım.

11 Çula büründüğüm zaman

Destan oldum dillerine.

13 Ama benim duam sanadır, ya RAB.

Ey Tanrı, sevginin bolluğuyla,

Güvenilir kurtarışınla uygun gördüğünde

Yanıt ver bana.

14 Beni çamurdan kurtar,

İzin verme batmama;

Benden nefret edenlerden,

Derin sulardan kurtulayım.

15 Seller beni sürüklemesin,

Engin beni yutmasın,

Ölüm çukuru ağzını üstüme kapamasın.

16 Yanıt ver bana, ya RAB,

Çünkü sevgin iyidir.

Yüzünü çevir bana büyük merhametinle!

18 Yaklaş bana, fidyeyle kurtar canımı,

Al başımdan düşmanlarımı.

 

Pazartesi / Sabah

Mezmur 55: 1Ey Tanrı, kulak ver duama,

Sırt çevirme yalvarışıma!

2 Dikkatini çevir, yanıt ver bana.

Düşüncelerim beni rahatsız ediyor, şaşkınım

3 Düşman sesinden, kötünün baskısından;

Çünkü sıkıntıya sokuyorlar beni,

Öfkeyle üstüme üstüme geliyorlar.

4 Yüreğim sızlıyor içimde,

Ölüm dehşeti çöktü üzerime.

5 Korku ve titreme sardı beni,

Ürperti kapladı içimi.

Mezmur 36: 4 Canıma kastedenler utanıp rezil olsun!

Utançla geri çekilsin bana kötülük düşünenler!

5 Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne dönsünler,

RAB'bin meleği artlarına düşsün!

6 Karanlık ve kaygan olsun yolları,

RAB'bin meleği kovalasın onları!

7 Madem neden yokken bana gizli ağlar kurdular,

Nedensiz çukur kazdılar;

8 Başlarına habersiz felaket gelsin,

Gizledikleri ağa kendileri tutulsun,

Felakete uğrasınlar.

9 O zaman RAB'de sevinç bulacağım,

Beni kurtardığı için coşacağım.

10 Bütün varlığımla şöyle diyeceğim:

"Senin gibisi var mı, ya RAB,

Mazlumu zorbanın elinden,

Mazlumu ve yoksulu soyguncudan kurtaran?"

 

Pazartesi / Gündüz

Yeremyanın Mersiyeleri 1: 1-12a

O kent ki, insan doluydu,

Nasıl da tek başına kaldı şimdi!

Büyüktü uluslar arasında,

Dul kadına döndü!

Soyluydu iller arasında,

Angarya altına düştü!

2 Geceleyin acı acı ağlıyor,

Yanaklarında gözyaşı;

Avutan tek kişi bile yok

Bunca oynaşı arasında.

Dostları ona hainlik etti,

Düşman oldu.

3 Yahuda acı çekip ağır kölelik ettikten sonra

Sürgün edildi,

Ulusların arasında oturuyor,

Ama rahat bulamıyor.

O sıkıntıdayken ardına düşenler ona yetişti.

4 Siyon'a giden yollar yas tutuyor,

Çünkü bayramlara gelen yok.

Bütün kapıları ıssız, kâhinleri inliyor,

Erden kızları sıkıntıda, kendisi de acı çekiyor.

5 Hasımları başa geçti, düşmanlarının rahatı yerinde.

Çok isyan ettiği için RAB ona acı çektiriyor,

Yavruları hasımlarının gözü önünde sürgüne gitti.

6 Siyon kızının bütün güzelliği uçtu,

Önderleri otlak bulamayan geyiklere döndü,

Dermanları kesildi

Kendilerini kovalayanların önünde.

7 Yeruşalim sıkıntı içinde başıboş dolaşırken

Eski günlerdeki varlığını anımsıyor.

Halkı hasmının eline düşüp de

Yardımına koşan çıkmayınca,

Hasımları haline bakıp

Yıkılışına güldüler.

8 Yeruşalim büyük günah işledi,

Bu yüzden kirlendi.

Ona saygı duyanların hepsi

Şimdi onu hor görüyor,

Çünkü onu çıplak gördüler.

O da inleyip öbür yana dönüyor.

9 Kirliliği eteklerindeydi,

Sonunu düşünmedi;

Bu yüzden düşüşü korkunç oldu,

Avutanı yok.

"Ya RAB, düşkün halimi gör,

Çünkü düşmanım kazandı!"

10 Değerli her şeyine düşman el uzattı.

Tapınağına başka ulusların girdiğini gördü,

Topluluğuna girmesini yasakladığın uluslar.

11 Halkı inleyip ekmek arıyor,

Yeniden güçlerine kavuşmak için

Değerli neleri varsa ekmekle değiştiler;

"Bak da gör, ya RAB, ne kadar sefil oldum."

12 "Ey sizler, yoldan geçenler,

Sizin için önemi yok mu bunun?

 

Pazartesi / Akşam

Yeremyanın Mersiyeleri 2: 8-19

8 RAB Siyon kızının surlarını yıkmaya karar verdi,

İpi gerdi ve yıkmaktan el çekmedi,

İç ve dış surlara yas tutturdu,

İkisinin de gücü tükendi.

9 Siyon'un kapıları yere battı,

RAB kapı sürgülerini kırıp yok etti,

Kralıyla önderleri başka ulusların arasında kaldı,

Kutsal Yasa uygulanmaz oldu,

Peygamberlerine RAB'den görüm gelmiyor artık.

10 Siyon kızının ileri gelenleri suskun, yere oturmuş,

Başlarına toprak saçıp çul kuşanmışlar,

Yeruşalim'in erden kızları yere eğmiş başlarını.

11 "Gözlerim tükenmekte ağlamaktan,

İçim kanıyor;

Halkımın yıkımından

Yüreğim sızlıyor,

Çünkü kent meydanlarında çocuklarla bebekler bayılmakta.

12 Kent meydanlarında yaralılar gibi bayılıp

Can çekişirken analarının bağrında,

'Ekmekle şarap nerde?' diye soruyorlar analarına.

13 Senin için ne diyeyim?

Ey Yeruşalim kızı, seni neye benzeteyim?

Ey Siyon'un erden kızı, sana neyi örnek göstereyim de

Seni avutayım?

Sendeki gedik deniz kadar büyük,

Kim sana şifa verebilir?

14 Peygamberlerin senin için boş ve anlamsız görümler gördüler,

Seni eski haline kavuşturmak için suçunu ortaya çıkarmadılar,

Seni ayartacak boş görümler gördüler.

15 Yoldan geçen herkes el çırparak seninle alay ediyor,

Yeruşalim kızına baş sallayıp ıslık çalarak,

'Bütün dünyanın sevinci, güzellik simgesi dedikleri kent bu mu?' diyorlar.

16 Düşmanlarının hepsi seninle alay etti,

Islık çalıp diş gıcırdatarak,

'Onu yuttuk' diyorlar,

'İşte beklediğimiz gün, sonunda gördük onu.'

17 RAB düşündüğünü yaptı,

Geçmişte söylediği sözü yerine getirdi,

Yıktı, acımadı,

Düşmanı senin haline sevindirdi,

Hasımlarını güçlü kıldı.

18 Halk Rab'be yürekten feryat ediyor.

Ey Siyon kızının surları,

Gece gündüz gözyaşın sel gibi aksın!

Dinlenme, gözüne uyku girmesin!

19 Kalk, gece her nöbet başında haykır,

Rab'bin huzurunda yüreğini su gibi dök!

Her sokak başında açlıktan bayılan çocuklarının başı için O'na ellerini aç.

 

Salı / Sabah

Mezmur 13: 1 Ne zamana dek, ya RAB,

Sonsuza dek mi beni unutacaksın?

Ne zamana dek yüzünü benden gizleyeceksin?

2 Ne zamana dek içimde tasa,

Yüreğimde hep keder olacak?

Ne zamana dek düşmanım bana üstün çıkacak?

3 Gör halimi, ya RAB, yanıt ver, Tanrım,

Gözlerimi aç, ölüm uykusuna dalmayayım.

4 Düşmanlarım, "Onu yendik!" demesin,

Sarsıldığımda hasımlarım sevinmesin.

5 Ben senin sevgine güveniyorum,

Yüreğim kurtarışınla coşsun.

Mezmur 71: 1 Ya RAB, sana sığınıyorum,

Utandırma beni hiçbir zaman!

2 Adaletinle kurtar beni, tehlikeden uzaklaştır,

Kulak ver bana, kurtar beni!

3 Sığınacak kayam ol,

Her zaman başvurabileceğim;

Buyruk ver, kurtulayım,

Çünkü kayam ve kalem sensin.

4 Ey Tanrım, kurtar beni

Kötünün elinden, haksızın, gaddarın pençesinden!

5 Çünkü umudum sensin, ya Rab Yahve,

Gençliğimden beri dayanağım sensin.

6 Doğduğum günden beri sana güveniyorum,

Beni ana rahminden çıkaran sensin.

Övgülerim hep sanadır.

7 Birçokları için iyi bir örnek oldum,

Çünkü sen güçlü sığınağımsın.

8 Ağzımdan sana övgü eksilmez,

Gün boyu yüceliğini anarım.

 

Salı / Gündüz

Yeremyanın Mersiyeleri 3: 1-18

RAB'bin gazap değneği altında acı çeken adam benim.

2 Beni güttü,

Işıkta değil karanlıkta yürüttü.

3 Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.

4 Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.

5 Beni kuşattı,

Acı ve zahmetle sardı çevremi.

6 Çoktan ölmüş ölüler gibi

Beni karanlıkta yaşattı.

7 Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum,

Zincirimi ağırlaştırdı.

8 Feryat edip yardım isteyince de

Duama set çekiyor.

9 Yontma taşlarla yollarımı kesti,

Dolaştırdı yollarımı.

10 Benim için O pusuya yatmış bir ayı,

Gizlenmiş bir aslandır.

11 Yollarımı saptırdı, paraladı,

Mahvetti beni.

12 Yayını gerdi, okunu savurmak için

Beni nişangah olarak dikti.

13 Oklarını böbreklerime sapladı.

14 Halkımın önünde gülünç düştüm,

Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.

15 Beni acıya doyurdu,

Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.

16 Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı,

Kül içinde diz çöktürdü bana.

17 Esenlik yüzü görmedi canım,

Mutluluğu unuttum.

18 Bu yüzden diyorum ki:

"Dermanım tükendi,

RAB'den umudum kesildi.

 

Salı / Akşam

Yeremyanın Mersiyeleri 3: 39-51

39 İnsan, yaşayan insan

Niçin günahlarının cezasından yakınır?

40 Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim,

Yine RAB'be dönelim.

41 Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrı'ya açalım:

42 "Biz karşı çıkıp başkaldırdık,

Sen bağışlamadın.

43 Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın,

Acımadan öldürdün.

44 Dualar sana erişmesin diye

Bulutları örtündün.

45 Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.

46 Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.

47 Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.

48 Kırılan halkım yüzünden

Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.

49 Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,

50 RAB göklerden bakıp görünceye dek.

51 Kentimdeki kızların halini gördükçe

Yüreğim sızlıyor.

 

Çarşamba / Sabah

Mezmur 54: 1 Ey Tanrı, beni adınla kurtar,

Gücünle akla beni!

2 Ey Tanrı, duamı dinle,

Kulak ver ağzımdan çıkan sözlere.

3 Çünkü küstahlar bana saldırıyor,

Zorbalar canımı almak istiyor,

Tanrı'ya aldırmıyorlar.

4 İşte Tanrı benim yardımcımdır,

Tek desteğim Rab'dir.

5 Düşmanlarım yaptıkları kötülüğün cezasını bulsun,

Sadakatin uyarınca yok et onları.

Mezmur 70: 1 Ey Tanrı, kurtar beni!

Yardımıma koş, ya RAB!

2 Utansın canımı almaya çalışanlar,

Yüzleri kızarsın!

Geri dönsün zararımı isteyenler,

Rezil olsunlar!

4 Sende neşe ve sevinç bulsun

Bütün sana yönelenler!

"Tanrı yücedir!" desin hep

Senin kurtarışını özleyenler!

5 Bense, mazlum ve yoksulum,

Ey Tanrı, yardımıma koş!

Yardımcım ve kurtarıcım sensin,

Geç kalma, ya RAB!

 

Çarşamba / Gündüz

İşaya 63:1-9

Edom'dan, Bosra'dan

Al giysiler içinde bu gelen kim?

Göz kamaştırıcı giysiler içinde,

Büyük güçle yürüyen kim?

"O benim! Adaletle konuşan,

Kurtarmaya gücü olan."

2 Giysilerin neden kırmızı?

Üstün başın neden çukurda üzüm çiğneyen biri gibi kızıla bulanmış?

3 "Çukurda üzümü tek başıma çiğnedim,

Yanımda halklardan kimse yoktu.

Öfkeyle çiğnedim onları,

Gazapla ayaklarımın altına aldım.

Kanları giysilerime sıçradı, bütün elbisemi kirletti.

4 Çünkü öç alma günü yüreğimdeydi,

Halkımı fidyeyle kurtaracağım yıl gelmişti.

5 Baktım, yardım edecek kimse yoktu,

Destek verecek kimsenin olmayışına şaştım;

Gücüm kurtuluş sağladı,

Gazabım bana destek oldu.

6 Öfkeyle halkları çiğnedim,

Onları gazapla sarhoş ettim,

Yere akıttım kanlarını."

7 Şefkati ve iyiliği uyarınca

Bizim için yaptıklarından, evet,

İsrail halkı için yaptığı bütün iyiliklerinden ötürü

RAB'bin iyiliklerini ve övülesi işlerini anacağım.

8 RAB dedi ki: "Onlar kuşkusuz benim halkım,

Beni aldatmayacak çocuklardır."

Böylece onların Kurtarıcısı oldu.

9 Sıkıntı çektiklerinde O da sıkıntı çekti.

Huzurundan çıkan melek onları kurtardı.

Sevgisi ve merhametinden ötürü onları kurtardı,

Geçmişte onları sürekli yüklenip taşıdı.

 

Çarşamba / Akşam

Yeremya 11: 18-20

18 Benim için kurdukları düzeni RAB bana açıkladı. Haberim vardı, çünkü ne yaptıklarını bana gösterdi.

19 Kesime götürülen uysal bir kuzu gibiydim. Bana düzen kurduklarını anlamamıştım. Şöyle diyorlardı:

"Ağacı da meyvesini de yok edelim,

Bir daha adı anılmasın diye

Onu yaşayanlar diyarından kesip atalım."

20 Adaletle yargılayan,

Yüreği ve düşünceyi sınayan,

Her Şeye Egemen RAB,

Davamı senin eline bırakıyorum.

Onlardan alacağın öcü göreyim!

 

Perşembe /Sabah

Mezmur 43: 1 Hakkımı ara, ey Tanrı,

Savun beni vefasız ulusa karşı,

Kurtar hileci, haksız insandan.

2 Çünkü sen Tanrım, kalemsin;

Neden beni reddettin?

Niçin düşmanlarımın baskısı altında

Yaslı gezeyim?

3 Gönder ışığını, gerçeğini,

Yol göstersinler bana,

Senin kutsal dağına, konutuna götürsünler beni.

Mezmur 116: 1 RAB'bi seviyorum,

Çünkü O feryadımı duyar.

2 Bana kulak verdiği için,

Yaşadığım sürece O'na sesleneceğim.

3 Ölüm iplerine dolaşmıştım,

Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı,

Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm.

4 O zaman RAB'be yakardım,

"Aman, ya RAB, kurtar canımı!" dedim.

5 RAB lütufkâr ve adildir,

Sevecendir Tanrımız.

6 RAB saf insanları korur,

Tükendiğim zaman beni kurtardı.

12 Ne karşılık verebilirim RAB'be,

Bana yaptığı onca iyilik için?

13 Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıp

RAB'be sesleneceğim.

14 Bütün halkının önünde,

RAB'be adadıklarımı yerine getireceğim.

15 RAB'bin gözünde değerlidir

Sadık kullarının ölümü.

17 Ya RAB, sana seslenecek,

Şükran kurbanı sunacağım.

18 RAB'be adadıklarımı yerine getireceğim

Bütün halkının önünde,

19 RAB'bin Tapınağı'nın avlularında,

Senin orta yerinde, ey Yeruşalim!

RAB'be övgüler sunun!

 

Perşembe / Gündüz

Çıkış 11: 1-10

RAB Musa'ya, "Firavun'un ve Mısır'ın başına bir felaket daha getireceğim" dedi, "O zaman gitmenize izin verecek, sizi buradan adeta kovacak. 2 Halkına söyle, kadın erkek herkes komşusundan altın, gümüş eşya istesin." 3 RAB İsrail halkının Mısırlılar'ın gözünde lütuf bulmasını sağladı. Musa da Mısır'da, Firavun'un görevlilerinin ve halkın gözünde çok büyüdü. 4 Musa Firavun'a şöyle dedi: "RAB diyor ki, 'Gece yarısı Mısır'ı boydan boya geçeceğim. 5 Tahtında oturan Firavun'un ilk çocuğundan, değirmendeki kadın kölenin ilk çocuğuna kadar, hayvanlar da içinde olmak üzere Mısır'daki bütün ilk doğanlar ölecek. 6 Bütün Mısır'da benzeri ne görülmüş, ne de görülecek büyük bir feryat kopacak. 7 İsrailliler'e ya da hayvanlarına bir köpek bile havlamayacak.' O zaman RAB'bin İsrailliler'le Mısırlılar'a nasıl farklı davrandığını anlayacaksınız. 8 Bu görevlilerinin hepsi gelip önümde eğilecek, 'Sen ve seni izleyenler, gidin!' diyecekler. Ondan sonra gideceğim." Musa Firavun'un yanından büyük bir öfkeyle ayrıldı. 9 RAB Musa'ya, "Mısır'da şaşılası işlerim çoğalsın diye Firavun sizi dinlemeyecek" demişti. 10 Musa'yla Harun Firavun'un önünde bütün bu şaşılası işleri yaptılar. Ama RAB Firavun'u inatçı yaptı. Firavun İsrailliler'i ülkesinden salıvermedi.

 

Perşembe / Akşam

Çıkış 12: 1-13

RAB Mısır'da Musa'yla Harun'a, "Bu ay sizin için ilk ay, yılın ilk ayı olacak" dedi, 3 "Bütün İsrail topluluğuna bildirin: Bu ayın onunda herkes ailesine göre kendi ev halkına birer kuzu alacak. 4 Eğer bir kuzu bir aileye çok geliyorsa, aile bireylerinin sayısı ve herkesin yiyeceği miktar hesaplanacak ve aile kuzuyu en yakın komşusuyla paylaşabilecek. 5 Koyun ya da keçilerden seçeceğiniz hayvan kusursuz, erkek ve bir yaşında olmalı. 6 Ayın on dördüne kadar ona bakacaksınız. O akşamüstü bütün İsrail topluluğu hayvanları boğazlayacak. 7 Hayvanın kanını alıp, etin yeneceği evin yan ve üst kapı sövelerine sürecekler. 8 O gece ateşte kızartılmış et mayasız ekmek ve acı otlarla yenmelidir. 9 Eti çiğ veya haşlanmış olarak değil, başı, bacakları, bağırsakları ve işkembesiyle birlikte kızartarak yiyeceksiniz. 10 Sabaha kadar bitirmelisiniz. Artakalan olursa, sabah ateşte yakacaksınız. 11 Eti şöyle yemelisiniz: Beliniz kuşanmış, çarıklarınız ayağınızda, değneğiniz elinizde olmalı. Eti çabuk yemelisiniz. Bu RAB'bin Fısıh Kurbanı'dır. 12 "O gece Mısır'dan geçeceğim. Hem insanların hem de hayvanların bütün ilk doğanlarını öldüreceğim. Mısır'ın bütün ilahlarını yargılayacağım. Ben RAB'bim. 13 Bulunduğunuz evlerin üzerindeki kan sizin için belirti olacak. Kanı görünce üzerinizden geçeceğim. Mısır'ı cezalandırırken ölüm saçan size hiçbir zarar vermeyecek.

 

Cuma / Sabah

Mezmur 140: Ya RAB, kurtar beni kötü insandan,

Koru beni zorbadan.

2 Onlar yüreklerinde kötülük tasarlar,

Savaşı sürekli körükler,

3 Yılan gibi dillerini bilerler,

Engerek zehiri var dudaklarının altında.

4 Ya RAB, sakın beni kötünün elinden,

Koru beni zorbadan;

Bana çelme takmayı tasarlıyorlar.

5 Küstahlar benim için tuzak kurdu,

Haydutlar ağ gerdi;

Yol kenarına kapan koydular benim için.

6 Sana diyorum, ya RAB: "Tanrım sensin."

Yalvarışıma kulak ver, ya RAB.

7 Ya Rab Yahve, güçlü kurtarıcım,

Savaş gününde başımı korudun.

8 Kötülerin dileklerini yerine getirme, ya RAB,

Tasarılarını ileri götürme!

Yoksa gurura kapılırlar.

Mezmur 22: 1 Tanrım, Tanrım, neden beni terk ettin?

Niçin bana yardım etmekten,

Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?

2 Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun,

Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.

4 Sana güvendiler atalarımız,

Sana dayandılar, onları kurtardın.

7 Beni gören herkes alay ediyor,

Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki:

8 "Sırtını RAB'be dayadı, kurtarsın bakalım onu,

Madem onu seviyor, yardım etsin!"

9 Oysa beni ana rahminden çıkaran,

Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.

10 Doğuşumdan beri sana teslim edildim,

Ana rahminden beri Tanrım sensin!

11 Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda,

Yardım edecek kimse yok.

12 Boğalar kuşatıyor beni,

Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi.

14 Su gibi dökülüyorum,

Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor;

Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.

15 Gücüm çömlek parçası gibi kurudu,

Dilim damağıma yapışıyor;

Beni ölüm toprağına yatırdın.

16 Köpekler kuşatıyor beni,

Kötüler sürüsü çevremi sarıyor,

Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar.

17 Bütün kemiklerimi sayar oldum,

Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.

18 Giysilerimi aralarında paylaşıyor,

Mintanım için kur'a çekiyorlar.

19 Ama sen, ya RAB, uzak durma;

Ey gücüm benim, yardımıma koş!

20 Canımı kılıçtan,

Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar!

21 Kurtar beni aslanın ağzından,

Yaban öküzlerinin boynuzundan.

Yanıt ver bana!

22 Adını kardeşlerime duyurayım,

Topluluk ortasında sana övgüler sunayım:

 

Cuma / Gündüz

Yeremyanın Mersiyeleri 5:15-22

15 Yüreğimizin sevinci durdu,

Oyunumuz yasa döndü.

16 Taç düştü başımızdan,

Vay başımıza!

Çünkü günah işledik.

17 Bu yüzden yüreğimiz baygın,

Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.

18 Viran olan Siyon Dağı'nın üstünde

Çakallar geziyor!

19 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB,

Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.

20 Niçin bizi hep unutuyorsun,

Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?

21 Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz,

Eski günlerimizi geri ver.

22 Bizi büsbütün attıysan,

Bize çok öfkelenmiş olmalısın.

 

Cuma / Akşam

İbraniler 10: 16 «Rab, `O günlerden sonra onlarla yapacağım antlaşma şudur: yasalarımı onların yüreklerine koyacağım, zihinlerine yazacağım' diyor.»

17 Sonra şunu ekliyor: «Onların günahlarını ve suçlarını artık anmayacağım.»

18 Bunların bağışlanması durumunda artık günah için sunuya gerek yoktur.

19-20 Bu nedenle ey kardeşler, İsa'nın, kendi kanı sayesinde perdede, yani kendi bedeninde bize açtığı yeni ve diri yoldan kutsal yere girmeye cesaretimiz vardır.

21 Tanrı'nın evinden sorumlu büyük bir kâhinimiz bulunmaktadır.

22 Buna göre yüreklerimiz kötü vicdandan arınmış ve bedenimiz temiz su ile yıkanmış olarak, imanın verdiği tam güvenceyle, yürekten bir içtenlikle Tanrı'ya yaklaşalım.

23 Açıkça benimsediğimiz ümide sımsıkı tutunalım. Çünkü vaat eden Tanrı güvenilirdir.

24 Birbirimizi sevgi ve iyi işler için nasıl gayrete getirebileceğimizi düşünelim.

25 Bazılarının alıştığı gibi, bir araya gelmekten vazgeçmeyelim; o günün yaklaştığını gördükçe birbirimizi daha da çok yüreklendirelim.

 

Cumartesi / Sabah

Eyüp 14: 1 "İnsanı kadın doğurur,

Günleri sayılı ve sıkıntı doludur.

2 Çiçek gibi açıp solar,

Gölge gibi gelip geçer.

13 "Keşke beni ölüler diyarına gizlesen,

Öfken geçinceye dek saklasan,

Bana bir süre versen de, beni sonra anımsasan.

Yeremyanın Mersiyeleri 3: 19 Acımı, başıboşluğumu,

Pelinotuyla ödü anımsa!

20 Hâlâ onları düşünmekte

Ve sıkılmaktayım.

21 Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:

22 RAB'bin sevgisi hiç tükenmez,

Merhameti asla son bulmaz;

23 Her sabah tazelenir onlar,

Sadakatin büyüktür.

24 "Benim payıma düşen RAB'dir" diyor canım,

"Bu yüzden O'na umut bağlıyorum."

25 RAB kendisini bekleyenler,

O'nu arayan canlar için iyidir.

26 RAB'bin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.

Eyüp 19: 21 "Ey dostlarım, acıyın bana, siz acıyın,

Çünkü Tanrı'nın eli vurdu bana.

22 Neden Tanrı gibi siz de beni kovalıyor,

Etime doymuyorsunuz?

25 Oysa ben kurtarıcımın yaşadığını,

Sonunda yeryüzüne geleceğini biliyorum.

26 Derim yok olduktan sonra,

Yeni bedenimle Tanrı'yı göreceğim.

27 O'nu kendim göreceğim,

Kendi gözlerimle, başkası değil.

Yüreğim bayılıyor bağrımda!

 

Cumartesi / Gündüz

Eyüp 19:21-27

21 "Ey dostlarım, acıyın bana, siz acıyın,

Çünkü Tanrı'nın eli vurdu bana.

22 Neden Tanrı gibi siz de beni kovalıyor,

Etime doymuyorsunuz?

23 "Keşke şimdi sözlerim yazılsa,

Kitaba geçseydi,

24 Demir kalemle, kurşunla

Sonsuza dek kalsın diye kayaya kazılsaydı!

25 Oysa ben kurtarıcımın yaşadığını,

Sonunda yeryüzüne geleceğini biliyorum.

26 Derim yok olduktan sonra,

Yeni bedenimle Tanrı'yı göreceğim.

27 O'nu kendim göreceğim,

Kendi gözlerimle, başkası değil.

Yüreğim bayılıyor bağrımda!

 

Cumartesi / Akşam

Eyüp 14:1-14

"İnsanı kadın doğurur,

Günleri sayılı ve sıkıntı doludur.

2 Çiçek gibi açıp solar,

Gölge gibi gelip geçer.

3 Gözlerini böyle birine mi dikiyorsun,

Yargılamak için önüne çağırıyorsun?

4 Kim temizi kirliden çıkarabilir?

Hiç kimse!

5 Madem insanın günleri belirlenmiş,

Aylarının sayısı saptanmış,

Sınır koymuşsun, öteye geçemez;

6 Gözünü ondan ayır da,

Çalışma saatini dolduran gündelikçi gibi rahat etsin.

7 "Oysa bir ağaç için umut vardır,

Kesilse, yeniden sürgün verir,

Eksilmez filizleri.

8 Kökü yerde kocasa,

Kütüğü toprakta ölse bile,

9 Su kokusu alır almaz filizlenir,

Bir fidan gibi dal budak salar.

10 İnsan ise ölüp yok olur,

Son soluğunu verir ve her şey biter.

11 Suyu akıp giden göl

Ya da kuruyan ırmak nasıl çöle dönerse,

12 İnsan da öyle, yatar, bir daha kalkmaz,

Gökler yok oluncaya dek uyanmaz,

Uyandırılmaz.

13 "Keşke beni ölüler diyarına gizlesen,

Öfken geçinceye dek saklasan,

Bana bir süre versen de, beni sonra anımsasan.

14 İnsan ölür de dirilir mi?

Başka biri nöbetimi devralıncaya dek

Savaş boyunca umutla beklerdim.